Selfish Heart (A LeviHan Fan Fiction)

Jamie

I heard Levi screaming. Kaya tumakbo ako papasok ng bahay nila. Gulo-gulo ang mga gamit. Basag lahat ng vase, lamp shade at punit lahat ng paintings. Tumakbo ako sa kitchen at nagsabog ang bulaklak sa sahig, at pati mga pagkain. I can clearly hear Levi now.

"Levi??" Nasa kandungan niya si Rae at may dugong umaagos sa pantalon ni Levi. Nakaunderwear si Rae at may tela sa kanyang leeg. May sugat din si Rae sa kanyang labi at nangingitim ang pisngi niya.

Di na naiintindihan ni Levi ang nangyari kaya tinulungan ko siyang tumayo. Basag ang kilay niya at umaagos ang dugo niya hanggang damit. Putok ang labi niya at ang dumi niya. Tinanggal ko ang jacket ko at ipinatong ko ito sa hubad na katawan ni Rae. She's unconscious at sabi ni Levi, dumating si Hopper at nabaril niya si Rae. Di ko maintindihan ang kwento niya. Wala na siya sa wisyo niya.

Binigyan ko siya ng towel na galing sa bag ko pagkapasok niya sa kotse. "Put pressure on Rae's back."

Tumango siya. Aligaga ang itsura ng kaibigan ko. I saw him like this when his mother died. Madali kong pinatakbo ang kotse ko. Nakahawak lang ako sa busina para alam ng mga nasa daan na emergency ako.

Iyak ng iyak si Levi sa likod. Kung ano-anong mura ang sinasabi niya. He's trying to wake Rae. Pero mukang wala. He sobs even more.

Kinuha ko ang phone ko at agad kong dinial si Kuya Eren.

"Kuya!!!!"

"Jamie..." Natahimik siya. "Is.. Is that Levi???" Rinig agad sa boses niya ang pag-aalala.

"Kuya. Pumunta kayo dito agad!!!! Sila Levi!!!! Nasundan kami nila Hopper!!! And.. Rae....!!!! Nabaril siya!!!! Papunta kaming ospital ngayon. Please!!!!!!" I tried to be calm pero hindi ko magawa.

"We'll be there."

Mas nagiging frantic na ang pagdadrive ko. Sigaw na ng sigaw si Levi.

"JAMIE BILISAN MO!!! HINDI NA HUMIHINGA SI RAE!!! PLEASE JAMIEEEE!!!"

"PRE NANDITO NA TAYO!!!"

"RAE!!!! PLEASE RAE!!!!! BREATH YOU STUPID BRAT!!!!!!!!! OH GOD!!!!!! NOT AGAIN!!!! NOT RAE!!!!! JAMIE!!!! PLEASE!!!!!!"

Hysterical na siya. At nanginging na ang katawan ko sa taranta.

Agad akong bumaba ng kotse ko pagdating sa pinto ng emergency room. The nurses rushes the stretcher towards us at madali nilang isinakay si Rae. Una, ayaw bitawan ni Levi si Rae, pero dahil nanghihina na siya, madali ko siyang nahatak. Ako ang kinausap ng doctor and I told them about the gunshot in Rae's back.

"Tawagin niyo si Dr. Alvarez. Tell them to prepare the OR ASAP." Sabi ng isang doctor na sumalubong samin.

Inakay ko si Levi. Napaluhod nalang siya.

"Pre. Si Rae. Asikasuhin mo si Rae. Please."

"Levi. You need medical attention too.."

"Si kuya. Tawagan mo si Kuya."

"I already did. They're coming."

May lumapit saming lalaking nurse na may dalang wheel chair at isinakay namin si Levi. Inihiga siya sa loob ng emergency room.

"Jamie! Please! Kailangan kong makita si Rae!" Nagsisimula nanaman siyang magwala.

"Nasa OR na si Rae. Sige naman na Levi! Humiga ka na muna!"

"Pero si Rae!!!!!" Pinipilit niyang tumayo.

Sumigaw ang nurse sa mga kasama niya. Nagpakuha ng gamot. Hirap kami sa pagrestrain kay Levi. Kahit bugbog sarado siya, nakukuha pa rin niyang kumuha ng lakas niya. No wonder, napakalakas niya sa bugbugan dati, maliit lang ang build ng katawan niya and he can move easily with it.