My Husband ||Chanyeol||

Bölüm 2㊚

"Bugün gerçekten benim suçum yoktu. Adam tam bir geri..." Babasının öfkeli bakışları nedeniyle konuşması sekteye uğradı ve yutkunarak sustu.

Adam kapıya dönüp;

"Kâhya Lee, buraya gelin, davetiyeyle."dedi ve tekrar kızına bir bakış attı.

Shi Ra anlamıyordu. Hafif kırlaşmış saçlarında parlyan gün ışığıyla odaya giren Kâhya Lee çok farklı bir ışıltı saçıyordu.

Elindeki zarfı nazikçe efendisinin eline bıraktı ve eğilip selamını verdikten sonra odadan çıktı. Shi Ra dalgın bir şekilde asaletine hayran olduğu bu moruğu seyrediyordu.

"Baba, Kâhya Lee kaç yaşındaydı?"

Cevap gelmediğini fark edince babansına dönerken;

"Baba sana bir..."

'Babasının okuduğu dergi... O dergi...'

Hızlıca babasının elindeki dergiyi kapıp yatağın altına fırlattı, yüzü utançtan kızarmıştı. Babası hafifçe öksürdükten sonra;

"Kaç yaşında kadın oldun hala mı erkeklerle ilgili der..." Hızlıca elini babasının ağzına götürdü..

"Baba yalvarırım sus!"diye inledi, adam gülmemek için kendini zor tutuyordu.

Shi Ra adamın konuşmayacağını anlayınca ellerini geri çektiğinde çıkarcı babası;

"Ama bir şartım var."diye ekledi.

Shi Ra kaşlarını düşürürken "Neymiş o?"diye sordu, zaten neredeyse kadınlar için çıkarılmış playboy dergisi olan bir şeyi babasına yakalattığı için utanç duyuyordu.

Ama ne yapabilirdi ki?

Erkekler fazlaca yakışıklıydı.

Babası elindeki zarfı uzattı.

"Bu çok kadim dostumun kızının galerisinin açılış davetiyesi." Shi Ra duyduğu tamlama yüzünden afallasa da durumu çaktırmamaya çalıştı, tek kaşını kaldırıp;

"Ee?"diye sordu.

"Eesi, bu genç işi yere benim yerime sen gideceksin. Aslında senin de için çürük ya. Neyse..." Shi Ra babasının imasını duymazdan gelmeye çalışarak kağıda uzandı.

"Her neyse,"diyerek adrese göz gezdirdi.

"Eh, on-on beş dakikalığına uğrarım."

Aslında o sürenin on-on beş dakikayla sınırlı kalmayacağının farkında değildi.

➰➰➰➰➰➰

Chanyeol elindeki telefonu evirip çevirirken sinirle karşısındaki boş duvara bakıyordu.

Şu an o odadaydı, ölsem de gelmem dediği yer, şirket ofisi.

Buranın boğucu ortamında durmaya devam ederse içinin çürüyeceğine emindi, neden hiç renk yoktu?

Buranın tımarhane olduğuna dair delil aramaya çalıştı ama bulduğu tek şey babasının gençlik fotoğrafı oldu.