Andrea Carpenter Pov.
Ik kijk naar het water en hef mijn hand en het water gaat mee, ik glimlach en maak figuurtjes, ik laat het water dansen over het andere water. Ik glimlach en laat het op de stenen zakken, ik haal een hand door mijn haar en doe dan mijn shirt uit, ik trek de rest uit en wil in het water springen maar denk dan om mijn been, ik kleed mezelf weer aan en ga verder met klooien. Ik probeer mezelf niet in het water te laten springen en ik zucht zachtjes. Ik sta op en pak mijn krukken, ik probeer niet van de steen te vallen en slik even, ik kruk naar huis. Gelukkig was het strand dicht bij mijn huis, ik kijk naar de deur en zucht, door Jenny kan ik gewokn niet meer zwemmen en dat haat ik. Ik word daar zo chagrijnig door.
Ik ga op bed liggen en staar voor me uit.
