Ο ΚΑΣΤΑΝΟΞΑΝΘΟΣ • 𝐅𝐢𝐫𝐬𝐭 𝐁𝐨𝐨𝐤 •

Κεφάλαιο 28

Ακούω το κουδούνι του σπιτιού μου, πλησιάζω τη πόρτα και ανοίγω.

"Αχ...πιάσε αυτά!" Μπαίνει μέσα η μάνα μου λαχανιασμένη, με αρκετά μεγάλες, άσπρες σακούλες.

"Τι είναι όλα αυτά?" την ρωτάω περίεργη και προσπαθώ να πιάσω μερικές

"Είναι ρούχα, παπούτσια και άλλα που αγόρασα εκεί που πήγα!" 

"Τα αγόρασες όλα αυτά?" Ρωτάω πάλι περίεργη, σηκώνοντας τα φρύδια μου

"Ναι σου λέω! Και πήγανε πάνω στο δωμάτιο σου, θέλω να καθαρίσω γιατί μετά θα πάω να πάρω καινούρια έπιπλα!" Όπα τι έγινε? Οι δουλειές του 'δήθεν' πατέρα μου, της έδωσαν λεφτά?

"Πότε θα πας εκεί?" Ανεβαίνω τις δύο πρώτες σκάλες

"Μόλις τελειώσω το σκούπισμα!" κατευθύνεται προς την αποθήκη για να πάρει μάλλον τη σκούπα

Μπαίνω στο δωμάτιο και ξαπλώνω στο κρεβάτι μου. Θέλω τόσο πολύ να πάω στο νοσοκομείο! Αλλά τι δικαιολογία να της πω? Ότι πάω να δω τη Χρύσα? Μπαα θα την πάρει τηλέφωνο!

Θα πω στη Χρύσα καλύτερα να 'ρθει εδώ να καθίσουμε και μετά να πάμε μία βόλτα..
Ναι αυτό θα κάνω!

"Έλα Χρύσα." το σηκώνει

"Έλα τι κάνεις?" με ρωτάει αμέσως

"Καλά είμαι. Θες να 'ρθεις τώρα σπίτι μου να καθίσουμε?"

"Εε..είναι η μάνα σου εκεί σωστά?" 

"Ναι.." αλλάζω το βλέμμα μου

"Αμ..τέλος πάντων θα ρθω!" λέει αποφασιστικά

"Σε 5" θα 'μαι 'κει!" Πατάω το κουμπί του τερματισμού

Κατεβαίνω κάτω στη κουζίνα. Έτοιμη να ακούσω το κουδούνι για να της ανοίξω!
Μετά από κάνα 10λεπτο έφτασε σπίτι μου.

"Δεν άργησα?" Μπαίνει μέσα στο σπίτι αφήνοντας τη ζακέτα της στο καναπέ

"5 λεπτά άργησες!" σηκώνω το ένα μου φρύδι

"Οο γεια σου Χρύσα!" Μας διακόπτει η μητέρα μου, η οποία κράταγε τη σκούπα στα χέρια της και με κάτι άσπρα γάντια στα χέρια της.

"Γεια σας"! Λέει χαμογελαστή η Χρύσα

"Έχει χυμό στο ψυγείο. Κέρασε τη φίλη σου!" Απευθύνεται σε εμένα. Στριφογυρίζω τα μάτια μου και πλησιάζω το ψυγείο αφού βγάλω ένα ποτήρι από το ντουλάπι

"Τα έγραψες όλα τα μαθήματα?" την ρωτάω καθώς μπαίναμε μέσα στο δωμάτιο μου

"Δύο μου έμειναν" πίνει το χυμό της και κάθεται στο κρεβάτι μου