The same pain // Niall Horan ✔️

5

p.o.v Harry

Ik stond op van de bank en rende gelijk de hotel kamer uit. 'I'm going with you Harry!' Riep Niall. Ik knikte. 'How do we get in England so fast?' Vroeg Niall. 'We take a taxi to the airport!' Riep ik. We belde een taxi. Toen hij er was stapte we er snel in. 'To the airport please. And can you drive fast please?' Vroeg ik. Hij keek me aan met een gezicht van: Dat kost wat! Ik duwde hem snel wat geld in zijn hand en toen scheurde hij weg. In de taxi boekte ik een vlucht. Gelukkig was er een vlucht die al snel vertrok. Ik belde sofie.

Harry: I'm on my way darling!

Sofie: Come fast Harry! I'm already in hospital!

Harry: Wich room?

Sofie: 206

Harry: I'll be there as fast as possible!

Ik hing weer op. We waren al bij het vliegtuig gekomen. We rende gelijk naar binnen.

p.o.v Niall

Ik ging mee met Harry omdat ik wist dat hij heel nerveus was. En nu alles zo plotseling gebeurde werd hij helemaal gek. In de taxi was hij helemaal druk aan het doen. Hij zat maar te zuchten en te tikken. Ook vroeg hij de hele tijd vragen waar ik ook het antwoord niet op weet. En hij heeft wel 10 keer gevraagt, 'Zal alles wel goed zijn?' Ik legde dan mijn hand op zijn been en zei, 'Vast wel!' Ik kon ook niet anders als ik op die vraag zou antwoorden dat ik het niet weet, zou hij helemaal flippen.

We gingen het vliegtuig in. Toen we op onze plek zaten ging mijn telefoon.

Louis: Niall, Where are you and Harry?

Ik fluisterde naar Harry dat het Louis was. Harry knikte dat ik het mocht vertellen.

Niall: We are on our way to England...

Louis: What? Why?!

Niall: Harry is gona be a dad...

Louis: That's way to early!

Niall: Don't say it to anybody but the boys...

Louis: I wont... Can I get Harry on the phone?

Niall: I think so..

Ik gaf de telefoon aan Harry

Harry: Hi Louis...

Louis: I'm happy for you man!

Harry: Thanks...

Louis: Aren't you happy?

Harry: I'm really really nervous.

Louis: I get it man... It's gona be fine!

Harry: I hope so.

Louis: I know it!

Harry: Thanks.. Bye!

Louis: Bye! Good luck!

Harry gaf mijn telefoon weer en ik hing op.

p.o.v Harry

Ik denk dat ik nog nooit zo bang ben geweest. Ik wil Sofie niet alleen laten. Wat als ik niet op tijd ben? Of erger! Wat als er iets mis is met de baby? Dat kan ik niet aan!

Na ander half uur kwamen we eindelijk aan. Ik rende weer gelijk weg uit het vliegtuig. We namen een taxi naar het ziekenhuis. In de taxi belde ik Sofie weer.

Harry: Sofie! I'm almost there!

Sofie: Harry! They are scared there's something wrong with our baby!

Dat was mijn grootste angst. Ik hoorde haar huilen aan de telefoon. Ik verstijfte ik even en barste toen in tranen uit.

Harry: No! Why? I don't understand!

Sofie: They aren't sure Harry! And they don't know what might be wrong..

Harry: I'm coming babe!

Ik hing op en ging en huilde op Niall zijn schouder. 'What's wrong mate?' Ik kon niks meer zeggen. Er was iets mis ik wist het gewoon. De Taxichauffeur die keek naar me alsof ik een of andere gek was. Maar het maakte me eigenlijk niks uit. 'Maybe there's something wrong with my baby..' Zei ik tegen Niall. 'It's all gona be fine Harry! I know it...' Zei hij. Maar dat wist hij niet. Hij zei het alleen om me te kalmeren. Bij het ziekenhuis aangekomen rende ik gelijk naar binnen. Ik rende naar de kamer toe. Niall kwam achter me aan. We stopten even voor de deur. 'You two can do this! Be strong!' Zei Niall. Ik gaf hem een knuffel en liep toen naar binnen Niall bleef wachten in de wacht kamer. Ik rende naar Sofie toe. Ik gaf haar gelijk een knuffel. Gelukkig was ik op tijd. De dokter zei dat ze het hoofdje al konden zien. Ik hield haar hand vast. 'You're doing good sweetheart!' Zei ik. En na een paar minuten was onze dochter geboren... Ik mocht de navelstreng door knippen en toen werd ze gelijk mee genomen door de dokters. Want ze wisten natuurlijk niet of ze nu gezond was of niet. Ik ging weer naar Sofie toe. Ze huilde. Ik hield haar stevig vast.

Na een kwartier kwam de dokter terug met onze dochter in haar armen. Ze legde haar bij Sofie op haar buik. 'congratulations! You have a healty daughter!' Zei ze lachend. Ik lachte naar Sofie. Ik aaide over Sofie haar haar. Toen pakte ik het kleine handje van onze dochter vast. Dat voelde magisch. Ik kreeg tranen in mijn ogen van blijdschap. 'Our little girl...' Fluisterde ik in Sofie haar oor. 'Darcy!' Zei Sofie. 'Darcy... ' Herhaalde ik zacht. Ik kon niet geloven dat dit mijn kleine meisje was! Ze was zo mooi! Ik ben vader...

Darcy hiernaast!!!