Jenny Knight pov
Ik loop rond de school, op zoek naar Isaac. Ik voel dat ik ergens op ga staan en zet een stap naar achteren waarna ik het van de grond pak. Een kapotte telefoon. Ik bekijk de achter kant: AC ~DC~.
Een glimlach verschijnt op mijn telefoon, ik heb gezien dat Andrea deze telefoon in haar handen had.
Ik stop de telefoon in mijn tas en loop dan door. "Hey Isaac!" roep ik als ik mijn vriend mijn kant op zie lopen. Hij glimlacht naar me en zwaait terug.
"Ben je klaar om te gaan?" vraag ik. "Waar gaan we heen?" vraagt Isaac. "Owh, gewoon mijn huis. Verder niks bijzonders." zeg ik en glimlach. Beide stappen we op onze fiets waarna we op een normaal tempo het schoolterrein af fietsen.
"Ik heb een paar mensen horen praten, het is nog niet zeker, maar een grote kans dat je weer aanvoerder van het team word. Je was geweldig tijdens de try outs." zegt Isaac. Ik kijk even zijn kant op en glimlach. "Owh thanks. Dat is echt lief." zeg ik. Als we bij mijn huis aan komen zie ik dat dit keer mijn vader zijn auto niet in de garage staat. En dat terwijl het vandaag zijn vrije dag is.
"Wil je wat drinken?" vraag ik als we de keuken in lopen. "Ja, doe maar." antwoordt Isaac die aan de keuken tafel gaat zitten. Ik pak twee glazen en schenk ze vol met Cola. Ik zet een van de glazen voor Isaac neer. "Ben zo terug." snel loop ik naar mijn kamer waar ik mijn laptop pak en ga dan weer terug naar Isaac.
"Wat ga je doen?" vraagt Isaac die daarna een slok van zijn drinken neemt. "Ik vond Andrea haar telefoon, de telefoon is verder kapot, maar er zit wel een kaartje in." ik pak de telefoon uit mijn tas en haal het kaartje eruit.
"Is dit niet schending van privacy?" vraagt Isaac. "Wie komt er achter?" vraag ik en stop het kaartje in mijn laptop. Er komen allemaal foto's tevoorschijn. Ik bekijk de foto's.
"Huh? Haar ogen, ze zijn steeds helder blauw op de foto's." zeg ik en kijk Isaac aan. "En ik weet zeker dat ze groene ogen heeft."
"Maar ze is geen weerwolf, anders was haar been niet gebroken en zo." zegt Isaac die me even vragend aan kijkt. "Ik weet nog niet wat ze is. Maar ze is iets." zeg ik en bekijk nog meer foto's. Na een tijdje hoor ik de voordeur in het slot vallen. Ik klap snel mijn laptop dicht. "Mijn vader is thuis." zeg ik zacht tegen Isaac.
"Ja, dus i- Owh hey pap." zeg ik als mijn vader de keuken in komt lopen. "Hey Jen. Isaac." groet mijn vader ons.
"Hallo meneer Knight." zegt Isaac. "Wat zijn jullie aan het doen?" vraagt mijn vader. "Gewoon wat praten. Niks bijzonders. Maar we waren net van plan om naar boven te gaan." antwoord ik, ik sta op en trek Isaac mee naar boven.
