Ο ΚΑΣΤΑΝΟΞΑΝΘΟΣ • 𝐅𝐢𝐫𝐬𝐭 𝐁𝐨𝐨𝐤 •

Κεφάλαιο 8

Σήμερα θα πάμε σε ένα κοντινό μουσείο όλο το σχολείο και μετά σε ένα Ιταλικό εστιατόριο ξανά όλοι μαζί.

Δεν έχω καθόλου όρεξη να πάω αλλά είναι απαραίτητο να είμαστε όλοι εκεί από τη στιγμή που ήρθαμε εδώ.

Κάνω ντουζ και τρώω πρωινό ενώ η Χρυσά μου είχε ήδη ετοιμάσει ρούχα για να φορέσω. Έχει αρκετά ωραίο γούστο! Αντιθέτως με εμένα..

Ντύνομαι και βγαίνουμε​ έξω από το δωμάτιο.

Έξω από το ξενοδοχείο, το προαύλιο είχε γεμίσει από μαθητές του σχολείο μου, περιμένοντας τους καθηγητές μας.

Καθόμαστε σε ένα τραπέζι και έρχονται και τα υπόλοιπα κορίτσια

"Ρε τα έχει η Μαρία με εκείνον?" Μας ρωτάει η Στέφη δείχνοντας μας αυτόν, με το χέρι της.

Τους παρατηρώ απέναντι μας, που ήταν κοντά ένας στον άλλον χέρι με χέρι.

Αλλάζω το βλέμμα μου κατευθείαν μόλις ρίξει μάτια από εδώ εκείνος.

"Ναι! Μου το 'πε χτες η Μαρία." Λέει καταενθουσιασμένη η Λίζα
"Και αυτός είναι μανάρι φίλε" κοιτάει στιγμιαία εμένα και στρέφεται ξανά να κοιτάζει το "ζευγαράκι"

"Είναι ωραίο ζευγάρι. Ταιριάζουν!" Λέει η Στέφη κοιτάζοντας τους

"Αλλάζουμε θέμα?" Τις κοιτάω με άγριο βλέμμα

"Δεν είναι ταιριαστό ζευγάρι σωστά?" Συνεχίζει η Στέφη με ένα ειρωνικό ύφος.

Καλά επίτηδες το κάνει?! Έχε χάρη που είναι η διευθύντρια κοντά μας αλλιώς θα σου 'λέγα!

Σηκώνομαι και κατευθύνομαι προς τη τουαλέτα αγριεμένη.

"Κόφτω επιτέλους!" Φωνάζει η Χρύσα πίσω μου και με ακολουθεί μέχρι στις τουαλέτες

Δεν ήξερα που αλλού να πήγαινα για να ξεσπάσω και να μην με δει απολύτως κανείς.

"Είσαι καλά?" Προσπαθεί να καταλάβει τι ακριβώς έχω

"Σου φαίνομαι να 'μαι καλά?" Της λέω προσπαθώντας να κρατήσω το θυμό μου.

Την ίδια ακριβώς στιγμή μπαίνουν κάτι κορίτσια του σχολείο μας στις τουαλέτες. Της αγνοώ εντελώς

"Έλα πάμε μην ασχολείσαι με αυτές, δεν έχουν με τίποτε άλλο να ασχοληθούν!" Μου λέει και μπαίνει βιαστικά μέσα ο Θύμιος.

"Τι έγινε?" Κοιτάει εμένα περίεργος ενώ πλησίαζε τη Χρύσα πίσω της

"Τίποτα πάμε" αναστενάζει η Χρύσα και με τραβάει από το χέρι