I was dumbfounded kay kuya. Ganun ba ko? Ganun ba ko sa iba? Eh bat ako? Iniwan? Niloko? Sinaktan?
"I'll.. Try.."
"Kaya mo yan Rae. Ikaw pa ba?"
"Taas din ng expectations mo sa'kin eh no?"
"Siyempre kapatid kita. And besides, malay mo. Makalimutan mo si Miguel." Casual na casual ang pagkakasabi niya.
"3 years. Mahirap kalimutan."
"Remember. Niloko ka niya." Pag counter ni kuya.
"The hell with you?" Medyo napataas boses ko.
"Don't try to defend him. He cheated on you."
Di na ko umimik pa. Ayokong magkapikunan pa kami ni kuya. I finished my dinner silently. Tahimik lang din si kuya.
Niligpit ko na ang mga pinagkainan namin habang si kuya naman, umupo na sa sala at nanood na ng basketball. I felt guilty, kaya pagkatapos kong maghugas, nilapitan ko siya.
Tumabi ako sa kanya at hindi man lang siya kumibo. Naiiyak ako. Kasalanan ko naman eh. Isinandal ko ang ulo ko sa balikat niya. Agad niya kong inakbayan at hinawakan sa ulo.
"Napakaiyakin mo talaga." He chuckled.
"Ikaw kasi eh!" Mangiyak-ngiyak ako.
Natawa siya. "Ano ka ba. Alam mo namang hindi kita matitiis eh."
Niyakap ko siya. "Sorry kuya."
"Wala yon. Naiintindihan naman kita eh. Nasakatan ka lang. And I hate it. Ayokong may nananakit sa'yo kaya ako galit kay Miguel. I won't let it happen again. Ok?"
Tumango lang ako. Sinilip ako ni kuya. "Tahan na. Tsk. Ano? Pag inaway ka ni Levi, iiyak ka nalang din ba?"
I just smiled.
By 7 am kinabukasan, hinatid na ko ni kuya kila Kuya Eren where I will live 6 days a week. Parang bakasyon ang inisip ko para nalang hindi ako maboring. Magiging babysitter ako ng masungit na binatang si Levi.
"Morning guys!" Bati samin ni Kuya Eren. Sinalubong niya kami sa gate.
"Eren. Ingatan mo 'tong kapatid ko ha." Pabirong sabi ni kuya.
"Oo naman. Baka kamo, ako pa ang mag-ingat sa kanya. Pasok ka muna Win, breakfast muna tayo."
"Ok. Hindi ko tatanggihan yan." Pag ngiti ni kuya.
Inakyat muna namin sa kwarto ko ang maleta ko at bumaba ulit sa dining.
Nakaupo na si Levi at may hawak na siyang tasa. Kakaiba ang hawak niya sa tasa niya. He's been holding it on the top.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Mukang bagong gising pa siya at gulo-gulo pa ang buhok niya at nakasuot siya ng black and white raglan long sleeves.
"Good morning Levi." Nakangiti kong bati sa kanya.
He gave me a stiff nod just enough to recognize my greeting to him. I smiled to myself. At least pala civilized person naman siya.
"Tara, samahan niyo na kaming mag-almusal. Upo ka na Rae." Kuya Eren motioned me to sit beside Levi. Si kuya naman sa left side ni Kuya Eren umupo.
Dahan-dahan akong umupo sa tabi niya. Baka kasi matabig ko siya or something. Tinignan niya ko habang paupo ako. Nginitian ko lang siya.
"Tch." Sabay taas ng kilay niya. Bumalik siya sa pag-inum sa kanyang tasa.
Problema nito? Inaano ko ba siya. Relax. May pinagdadaanan. Ok? Kaya mo yan. First day palang naman. Paalala ko sa sarili ko.
"Levi, iabot mo naman kay Rae yung rice."
Ibinaba niya ang kanyang tasa at kinuha ang bowl ng kanin, he passed it to me na hindi niya ko tinitignan. Nagtitinginan naman ang 2 sa nangyayari samin.
"Thanks." Pag-abot ko ng bowl.
Bumalik siya sa paghigop ng tasa niya. I tried to look kung anong laman nun, hindi kape, dahil hindi naman nito amoy. Ng ibinaba niya ulit, nakita kong tsaa pala ang iniinom niya. Mahilig siya sa tsaa?
I eat silently habang nagkukwentuhan sila Kuya. I never saw Levi eat his food. Andun lang sa plato niya ang bread and bacon. Pangalawang tasa na niya ito simula ng dumating kami. He just sat there with his elbows above the table and silently listening to his brother.
"Rae."
"Po?" Nabigla ako. Ang lalim kasi ng iniisip ko.
"Again with the Po?" Kuya Eren smiled. "Ok ka lang ba?"
