Before there was we (Completed)

21

His wicked ways.

"Are you alright?" Nabalik ako sa huwisyo ng tanungin ako ni Timothy. I smiled at him and nodded.

"Yeah. Sorry for that. May naalala lang ako. So, san na nga ba tayo ulit?" Tanong ko dahilan para mapahalakhak siya. Napamaang naman ako noong makita siyang tumatawa. I can never deny, he's really handsome and charming at the same time. I wonder how many girls cried for this guy.

"You're cute." Nakangisi niyang sabi. Namula naman ang pisngi ko kaya lalo siyang tumawa. Napaingos na lamang ako dahil parang pinagtritripan na ako neto. Tumikhim siya pagkatapos bago muling nagsalita. "The partnership party will be four months from now. Do you know anyone who can do all the preparations. Well, if you don't know anyone, might at least recommend Xcel Ad to do the preparations. That company has been recognized worldwide because of their service." Nakangiting saad niya. Patuloy lamang siya sa pagsasalita habang tahimik lamang akong nakikinig. Our meeting ended well. Bakit kaya kapag sa trabaho successful palagi ako. I just sighed again noong naisip ko nanaman siya. Naglalakad na ako papuntang sasakyan noong biglang may tumawag sa pangalan ko. Napatingin ako sa likuran only to find out it was Timothy who was calling me.

"Hi." Nakangiting hingal na bati niya. Napayuko siya dahil sa pagod. He rested his hands on his lap. Napangiti naman ako sa kanya. He's cute. Umayos siya ng tayo pagkatapos at nagkamot ng ulo. Mukhang nahihiya pang magsalita.

"You need anything?" I asked curiously while smiling. He smiled back.

"Uh. Yeah. Actually, I just thought if you don't mind me asking for a dinner date?" Nahihiya niyang sabi. Namula pa ang pisngi niya na lalong nagpalawak ng ngiti ko.

"Sure." Nanlaki ang mga mata niya dahil di siguro niya inaasahan na papayag ako.

"Uh. Alright. So susunduin na lang kita?" Nakangiti na niyang sabi. Ngumuso naman ako at umiling at sinagot siya.

"You don't have to. I'll just meet you up. Saan ba tayo magdidinner so I can go straight ahead, after?" Lumiwanag ang mukha niya. Sinabi niya kung saan at kung anong oras. He insisted to pick me up pero hindi ako pumayag. Umuwi muna ako sa condo ni Adam para makapagbihis pagkatapos ng trabaho.

"Where are you going?" Adam sternly asked. Nagkatinginan kami sa salamin bago ako nag iwas ng tingin. He was leaning on the door at nakahalukipkip ang magkabilang braso habang matamang nakatingin pa din sa akin. I continued putting my make up on. Nanatiling tahimik lamang si Adam. Nang matapos ako ay sinagot ko na siya.

"May dinner ako kay Mr. Delgado." Tipid kong sagot. Tinitigan ko siya mula sa salamin. I saw how his jaw worked. Huminga siya ng malalim. His lips were thin like he is controlling himself to burat out. Mariin siyang pumikit bago nagmulat muli.

"Didn't I remind you na hindi ko gustong makitang magkasama kayo ng Delgadong iyon?!" Asik niya. Mapait ko lamang siyang nginisihan bago kinuha ang pouch na nasa tabi. Tumayo na ako at naglakad palapit sa kanya. Tumigil ako sa tapat niya at nagsalita.

"You don't own me Adam. You don't have the rights to underdog me. Aalis na ako." Paalam ko pa. Lalampasan ko na sana siya pero bigla niyang hinaklit ang braso ko. Hindi na ako nagulat doon. Lagi naman niyang ginagawa eh. Nakipagtagisan ako ng tingin sa kanya. Kung sa kanya ay puno ng galit ang makikita sa kanya, sa akin naman ay pinanatili kong malamig ang tingin ko sa kanya. No. I will no longer let him see my weakness. He is my weakness. But I will not allow him to hurt me again just because he can see me through.

"Hindi ka aalis. Hindi ka makikipagdate sa Timothy na yon!" Galit niyang sigaw sa akin.

"Bitawan mo ako! I can fo whatever I want. Wala ka ng pakialam pa don!" Asik ko naman sa kanya. He gritted his teeth in annoyance.

"Tang ina! Bakit ba hindi mo maintindihan ang sinabi ko noong akin ka?! Akin ka lang! Eunice! I own every inch of you. Ako lang. Ako lang ang may karapatan sa iyo.! Naiintindihan mo ba?!" Bulyaw niya sa akin. Nanginginig man ako ay pinilit kong kumawala sa kanya.

"Bitawan mo ako Adam." Kalmado kong utos. Hindi ko alam kung paano ko nagawang maging kalmado sa kabila ng panginginig ng buong katawan ko. Bigla niya akong niyakap ng mahigpit.

"Never." Bulong niya bago humigpit lalo ang pagkakayakap sa akin. Naramdaman ko ang paghalik niya sa leeg ko. Oh God. Not again. Hindi ko dapat siya hayaang gawin ito ulit sa akin. With that thought, itinulak ko siya ng pagkalakas lakas.  Kitang kita ang gulat sa mga mata niya.

"Stop it, Adam. Stop seducing me because the last time you did? I ended up crawling. Tama na okay? Bakit hindi mo tawagin ang girlfriend mo para pasayahin ka sa kama? Now, if you may excuse me, I still have a dinner date with Timothy. Aalis na ako." Matapang komg sagot bago mabilis na naglakad palayo sa kanya. Naiiyak nanaman ako tang ina. Binilisan ko pa ang paglalakad hanggang sa marating ko ang sasakyan. Mabilis akomg nagdrive kaya wala pa man ding labin limang minuto ay nakarating na ako sa restaurant kung saan kami magdidinner ni Timothy. Akala ko mauuna ako sa kanya pero laking gulat ko noong makita siyang nakaupo na sa pinareserve niyang table namin. I smiled when he saw me. He smiled back. Tumayo siya at hinintay akong makalapit. He kissed my cheek. Akmang lalayo na sana siya noong bigla ko na lamang siyang niyakap. I badly need a hug right now. God. I am pathetic. Nanigas siya dahil sa ginawa ko pero maya maya pa ay niyakap na din niya ako pabalik.

"May problema ba?" Malambing niyang tanong sa akin. Lalo pa akong sumiksik sa leeg dibdib niya. I don't know but I feel secure with him.  Nagtagal din ang yakapan naming dalawa. Naghiwalay lang kami noong bigla kaming nakarinig ng parang may nabasag. Napatingin kami sa likuran ko. Ganoon na lamang ang gulat ko noong makita si Adam na papalapit sa amin. Nadako ang mga mata ko sa kamay niya. Mas lalong nanlaki ang mga mata ko noong makitang duguan ang kamay niya. He probably broke that glass using his hand. My God.

"Tangina lang talaga." Mura ni Adam bago ako hinatak mula kay Timothy.

"Adam. Ano ba." Pilit kong tinatanggal ang pagkakahawak niya pero masyadong mahigpit iyon.

"Pare. Nasasaktan si Eunice." Dahil doon ay natigil si Adam sa paghatak sa akin pero hawak pa din niya ang isang kamay ko habang ang isa naman ay hawak na ni Timothy. Nagsukatan sila ng tingin bago nadako ang mga mata ni Adam sa isa kong kamay na hawak ni Timothy.

"Fuck. Don't touch my girl." Inis niyang sabi bago hinawi ang kamay nito sa kamay ko.

"Adam." Pinanlakihan ko siya ng mga mata. God! What's wrong with this man? Masamang tumingin siya sa akin bago ako sinagot.

"What? Masama bang bakuran ang pag aari ko?! Pucha." Inilagay niya ako sa likuran niya bago kinausap si Timothy. "Look Mr. Delgado. If you like me girl, I'm sorry but I am telling to you this now, she's no longer available because I already propose to her. At ikakasal na kami next month. So back off now." Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Anong pinagsasabi ng lalaking ito?

"Adam anong..." Hindi na niya ako pinatapos pa dahil pinasupalpalan na niya ako.

"Shut up, hindi pa nga tayo kasal, pinagtataksilan mo na ako. Nasasaktan ako baby." Maktol niya. Pinanliitan ko siya ng mga mata. He's doing this on purpose! My God. I should have known better. Ganitong ganito siya dati noong kami pa. This is one of his wicked ways to have me, way back then. Magsasalita na sana ako pero mabilis na niya akong hinatak palayo dun kay Timothy na ngayon ay tulala na nakatingin sa amin ni Adam.