Andrea Carpenter Pov.
Ik glimlach even naar het berichtje en kijk naar het gips en zucht, als we wel iets leuks kunnen doen door dit ding. Ik zucht even en kruk naar boven. Ik pak een zwart kort broekje en kijk bij de shirts, ik pak een croptop oh god nee deze had ik aan op de foto's. Ik pak een ander shirt en gooi die bij het broekje. Ik zucht even en kijk naar het gips, kut gips. Ik ga op bed zitten. Ik open het geheime boeken vakje in mijn bed onder mijn kussen en pak het boek eruit. Ik open het boek -Bovennatuurlijke Wezens- ik kijk naar de eerste pagina een weerwolf en een zeemeermin samen met een grote kruis er door heen. Ik zucht zachtjes, in dit boek staat wie er samen kunnen en wie niet en als ze er alleen staan staat er nog een hele beschrijving in wat ze kunnen. Ik blader naar het zeemeermin gedeelte, niet veel is er over bekend dus had ik zelf de rest in gevuld. Ik leg het boek terug en doe het laatje op slot.
Ik neem een slokje van de sinaasappelsap en zucht even, dat ik gedurft heb om hem te vragen om iets leuks te doen.
