kaçak vampir

bölüm 5 - Farklılıklar

Rüzgar yüzüme yüzüme esiyor, saçlarımı uçuruyordu. Aslında hoşuma gitmişti. Bir süre ilerledikten sonra bir sürü evin olduğu bir yere gelmiştim. Karanlığı ayınlatan sokak lambaları vardı. Evler, bizimkiler gibi oymalı desenlerle çevreli değildi. Veya siyah değildi. Rengarenk evler vardı. Aynı zamanda öyle desenlerle kaplı değil, sadelerdi.

Şaşkınlıkla çevreme bakındım. İnsanların hepsi siyah giymiyordu. Yine rengarenk giyimler vardı. Mavi, satı, pembe, mor veya daha önce rastlamadığım, sadece bildiğim bir çok renk.

Benim gibi, üzerindeki tek farklı renk gözleri ve saçları olan bir kız onlara göre gariptir tabii. Siyah deri ceket, siyah sporcu atleti, siyah dar paça pantolon, siyah ayakkabılar, siyah kalın bileklikler, siyah bavul. Fazla dikkat çekmiyordum ama yine de garip hissediyordum. Yine de o renkleri giyebilir miyim bilmiyorum. Alışkanlık haline gelmişti siyah.

Hava karanlıktı ve pek kişi yoktu çevremde. Karanlık benim için garip değildi, hep karanlıktı sonuçtu benim dünyam ama pek kişi olmaması garipti.

Sağ taraftaki sokağa girdim. Sadece bir kişi vardı burada. Çevreye bakındım başka kişi var mı diye. Ama yoktu. Şuan ne yapacağımı bilmiyordum ve etkim altına almama ihtiyacım vardı. Öğrenmem gereken onca şey varken.

-Bir bakar mısınız?

Benden 1-2 yaş büyük gösteriyordu. Gösteriyordu ama. 117 olmadığına göre. Beni baştan aşağı süzdü. Hiç hoş olmayan bakışlarıyla durdu. 

-Söyle güzelim. İstersen direk yatağa da gidebiliriz.

Sırıtmaya başladı. Tamam sakin ol Açelya. Kavgadan olabildiğince uzak dur. Kitaptakileri hatırla. Şimdi bu aptalı etkin altına alıyorsun ve sakinleşiyorsun.

Derin bir nefes alıp gözlerinin tam içine baktım. Göz bebekleri büyüdü ve sırıtması, düz bir yüz ifadesine dönüştü.

-Nasıl bir eve sahip olabilirim söyle.

-İnternetten veya da camında satılık, kiralık yazan evlerden satın alman gerekiyor.

İnternet ne be?

-İnternet nedir?

-Bilgisayar, telefon gibi teknolojik aletler yardımıyla bilgiye ulaşılmasını, işlerini kolay yoldan halletmeyi ve zaman geçirmeyi sağlayan şey.

Kaşlarım çatıldı. Ne garip şeymiş böyle.

-O zaman bana tam şimdi, bir ev satın al.

-Sana tam şimdi bir ev satın alacağım.

Cebinden dikdörtgen bir şey çıkardı. Ben ise meraklı bakışlarla onu izliyordum. Dokunduğu zaman ekrana başka şeyler geliyordu. Çok tuhaf.

Bir süre bir yerlere dokundu telefon dedikleri şeyde. En sonunda

-Aldım. Buraya biraz uzak. ... adresinde.

Cebimden not defterimi çıkarıp dediği şeyi yazdım. O adrese nasıl gidecektim peki?

-Nasıl gidebilirim?

-Taksi çağırmalısın.

-Çağır o zaman.

Yine telefonda bir şeylere basıp kulağına götürdü. Ne yapıyor bu.

-... adresine bir taksi istiyorum.

Telefonu tekrar kulağından çekti. Bu neydi böyle? Biriyle mi konuştu?

-O telefon artık benim.

-Bu telefon artık senin.

telefonu elinden aldım. Madem etkim altında kullanayım değil mi? Hem belki bunun sayesinde, insanları etkim altına almak yerine internet dedikleri şey sayesinde istediğimi elde ederim.