Luke pov
Ik loop naar beneden en glimlach. Faith bleef slapen. Ze bood aan om op de bank te liggen. Ik wilde ook wel, dat Faith in mijn bed kon, maar dat wilde ze niet. Ik besluit ontbijt voor haar te maken. Ik maak een croissantje warm en een keizerbroodje. Ik bak een ei en leg die erbij. Ik pak een bordje en leg daar kaas en salamie en nog meer beleg op. Dan kan ze kiezen. Ik maak ook een kop thee en loop met alles naar de woonkamer. Het is al half elf, dus ze moet wakker worden. Ik hurk naast haar neer.
"Faith, wakker worden." fluister ik in haar oor. Ik druk een zacht kusje op haar voorhoofd. Ik zie haar automatisch glimlachen .ze opent haar ogen en knijpt ze weer dicht door te fel licht. Daarna opent ze ze weer.
"Ik heb ontbijt." zeg ik. Ze glimlacht en gaat rechtop zitten. Ik geef haar het dienblad.
"Dankje Luke." glimlacht ze. Ik glimlach ook en bedenk me in eens iets. Ik denk helemaal niet meer aan Liz! Ik moet de ketting nog om! Ik ren naar boven en pak de ketting. Terwijl ik naar beneden kom doe ik de ketting om. Die kreeg ik vlak voor ze stierf. Abbey en Jae kregen dat bedeltje ook. Het is een penguïn.
"Heb je die van Liz gekregen?" vraagt Faith. Ik knik.
"Ik draag hem eigenlijk altijd." zeg ik. Ze knikt.
"Moet jij niet eten?" vraagt ze.
"Nee, geen honger." zeg ik.
"Je hebt 2 maanden zeker niks gegeten of wel?" vraagt ze. Ik zucht en knik.
"Eten is goed voor je. Hier." zegt ze en geeft haar croissantje. Ik pak hem mokkend aan.
"Dankje." mompel ik en eet hem op. Als Faith klaar is zet ik alles in de vaatwasser.
"Ik heb alleen geen kleren nu." zegt ze beschaamd.
"Ik heb wel wat. Misschien iets te groot, maar het kan wel denk ik." zeg ik en trek haar mee naar boven. Ik pak een joggingbroek en een nirvana shirt en geef het aan Faith.
"Dankje." zegt ze.
"Eh.. Waar is de badkamer?" vraagt ze zacht. Ik glimlach. Ze is lief als ze verlegen is.
"Achter je. De blauwe deur." ze knikt en loopt de badkamer in. Ik kleed me ondertussen ook snel aan. Als ze klaar is gaan we weer naar beneden. Ik hoor de deur opengaan en zie tot mijn verbazing Abbey staan.
"Abbey." zeg ik zacht.
"Pap." snauwt ze. Faith zit er maar ongemakkelijk bij.
"Luister, ik ben aan het veranderen. Echt." zeg ik. Ze knikt en slaat haar ogen neer. Ze snikt zacht. Ik sta op en trek haar in een knuffel.
"Sorry dat ik laatst zo tegen je uitviel. Weet je hoe bezorgd ik was, nou ja, ben?" ik knik en trek terug.
"Dat weet ik Abbey en het spijt me. Ik ben echt aan het proberen te veranderen. Faith gaat me erbij helpen." zeg ik en kijk glimlachend naar Faith.
"Pap, je lacht. Voor het eerst in 2 maanden." zegt Abbey blij. Trots knik ik. Faith komt erbij staan.
"2 maanden? Hoe hou je het vol 2 maanden niet te lachen?" vraagt ze.
"Een trauma hebben." zeg ik schouderophalend
"Zegt hij nonchalant hoor." zegt Faith eigenwijs en geeft me een duwtje. Ik grinnik.
"Zie je? Alles gaat goed komen." zeg ik en druk een kusje op Abbeys haar.
"Is het je vriendin?" vraagt Abbey dan. Ik bloos en zie Faith in mijn ooghoek ook lichtjes blozen.
"Nee." zeg ik zacht. Abbey lacht.
"Ik weet dat jullie elkaar leuk vinden. Ik zie het wel." grijnst ze. Ik rol mijn ogen. Ze port me waardoor ik inkrimp en een spastische beweging maak. Ze weet dat ik daar niet tegen kan. Ze steekt plagend haar tong naar me uit en loopt naar boven.
"Leuke dochter. Mooie dochter vooral." zegt Faith. Ik glimlach en ga zuchtend zitten.
"Ze lijkt op haar moeder." zeg ik. Faith glimlacht en komt naast me zitten.
"Kom, selfie." zeg ik en pak mijn telefoon. Ik ontgrendel hem en meteen wordt hij uit mijn handen getrokken.
"Is dat haar? Op je achtergrond?" vraagt Faith. Ik knik.
"Ja." zeg ik.
"Ze is mooi." zegt ze en geeft mijn telefoon terug.
"Dat heeft ze van haar broer." zeg ik grinnikend en start de camera. Bij de eerste glimlachen we. Bij de tweede doen we duckface en bij de derde steek ik mijn tong uit. Vlak voor de foto drukt Faith onverachts haar lippen op mijn wang. Net iets te ver naar het midden waardoor het half een kus is. Ik ben nu vast knalrood. Ik draai me naar haar toe en kom dichterbij. Langzaam voel ik dat onze lippen elkaar raken. Het is een liefdevolle, rustige kus. Na een tijdje trekken we terug.
"G-ging dat te snel?" vraagt ze meteen.
"Nee, het is oké." glimlach ik en sla mijn arm om haar heen. Ze glimlacht en legt haar hoofd tegen mijn borst.
Na een tijdje merk ik dat ze in slaap is gevallen. Ik leg haar voorzichtig met haar hoofd op de kussen. Ik sta op en zie Liz staan als ik me omdraai. Ik deins achteruit en knijp mijn ogen dicht. Als ik ze open is ze weg en staat Abbey daar.
"Zag je haar weer?" vraagt ze. Ik knik.
"Het komt goed. Je hebt vandaag gewoon gelachen. Dat is al een hele stap." zegt ze en knuffelt me. Wacht even..
"Hoe lang stond je daar al?" vraag ik.
"Ik ben helemaal niet weg gegaan." grijnst ze. Ik zucht.
"Heb je ook gezien dat eh.." ik schaam me er een beetje voor. Met een ander zoenen dan Liz voor de ogen van mijn dochter.
"Ik heb alles gezien pap, alles. Enne, kust ze goed?" vraagt Abbey. Ik duw haar zacht.
"Hou je mond." mompel ik.
"Het is goed pap. Ik weet dat het ander is dan Liz en misschien moeilijk. Maar ik weet dat Faith je goed kan helpen." ik knik en knuffel Abbey.
"Ik heb een geweldige dochter." zucht ik.
"Valt wel mee." zegt ze.
"Ab, je hebt mijn leven gered. Je bent echt super."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Broken Ft. Luke Hemmings
Hayran Kurgu~ V O L T O O I D ~ Het is al 2 maanden geleden dat Luke's vrouw Lizzy Hemmings is overleden aan kanker. Hij doet niet anders dan huilen. Hij is depressief en wilt niet meer verder. Zijn kinderen zijn bezorgd om hem, maar hij sluit zich van hen af...
