Undertale - Değişik Bir Hikaye

3 - Chara, Frisk ve KARARLILIK Ruhları

Frisk'in Bakış Açısı

"Tanıştığıma memnun oldum." dedik aynı anda. Sonra güldük.

Gaster yanımıza geldi. "Selam, Frisk çakması ufaklık, neyin var?"

"Hi-hiçbir şeyim yok. Annem beni hep evden atar zaten," dedi Chara. "Alıştım açıkçası, ama dışarıda da dışlanlanmasam evin dışında oluşuma daha çok sevinirdim. Hey Frisk, sen buralarda yeni misin?"

"Evet, 1 hafta önce geldim." dedim gülümseyerek. "İstersen ikimiz arkadaş olabiliriz. Benim henüz tanıdığım yok."

Chara'nın gözleri parladı. "Bir arkadaşım olması fırsatını hayatta kaçırmam!"

"Da daha bugün Frisk'e ayakkabı bakacaktık," dedi Gaster. "İstersen de gelebilirsin gerçi..."

Chara omuz silkti. "Neden olmasın?"

Ayakkabıcıya gidince başka bir kötü süprizle daha karşılaştık. Çalışanlar Chara'yı içeri almak istemiyordu! Sebebiyse çok pasaklı görünmesiymiş, hah!

"Gel Chara," deyip kolundan tuttuğum gibi az önceki kıyafet dükkanına girdim ve çalışanların bakışlarına aldırmadan onu bir kıyafet kabinine sokup yeşil/sarı kazakların ve şortların olduğu poşeti uzattım. "Bunları giyersen bişey diyemezler."

Chara, "Sonra baban kızmasın? Tabi... O adam babansa." dedi.

"Um, pek sanmam. Hadi ama!" deyip çıktım. Açıkçası ben de emin değildim ama insanların bu saçma ayrımcılıkları canımı çok sıkmaya başlamıştı.

Mağazadan çıktığımızda bizi bir süpriz bekliyordu. Gaster elinde yeni bir poşetle yandaki bir bankta oturuyordu. Bizi görünce gülümseyip gelmemizi işaret etti.

"Sana da olmasına sevindim," dedi Chara'ya bakarak. "Bütün ölçüleriniz neredeyse aynı gibi zaten. Bir de bunları giyseniz tam olacak."

Poşette iki çift aynı ayakkabı vardı. Birini alıp giyerken Chara şaşkınlık nidası kopardı. "Diğeri benim mi?"

Babam kafasını sallayınca Chara, "Ama ailem bunların hiçbirinin bedelini ödemez ki," dedi.

"Sorun değil, benden say." deyip poşetleri toparlamaya başlayınca Chara mahcup olmuş şekilde teşekkür etti.

"Ailen bir şey gelmezse bizim ağaçlığa gelsene? Günlerdir ağaçlıktaki meyvelerin hepsini toplamaya çalışıyorum ama yarısı anca bitti. Hem toplar, oynarız." dedim hevesle.

Chara, "Annem sürekli 'Gözüm görmesin seni,' dediğinden sorun çıkacağını sanmam. Hadi, gidelim!" dedi sevinçle.

Normalden biraz daha hızlı yürüyerek şehirden çıktık. İnsanlar hala pek iyi bakmasa da yanımda bir arkadaşım varken umursamamayı daha iyi becerdim.

Gaster'ın Bakış Açısı

Keşke Chara ve Frisk bana Sans ve Papyrus'u hatırlatmasaydılar. Davranış veya hareketler açısından pek benzerlikleri yoktu ama... Bütün çocukların küçükken sahip oldukları coşkuya sahiplerdi. Pek iyi olmayan anılarına rağmen coşkularını korumalarını izlemek çok keyifliydi.

Bütün bunların yanında, artık çalışmalarımın yanına dönmeliydim. Bazılarının aksatılmaması şarttı ve normalden de uzun süre bırakmıştım.

Ağaçlığa ulaşınca, "Benim evde birkaç işim var. Chara, istersen benim sepetini kullanabilirsin. Seslenirseniz gelirim, tamam mı? En geç güneş bstarken de gelirim. Görüşürüz!" deyip aralarından ayrıldım.

Arkamdan, "Görüşürüz!" diye seslendiler aynı anda. Gülümseyip yola devam ettim.

Kulübeye ulaşıp kapıdaki iki plakayı itip ortadaki simgeyi çevirdim ve birkaç saniye bekleyip içeri girdim. Laboratuvar bölümüm karşımdaydı.

( YN : Oyunda olan Determination şeyinin anlamı kararlılık. Özellikle vurgulamak için bu tür şeyleri büyük harflerle yazıyorum. Ayrıca aradaki olan şeyleri de kafamdan ben ürettim, normalde öyle olduğuna dair kanıtlar yok. Ruhları ve türleri konusunu kafama göre ayrıntı vererek yazdım. Lütfen bunları dikkate alarak okuyun )

Yeraltı'nda, canavarların özgürlüklerini tutan Bariyer'in kırılması için eksik olan tek ruhun KARARLILIK olduğunu biliyordum ama önceden gelen bütün insanların da özel, gerekli ruhlara sahip olmadığını da biliyordum. Sadece özel, bazı ruhlar birleştirilip Bariyer kırılabilirdi. Gerekli 6 ruh toplanmıştı. CESARETLİLİK, BÜTÜNLÜK (dürüstlük de olabilir) , ADALET, İYİLİK, AZİM ve SABIR. Hepsinin ruhu farklı şekillerde alınmıştı. Duruma, amaçlarına ve kişiliklerine göre davranılmıştı.

Mesela iyilik ruhuna sahip olan direk vermek istemişti. Sabır, Bütünlük'ün gelişini görecek kadar durmuş, ama hastalandığı için onu göremeden, ölmeden önce son anda ruhunu verebilmişti. Adalet cidden çok sorun çıkarmıştı vs.

Kısacası her ruhun hikayesi farklıydı ama canavarlar hepsine şans tanımıştı. Yıkım veya merhamet onların kararı olmuştu.

Ama sonuç hep ölüm olmuştu. Benim canımı sıkan şey de buydu.

Burada geçirdiğim süre boyunca insanların davranışlarını incelemiştim ve birçoğunun yeraltına düşenlerden daha farklı, daha kötü olduğunu farketmiştim. Dağ hakkında da bir efsaneleri vardı. Aslında bu düşenlerin farkını biraz da olsa açıklıyordu.

Eğer kim Ebbot Dağı'na tırmanırsa, sonsuza kadar kaybolur.

Bu efsane, çoğunu dağın tepelerinden uzak tutuyordu. Çıkanlarım karakterleriyse diğerlerininkilere kıyasla epey iyi veya... Kötü oluyordu.

Ve düşen bu özel insanların sonu, ne yazık ki ölüm oluyordu. Bu oldukça kötü bir şeydi. Böyle nadir insanlar hataları yüzünden kendilerini harcıyorlardı.

Bariyer'i kırmak için kullanılacak KARARLILIK ruhuna sahip olan kişinin de o ölenlerden birisi olmasını istemiyordum. Bunun başka bir yolu olmalıydı. İnsanlara zarar vermeyecek bir yolu...

Tabi bütün bunlardan önce, KARARLILIK ruhuna sahip birini bulmam gerekiyordu. Bir süredir çalıştığım bir konu buydu. Çevrede insanların ruhlarını tarayıp KARARLILIK'ı temsil edecek güçte birini bulacaktım. Sonrasından emin değildim, ama bu da bir başlangıçtı.

Son ayarlamalarını yaptığım radarı çalıştırınca dağın çevresini taramaya başladı.

Önce şehri taramıştı, orayı incelerken umudum azalmaya başladı, birkaç tane başka ruhlardan vardı ama KARARLILIK? İzi bile yoktu.

Üstüne çoğu kötüydü. Bunun beni pek mutlu ettiği söylenemezdi. Canavarlar çıkabileceği zaman problem çıkarırlardı.

Taranıyor olan şehir dışına bakarken şehirden azıcık daha uzakta olan ruhların daha iyi olduklarını farkettim ama fazla fark yoktu.

Radar buraları tararken beliren iki kırmızı nokta beni şaşırttı.

KARARLILIK.

Hem de 2 tane.

Bir dakika yoksa onlar...

Chara ve Frisk'in ruhları KARARLILIK mı?!