Jenny Knight pov
"Derek?" vraag ik en kijk hem aan, hij zit aan de andere kant van de bank. Hij kijkt op van het boek wat hij in zijn handen heeft. "Bestaan zeemeerminnen?" vraag ik. Derek trekt een wenkbrauw op, hij klapt het boek dicht en legt hem op de tafel neer.
"Ik heb veel verhalen over ze gehoord, ze kunnen water besturen en als ze in contact komen met water veranderen ze, hun gehoor is beter dan normale mensen, maar niet zo goed als dat van ons. Dat zijn alleen maar verhalen, ik heb geen idee of ze bestaan." vertelt Derek.
"Waarom vraag je dat?" vraagt Derek. "Malia en Lydia zeiden dat Andrea een boek over zeemeerminnen aan het lezen was..." antwoord ik en haal mijn schouders op. "Ik was gewoon nieuwsgierig of ze echt bestonden."
Derek glimlacht. "Waarom lach je zo?" vraag ik. "Ik bedacht me gewoon hoe vaak we dit doen. Gewoon een middag samen zitten te lezen, we doen het al zo lang." antwoordt Derek die zijn boek weer pakt. Ik leun naar hem toe om hem in een knuffel te trekken.
"Ik vind het ook leuk om mij vrije middag zo te besteden, soms heb ik iets te veel aan mijn hoofd." zeg ik en laat Derek weer los, ik weet dat Derek knuffelen niet zo leuk vind.
"Je weet dat je alles alrijd aan me kan vertellen, toch?" vraagt Derek. Ik knik. "Ik weet het." zeg ik en kan het niet laten om Derek nog een keer in een knuffel te trekken.
