Undertale - Değişik Bir Hikaye

8 - Evde Kayboluş, Arılar ve Kurtlar

Ertesi Gün 

Chara'nın Bakış Açısı

Sabah uyandığımda nerede olduğumu hareketlerimi şaşırdım . Nasıl mı hareketlerimi şaşırdım? Etrafa bakmaktan yataktan düştüm.

"Of!"

Duvar tıklatılınca daha bir şaşırdım.

"İyi misin Chara?" diye seslendi Frisk.

"İyiyim, iyiyim. Sadece yataktan düştüm." diye cevap verip itiraz eden hala uyku uyuşukluğu yaşayan kaslarımı umursamadan kalktım. "Sadece sırtım iyi olmadığı konusunda inatçı. Saat kaç?"

"11'e yaklaşıyor. İlk defa bu kadar uzun süre uyuduk galiba, bütün sabah programımız mahvoldu."

"Sanırım ilk defa bu kadar rahat yerde uyuduğumuzdandır." diye cevapladım. "Bu cumartesilik bir istisna yapalım bence, keşiflerimiz bekleyebilir."

"Tamam... Mutfak neredeydi hatırlıyor musun?"

"Hayır..."

Kısa süreli sessizlik. 

"Arayıp bulucaz o zaman."

"Tamam..."

Pijama niyetine giydiğim sayı yeşil elbiseyi çıkarıp gardoruma koydum ve klasik sarı yeşil kazağımla kahverengi pantolonumu giydim. İlk tanıştığımız günden beri sarı yeşil olmayan şey giymiyordum. Frisk de mavili kırmızılı üstten başka bir şey giymiyordu. Takıntı haline gelmişti.

Dışarıda buluştuk. "Sağa mı sola mı?" diye sordu Frisk.

"Sağ ile başlayalım..."

Oraya doğru ilerledik. Sonuç : Dışarı bakan bir balkon bulduk.

"Alakası yok." dedi Frisk. "Ama son çare buradan atlar kapıdan girer öyle mutfağı ararız."

"O da parlak bir fikir tabi," dedim gülerek. "Soldan gidelim."

Sonuç : Yeni bir yol ayrımı.

"Bize bu evin haritası lazım," dedi Frisk.

"En iyi o olur, bu gidişle okula ancak 3. derste yetişiriz. Burası ormandan da karışık!"

Two Hours Later

"Başardık!" diye mutfağa daldık.

"Bakıyorum evde kaybolmuşsunuz." dedi Gaster gülerek. "Tavana baktınız mı hiç?"

Kafamızı kaldırınca mutfak kapısını işaret eden bir ok gördük. Üstünde 'koridor' yazıyordu. Mutfaktaki balkon kapısının oradaki tavanda da ok vardı.

"Bütün tavanlarda bu oklardan yok, değil mi...?" diye sordum çekinerek.

"Gidip bakabilirsiniz."

Frisk'le bakışıp çıktık ve baktık. Vardı!

"2 saattir boşuna mı dolandık o kadar?!" diye inledi Frisk.

"Anlaşılan öyle," dedim acıyla. "Oofff!"

Gaster halimize gülerken girip kahvaltıya oturduk. "Kafanızı kaldırsanız görürdünüz, hiç mi böyle bir şey olacağını düşünmediniz?"

"Ararken içimizden geçen tek şey : 'Keşke bir harita olsa' idi." dedim. "Tavana çizilen oklara alışkın değiliz."

"Tamam, tamam. Siz kahvaltınızı yapın. Bu arada, kestirmelerden buralara çıkabilirsiniz. Bu arara ailene haber vermeye gitmelisin Chara."