“Where is Bryan?” Laine said while gritting her teeth.
“H-huh?” I don’t know what to say!
“I SAID WHERE IS HIM!? WHERE IS BRYAN?!”
Nataranta ako sa pagsigaw ni Laine.. Pero hindi nya pa alam na nasa taas si Bryan.. So hindi niya nakita.. Wew.
“I don’t know, Laine.”
Yes. To tell you honestly, I’m scared. Call me weak or whatsoever pero natatakot ako talaga sa kanya ngayon.. Ngayon ko lang nakitang magalit si Laine, ngayon nya lang ako nasigawan.
‘PAK!’
O.O
She slapped me..
Laine just slapped me!!
“STEFF!”
Nagulat ako nung nakita ko si Bryan na tumatakbo pababa sa hagdan galing rooftop.. At kasabay nun ang biglaang pag-upo ni Laine sa harap ko na nakayuko at para bang nanghina..
“Laine, what happened?!”
Agad na tumakbo si Bryan sa tabi niya.. Ouch! >//< Ako ang nasampal pero.. siya pa din ang inalala nito..
‘STEFF. SIYA ANG GIRLFRIEND! WAG KA NGANG ASSUMING!’
Oo nga pala. Muntikan ko ng makalimutan.
“Laine.. Anong nangyari sayo? Okay ka lang ba?”
Nabigla ako nung nakita ko ang mukha ni Laine na humarap kay Bryan.. From tigress to a coward sheep! Like hell. She change her facial expressions so fast! O.O
“S-she.. Steff.. slapped me.” At sinundan pa nito ng hagulgol.
Napapatingin na sa amin yung ibang college students. Hindi lang naman kasi highschool ang campus na ito, may mga college din..
Wait.. WHAT DID SHE SAID?!!
I slapped her?!
Ni wala pa nga akong nasasampal sa tanang buhay ko e!
Nakita kong tumingin si Bryan sa akin with anger, pain and disbelief in his eyes..
“W-why did you do that?” tanong nya sakin gamit ang malamig na boses nya.
And he believes in her!
Nasasaktan na ako.. Gusto ko ng umiyak and gusto ko syang sigawan. Kanina lang ay yakap yakap nya ako, like he is assuring me everything’s fine.. Making me feel like he will going to protect me.. Pero nasa harap ko siya ngayon.. accusing me of something I didn’t do..
“B-bryan... It’s n---“
Bago ko pa matuloy ang sinasabi ko, bigla nalang nawalan ng malay si Laine at buti nalang nakaalalay si Bryan sa kanya..
“Laine.. Laine wake up.. Oh sheesh!”
Binuhat nya ito pero bago umalis ay humarap muna sya sakin..
“Akala ko iba ka.. Na mali ang pagkakakilala ko sayo. Damn! I was starting to believe in you! You are such a great pretender, Miss Chua..”
And then he walked away..
Kakatapos ko lang umiyak pero, eto na naman yung mga luha ko.. Wala na bang katapusan to?! </3
Naupo nalang ako sa kinatatayuan ko, binagsak ko nalang din ang saklay ko.. I know I am crying really hard, pero this is all I can do.. Mas masakit ito sa pagtawag niya sa akin ng cheap, mas masakit kesa nung ipinahiya niya ako.. Kasi this time.. He chooses someone over me..
YOU ARE READING
Be Mine
Romance"Ang tagal kong naghintay sa babaeng akala ko mahal ko talaga.. Ang tagal kong nagdusa.. Darating pa kaya siya? Yung taong para sa akin talaga? Para kasing imposible na.." Kitang kita ko yung paghihirap sa mga mata niya.. Kung kaya ko lang pawiin...
Chapter 10- The battle has just started
Start from the beginning
