Theo Raeken pov
Ik kijk naar Andrea die een paar rijen voor mij zit en het enige wat ik voor me zie zijn die foto's.
"Waar komen die foto's vandaan?" mompel ik en kijk naar mijn handen die op mijn tafel voor me liggen.
"Meneer Raeken, aandacht bij de les graag." zegt de leraar die voor mijn tafel staat. "Sorry." mompel ik. Ik kijk voor me uit en zie dat Andrea mijn kant op kijkt.
Ik zucht even en probeer dan weer op de les te letten, zonder veel succes.
"Ik merkte dat je erg afgeleid was zonet, waar zat je aan te denken?" vraagt Andrea als we samen naar de volgende les lopen. "Niks bijzonders gewoon wat huiswerk." zeg ik terwijl ik mijn hartslag normaal probeer te houden, iets waar ik redelijk goed in ben geworden.
"Ik kan niet geloven dat je gewoon tegen me liegt." zegt Andrea die zonder iets te zeggen snel door krukt ooweg naar de volgende les.
Ik blijf even staan en sluit mijn ogen voor twee seconden, waarom verpest ik het altijd? "Theo." hoor ik een stem zeggen, ik open snel mijn ogen en kijk om me heen. Maar er is niemand die mijn kant op kijkt, sterker nog, de gang is bijna helemaal leeg. "Theo." hoor ik weer. Ik schud mijn hoofd en loop snel door naar de les.
