Erwin

309 31 0
                                    

Almost 100 kph ang takbo ko sa daan. Rae! What happened? Magkasama lang tayo kanina!

Tahimik lang kami ni Eren sa kotse. Kinakabahan ako. Pinatay na niya ang phone niya dahil alam niyang stressed out na ko.

"Erwin.."

"I'm fine Eren. I know they're both fine."

But I was just trying to convince myself. Kinakabahan talaga ko. Ang 4 na oras na byahe pa-Pangasinan naging 3 nalang sa'kin. Kahit na kararating lamg namin ng ilang oras, heto, pabalik nanaman kami ng Pangasinan. Kahit traffic, ipinilit ko ang sasakyan ko.

Nakarating na kami sa provincial hospital. Agad kaming nagtanong sa information at dito nga dinala sina Rae.

"Asan si Levi?" Tanong agad ni Eren kay Jamie ng salubungin niya kami.

"Nakahiga siya. Sinumpong nanaman siya. Buti nalang naunahan ng gamot."

"How 'bout Rae?"

"Nasa OR pa siya."

Tumingin sa'kin si Eren.

"Samahan mo ko Jamie."

He lead the way paakyat ng OR. We are greeted by the nurse na kausap ko kanina sa phone. She gave me the papers ni Rae and I signed it.

Biglang lumabas ang doctor.

"Is the relative already here?" Agad na tanong nito.

"Doc, si sir po. Kapatid niya."

"Good."

Binitawan ko muna ang papel at mabilis na lumapit sa doctor. Nakagown pa siya, pero wala na siyang gloves and cap.

"Doc, kamusta na kapatid ko?"

"She lost alot of blood. Natanggal na namin ang bala sa katawan niya. Yun nga lang, we don't have enough facilities para mastabilize ang condition niya. It scraped her heart and we don't know to what extent is the damage. Kailangang madala agad siya sa Manila para mas maassess siya."

"Can we do it now?"

"Yes. Yes. We can do it now. She's fine now. On going ang transfussion sa kanya. But kung ipapagpabukas pa natin 'to, there might be complications."

"Sige doc."

"We'll ready the transfer papers. Then we can head out. Saan niyo ba balak dalhin?"

"Sa, Medical City doc."

"Ok. Ilalagay lang muna namin siya sa recovery room. You can wait there for her."

"Salamat doc."

Ipinaliwanag sa'kin ng doctor ang nangyari kay Rae. 2 bullets ang pumasok sa katawan niya. Ang isa, it broked her 2 ribs. Then ang isa, scraped through her heart and lodge itself malapit sa baga niya. Kung pumasok pa ito sa baga niya, probably she'll be dead in an instant. And according to the doctor, nagflat line si Rae. They did everything they could to bring her back.

Hindi ko mapigilan ang pag-iyak ko. She's dead for a while at wala man lang ako sa tabi niya. They wheeled her out. May tubo pa sa bibig niya at connected ito sa oxygen na hatak-hatak din ng mga medical personnel.

 May tubo pa sa bibig niya at connected ito sa oxygen na hatak-hatak din ng mga medical personnel

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Ang putla niya and she doesn't even look like her. Agad ko siyang hinawakan sa kamay. Ang lamig nito. May pasa siya sa muka niya, at putok din ang labi niya. Anong ginawa nila sa'yo Rae?

Hawak ko ang ulo niya.

"Rae. Naririnig mo ba si kuya? Ako 'to. Lumaban ka ha. Uuwi na tayo. Kaya mo yan. Hinihintay kita Rae. Please. Kayanin mo ha."

The first hour, close monitoring sila kay Rae. Checking for her vital signs. Kumukuha rin kasi sila ng mas upgraded na ambulansya na mangagaling pa ng Laoag.

Si Jamie naman, bumaba muna kila Levi. Hindi ko pa sinasabi ang nangyari kay Rae kila mama. Sigurado kasing mag-aalala yun. But if worse comes to worse, kung papayagan ng hospital, ililipad ko siya kahit sa US lang, where the most experienced medical personnels are. Mas maaalagaan siya dun at maaasikaso.

Another hour, kinausap ako ng doctor niya. "Mukang nagrerespond naman ang katawan ni Andrea sa operation and stable naman na ang lagay niya. Ambulance ETA is 30 minutes. So if you read and sign this paper works for her transfer, para mabilis nalang tayo mamaya."

Nasa nurse's station ako ng dumating sina Eren. Tulak-tulak niya ang wheel chair ni Levi, who looks a lot worst than Rae. Halos natatakpan ang kaliwang mata niya dahil sa tahi niya sa kilay. Magang-maga ang muka niya. Halos hindi mo na siya makilala.

"Erwin.." He said. Mangiyak-ngiyak siya.

"Don't. You'll regret it. And it's nobody's fault Levi. She's fine. She just have to be stabilize and assess furthermore."

Nilapitan ko si Levi at hinawakan ko siya sa ulo. "I know you've done everything to keep her safe. And Hopper's group were being taken care off. Don't worry too much. And, we're going home too. I'll ask the doctor if we can ride the ambulance with Rae."

Tumango lang siya. "Can I see her?"

Tinuro ko kung saan ang recovery room at pumunta na sila don. Tinapos ko naman ang paperworks pati billing ng mga pasyente namin.

Pag-akyat ko ulit ng recovery room, nandon na ang mga EMT ng sasakyan namin na ambulansya. Nakahiga na rin si Rae sa strecher nila at ako nalang ang hinihintay. They agreed to let Levi and I in the ambulance. Convoy naman samin sina Eren at Jamie.

Selfish Heart (A LeviHan Fan Fiction)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon