Before there was we (Completed)

12

Under the same roof

"Adam." Tawag ko sa kanya. Nakita ko ang pagnigas ng kanyang katawan ng marinig niya ang boses ko. It's been what, 4 years? I left him at the altar. And I know he is beyond mad. But I really missed him so bad that's why I swallowed my pride just to see him. Kahit ngayon lang pagkatapos ng ilang taong pang iiwan ko sa kasal namin. Hinarap niya ako pero hindi sa mukha niya ako napatingin kundi sa nakasarang kamao niya. Napalunok ako ng makita iyon bago nagkalakas loob na tinitigan siya sa mata.

"So the runaway bride is here. What do you want Eunice?" Nakangisi niyang sabi sa akin. Pero mahahalata ang galit sa mukha niya at pait naman sa tono ng boses niya. Nag iwas ako ng tingin at nagpalinga linga sa loob ng malawak niyang opisina. Yes. He has his own recording company now. Natupad din niya ang matagal na niyang pangarap na kumpanya. And I am very happy for him. "I'm asking you. What do you want from me?" He asked again in a colder voice. Muli akong napatingin sa kanya at muli nanamang napalunok.

"I came here to see you and ask for your forgiveness." Napayuko ako ng sabihin ko iyon pero agad na napatingin din sa kanya ng marinig ko ang tawa niya.

"And you want me to believe that huh? Eunice. Eunice." Iiling niyang sabi na may mapang uyam na ngisi sa kanyang labi. "Your sorry have been longed expired. You should have done that a little earlier, who knows, i might consider it. But now? Really? Huh. That's a big no. Kung iyan lang ang ipinunta mo, you better get out of my office because I have more important things to do that to hear you out. Now leave." Malamig niyang utos sa akin. Napaluha na ako dahil sa klase ng turing niya sa akin. But I cannot blame him either. Ako naman ang may kasalanan kung bakit siya ganyan eh.

"Adam please. Patawarin mo lang ako. Aalis na ako. Pangako." Nanghihina kong sabi. Iyon lang ang gusto ko. Sapat na. Kunot noo lamang niya akong tinitigan bago ngumiti na nagpatindig ng aking balahibo.

"Forgive you? That's impossible Eunice. I will never forgive you. But I can give you a proposition." Seryoso niyang sabi pero nakataas ang sulok ng kanyang labi. Nilaro laro niya ang labi niya para matakpan ang nakakaloko at makahulugan niyang ngiti.

"What proposition? Can that be a help para kahit papaano ay gumaan ulit ang loob mo sa akin?" Desperada kong tanong. Muli siyang natawa dahil sa sinabi ko.

"No. Kailanman ay hindi na gagaan ang loob ko sa'yo. This proposition is more of a punishment to you Eunice." Malamig pa rin niyang saad sa akin kaya naman muli akong napayuko para punasan ang luha ko. "Look at me Eunice." Napaangat ako ng mukha ng marinig ko ang sinabi niya sa akin. Humakbang siya palapit sa akin. At ng isang hakbang na lang mula sa akin ay huminto siya at humalukipkip. "What do you see from me?" He said normally. Napamaang ang labi ko at pinakatitigan siya. "Speak." Utos pa niya.

"Your eyes are cold and full of hatred. But." Napatigil ako ng makita ang isang emosyong hindi ko inaasahan na makikita ko pa sa loob ng ilang taong hindi kami nagsama.

"But what? What do you see Eunice?" Nakangisi niyang tanong.

"But full of lust." Nahiya ko pang sagot. Humalakhak siya na para bang nakakatuwa ang sinabi ko.

"You are a smart woman Eunice. Now tell me. Did you really come here just to apologize and see me? Or you want something more?" Mapanukso niyang saad. Parang namaga ang lalamunan ko sa sinabi niya. Nang hindi ko siya nasagot agad ay tuluyan na siyang lumapit sa akin at binulungan ako. " because if you do, then the feeling is mutual. I want more too. Just tell me you want something more and we will do it right here. Right now." Pagkatapos niyang ibulong iyon ay kinagat niya ang tenga ko kaya hindi ko na napigilang mapapikit at mapaungol. Humalakhak siya sa tenga ko dahil nakalapat pa rin doon ang bibig niyang nagdulot ng kuryente sa buong katawan ko. "So I guess that only means yes. I didn't know I still affect you. Your body tells everything." At doon ay inangkin niya ako ng paulit ulit. Tahimik na lamang akong napaiyak habang nakayakap ang mga kamay ko sa kanyang balikat habang inaangkin niya ako.