The same pain // Niall Horan ✔️

46

2 dagen later

p.o.v Liam

Dag 2 in mijn saaie eenzame cel. Het enige wat ik doe is op mijn bed zitten en naar de muur staren. Ik eet niet, ik slaap niet en volgens mij knipper ik zelfs niet eens. Naar buiten kijken is al te pijnlijk voor me omdat ik weet dat Bente daar buiten is... Bente is het enige waar ik aan denk. Ja, en Niall... Ik ben zo bang dat er nu iets gebeurd! Rick kan nu alles bij hem doen. Ik had dan wel tegen Bente gezegd dat ze een van de jongens moest vragen om te helpen, maar ik weet dat ze eigenwijs is. Het enige plus puntje is, dat als er iets met Niall gebeurd ze weten dat ik het niet was... 'Liam, hou je kop! Hoe kan je zo fucking egoïstisch zijn?!' O shit... Ik word nu al gek! Ik praat al in mezelf! Hoe ga ik het hier 3 jaar vol houden?! Ja... Drie jaar, dat is mijn straf...

p.o.v Zayn

Mijn telefoon gaat en ik neem op.

Zayn: Hallo?

Manager: Ja, jullie hebben een pers-conferentie om 2 uur.

Zayn: =Over Liam?

Manager: Duhu... Natuurlijk over Liam! Idioot...

Zayn: Maar, moet de wereld dat echt weten?

Manager: Niet alles natuurlijk. Maar ja, zolang hij in de bak zit betekent dat dat er geen One Direction is. En als dit niet snel word opgelost is het echt over met jullie want dat gaat me teveel geld kosten.

Zayn: Dat meen je niet!

Manager: Ja toch wel... Maar, de pers-conferentie is in 'Davids studio's' Je weet wel waar dat is toch? Licht jij de andere in?

Zayn: Ja. En ja doe ik..

Manager: Niet te laat komen.

Zayn: Nee. Doei...

Ik hing op en slikte alle zorgen snel even weg. 'Wat is er papa?' Vroeg Justin die aan mijn broekspijp trok. 'Niks om je zorgen over te maken, maar papa moet zo even weg oké?' Hij knikte een beetje bedroeft. Ik tilde hem op en gaf hem een kusje op zijn neus. 'Waar moet je heen?' Vroeg Perrie die de kamer in kwam lopen. Ik zetten Justin neer en liep naar haar toe. 'Ik heb een pers-conferentie... Over Liam.' Antwoorde ik. Ik gaf er daarna een kus op haar lippen. 'Ik vind het toch zo vreselijk... Ik bedoel, hoe kan je dat nou denken? Liam is een van Niall's beste vrienden...' Zei ze na de kus. 'Ik snap er ook helemaal niks van...' Zei ik naar beneden starend.

p.o.v Niall

We zaten in de auto op weg naar de pers-conferentie. Het was heel stil. Ik werd er gek van! Ik probeerde te bedenken wat ik ging zeggen. Maar dat was nog niet zo gemakkelijk... Moet ik de hele waarheid vertellen? Dan weet iedereen mijn verhaal maar dan geloven hun misschien ook dat Liam het niet heeft gedaan. Nou, de meeste fans geloven het al lang. En ze weten niet eens het verhaal... Maar dat is nogal logisch. Want die zouden het nog niet geloven als er al het bewijs voor was. Dat geeft me wel een fijn gevoel, we zijn tenminste niet alleen...

We kwamen het podium op en gingen aan een lange tafel zitten met microfoons erop. Ik ben zo nerveus en ik weet totaal niet wat ik moet zeggen. Misschien moet ik ook maar gewoon niks zeggen... 'Oke, van start.' Riep een man naast het podium. Zayn schraapte zijn keel. 'Uhm... Zoals jullie weten... Zit Liam in de bak.' Begon hij. 'Onschuldig...' Mompelde Louis. 'Ja... uh... Maar jullie vragen je natuurlijk wel af waarom... Nou... Niall... is een paar keer bedreigt en ze denken dat Liam het was.' Zei hij. Gelukkig hield hij het daarbij. 'Maar... Dat betekent dus ook helaas dat er tijdelijk geen...' Begon Harry, maar hij kon zijn zin niet afmaken en keek naar beneden. 'Dat betekent dat er voorlopig geen One Direction is...' Maakte Louis zijn zin af.

Na dat wij dat vertelt hadden mocht de pers vragen stellen. Als ze een vraag aan mij stelde reageerde ik erg kortaf. Ik had hier gewoon geen zin in... Zoals je wel begrijpt. 'Oke, het is voorbij. Geen vragen meer!' Riep die man nu. We stonden op maar net voor dat we weg waren rende ik weer terug naar de microfoon. Dit kan ik niet maken! Ik moet alles doen om Liam vrij te krijgen! 'Wacht!' Riep ik. Ik keek onze manager die tussen de pers zat hoopvol aan. Hij knikte als bevestiging dat ik door mocht gaan. 'Ik wil het echte verhaal vertellen! Liam is echt onschuldig!' Riep ik. Ik ging terug op mijn stoel zitten en al snel voelde ik Zayn zijn arm om mijn schouder heen. Ik zuchtte diep voordat ik begon met vertellen. 'Nou... Als ik dit vertel zult u vast denken, wat heeft dat er mee te maken? Maar geloof me... u moet dit ook weten. Om te beginnen, ik woonde vroeger in een heel klein huisje, en we waren super arm... Ik had werkelijk niks... Maar dat is niet het gene waar ik zo ongelukkig van werd. Dat was... mijn vader. Jullie denken dat ik een lieve vader heb... Maar dat is mijn vader niet, hij is mijn stiefvader. Ik deed nooit iets goed... Hij sloeg en schopte me altijd. Het was vreselijk, maar dat was niet het enige wat mijn jeugd tot een hel maakte. Op school werd ik vreselijk gepest. Uigescholden, en in elkaar geslagen. Zonder reden. Ja, dat ik lelijk, en suf was. Dat was hun reden... En een van de ergste pestkoppen daar op school was een jongen genaamd Rick... En dan komen we nu bij het stuk waar het om gaat... Ik zat met Liam in de auto, naar Bente... Jullie kennen haar vast wel. En ik kreeg een sms'je. van afzender met de naam Rick. Ik kreeg gelijk schokken door mijn lichaam en liet het aan Liam zien. Maar natuurijk dacht hij dat het nep was.... Zou ik ook hebben gedacht. Maar het bleef een tijdje door gaan met die berichtjes, en hij zij dat hij me ging vermoorden. Nou... Dat is hem bijna gelukt. Toen ik pas in het ziekenhuis lag zoals jullie weten, was ik in elkaar geslagen. Ookal kan ik me er bijna niks meer van herinneren, ik weet zeker dat hij het was.' Nu schoten opeens alle enge wazige beelden van dat moment door mijn hoofd. Het enige wat ik zag was een voet die tegen mijn hoofd trapt en daarna een wazig beeld van Bente haar gezicht die me wakker probeert te houden. Bij die gedachtes kon ik het even niet meer aan... Ik liet me voorover op de tafel zakken en begon hard te huilen. Ik voelde een hand over mijn rug aaien. 'Maat.. Je hoeft niet verder te vertellen... Je hebt het al heel goed gedaan.' Fluisterde Zayn. Nee... ik moet het afmaken. Ik keek op en zag dat iedereen geschokt en met medelijden naar me zat te kijken. 'Ik weet het zeker... Na dat ik uit het ziekenhuis kwam, stuurde hij me weer gewoon berichtjes en ik ben ook een keer ontvoerd. En toen heeft hij me dronken gemaakt. En... en de politie denkt dat Liam dat ook was om dat zijn vinger afdrukken op een flesje met slaapmiddel zitten! Maar Liam is onschuldig!' Schreeuwde ik nu. 'Hij is een van mijn beste vrienden en hij zou dat me nooit aan doen! Ik weet het echt zeker! Maar die kut politie... Die kut politie die heeft hem gewoon opgesloten zonder enig goed bewijs!' Huilde ik. 'Ssst..' Siste Harry. Hij stond nu aan de andere kant naast me en aaide over mijn arm. Ik leunde tegen Zayn aan en huilde op zijn shirt. 'Uhm.. Dit was het nu wel. Ik hoop dat jullie Niall's verhaal geloven. Want helaas is alles waar. Dus, misschien verdient hij nu wel een applausje?' Vroeg Louis door de microfoon. Iedereen begon te klappen. Ik keek op en glimlachde door mijn tranen heen. Hopelijk helpt dit Liam... Ik hou van je man...

Hellooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo! Echt duizend keer bedankt voor bijna 23.000 reads! I love you so much! Echt ik meen het! Ik kan gewoon niet geloven dat mensen mijn verhalen echt leuk vinden... Echt dankje! xxx Nadia