My Husband ||Chanyeol||

Bölüm 8㊚

Multimedida; Park Chanyeol & Cem Belevi-Hayat belirtisi

Arabadaki sessizliğin hareketliliği Chanyeol'u öldürüyordu. Şimdi Shi Ra'ya şaka yaptım derse; muhtemelen ikisi de aynı kazada can verirdi.
Ve Chanyeol ölmek için çok gençti.

Shi Ra kafasında dolanan sorular nedeniyle ona birkaç kere seslenen Chanyeol'u duymamıştı, eğer öpüştüğü adam Byun Baek ise...
Bir de telefonda onun için güzel demişti, acaba Shi Ra'dan hoşlanıyor muydu? Kafasını hızlıca iki yana salladı ve "Sırf bir öpücük yüzünden olamaz..."dedi kendi kendine.

Ardından yolun neresinde olduklarını fark etti ve Chanyeol'a direktif vererek onu şirektin önüne kadar götürmesini sağladı.

Şirketin önüne geldiklerinde Shi Ra emniyet kemerini hızlıca çıkarıp kapıyı da açtı ve kendini dışarı attı, hemen ardından da Chanyeol yanına gelmişti.
Elini kızın omzuna yerleştirdi ve "Kendini yormayacaksın, söz mü?"diye sordu. Shi Ra kafasını olumlu anlamda sallayıp;
"Şu sorunu çözeceğim. Sonra da broşu o adama verip bu meseleyi kapatacağım."dedi ve kararlı adımlarla ilerlemeye başladı Chanyeol ise donmuş kalmıştı.

"O broşu ondan almam lazım."deyip duruyordu kendine. Neredeyse koşturarak Shi Ra'nın yanına gitti ve kolundan tutup kendine çevirdi, şirketin içinde oldukları için orada bulunan herkes onlara dikkat kesilmişti.
Shi Ra şaşkınlığını belli etmemeye çalışarak;

"Ne oldu?"dedi ve tek kaşını kaldırdı. Chanyeol hızlıca bir yalan uydurmaya çalışıyordu çünkü artık yalanların dibine batmıştı.
"Baek çok utangaçtır. Eğer broşu sen gidip ona verirsen eli ayağına dolaşır, bırak ben vereyim."

Shi Ra bir anlığına düşünmeye başlayınca başarılı olacağını düşünse de kız "Sanmıyorum."deyince nefesini tuttu.
"O fazla kendine öz güveni olan biri. Alt tarafı broşu ona teslim edip çekip gideceğim, bir beklentim olmayacak." Olmamalıydı zaten.

Babası Shi Ra'nın dün gece öyle bir şey yaptığını duysaydı değil şirketi ona vermemek, kızını evden bile atabilirdi. Adam konu iş olunca iflah olmaz bir canavara dönüşüyordu zira.

Chanyeol kızın elini sıkıca kavradığında kendine bile inanamadı, Shi Ra da ona şaşkın bakışlar atıyordu. Chanyeol gülümsemeye çalıştı ve "Ben halledeceğim. Hadi odana çıkalım."dedi. Shi Ra karşı koyamamıştı.

Onlar son hız asansöre ilerlerken millet de onların dedikodusunu yapıyordu, açıkçası bu dedikoduların hiçbiri Shi Ra'nın umurunda değildi.

Odasına çıktıklarında kapıyı yavaşça açtı ve Chanyeol'a gülümseyerek "Gel."dedi.
Chanyeol daha önce kim bilir kaç kızın ağzından duymuştu bu kelimeyi... Ama hiçbirinin sesi Shi Ra'nın ki kadar tatlı gelmemişti. "Peki."dedi ve gülümseyerek Shi Ra'nın arkasından odaya girdi, odası gibi sade döşenmişti. Shi Ra kendini büyük koltuğuna bıraktı ve "Çok halsiz hissediyorum." diye mırıldandı, Chanyeol işi dalgaya vurarak;

"Masaj yapmam için bir davet mi bu?"dedi ve kıza yaklaştı. Shi Ra sırtını dikleştirerek "Eğer masaj yaparsan uyurum."dedi ve ne kadar yorgun olduğunu gösterir gibi esnedi.

Shi Ra ona dokunmak istiyordu, çok istiyordu. "Bana ne."dedi ve güçlü elleriyle kızın omuzlarını kavradı. Shi Ra, omzuna yerleşen ellerle birlikte bir anlığına karanlığa büründü ve kollarıyla kendini yukarı ittiği anı hatırladı.

O adamın belini okşayan eli de bu kadar güçlüydü.

Hızlıca silkinip yüzünü neredeyse dibinde duran Chanyeol'a çevirdi ve "Yapma dedim ya."diyerek kaşlarını çattı, yanaklarının ısındığını hissediyordu.
Chanyeol onun bu haline gülümsemekle yetindi ve saçlarını karıştırarak "Arkadaşıma destek olmak da suç."dedi, arkadaş demek canını yakmıştı, bunun Shi Ra'nın da canını sıktığını görünce içten içe sevindi.
Shi Ra telefonunu eline alarak geldiklerinde yerinde olmayan sekreterini aradı ve cevap verdiği an onu odasına çağırdı.