The same pain // Niall Horan ✔️

8

p.o.v Liam

We zaten al in de tour bus op weg naar de plek waar we zouden optreden. We hadden Niall opgehaald bij het vliegveld. Ik liep naar Niall 'En... Hoe was het praten met Bente?' Vroeg ik. 'Het was goed! Ze is zo lief...' Zei Hij. 'Vind je haar leuk?' Vroeg ik. 'Wat? Nee! Ze is heel lief maar ik ben niet verliefd op haar...' Zei hij. Ik geloofde hem niet. 'Misschien is het beter dat je niet meer met haar praat... Je kent haar amper en ze weet nu al alles over je.' Zei ik. Wow.. Was ik zo jaloers? Blijkbaar... 'Wat? Wat maakt het uit! Ze heeft hetzelfde mee gemaakt en ik vertrouw haar!' Hij keek me boos aan. 'Ik luister toch niet naar je! Door Bente voelde ik me een beetje beter!' Hij liep de wc in.

p.o.v Niall

Ik liep de wc in. Dat is de enige plek waar je alleen kan zijn in deze rot bus. Ik besloot Bente te bellen.

Bente: Hi Niall...

Niall: Bente! Hi!

Bente: Niet dat ik het erg vind... Maar waarom bel je me?

Niall: Ik moet wat zeggen... Liam zei dat hij het beter vind als ik niet meer met je praat...

Bente: Wat? Waarom?

Niall: Geen flauw idee... Maar wees niet bang... Ik luister niet naar hem.

Bente: Niall ik moet je ook wat vertellen over Liam..

Niall: Wat dan?

Bente: Hij heeft me gekust..

Niall: Wat? Hij heeft een vriendin! Dat is niks voor hem... Ik ga even met hem praten.

Bente: Is goed Niall... Doeg!

Niall: Ik spreek je later!

Ik hing op en liep de wc weer uit. 'Waar is Liam?' Vroeg ik aan Louis. 'Hij ging even op zijn bed liggen.' Zei Louis. 'Ow.' Ik liep naar de plek waar onze bedden waren. Liam zijn gordijn was dicht. Ik opende het gewoon. Liam lag met zijn hoofd naar de muur. 'Liam? Alles goed?' Vroeg ik. Ik wilde hem gelijk confronteren maar ik kreeg toch medelijden. 'Nee...' Zei hij zacht. Ik ging naast hem zitten op bed. 'Wat is er?' Vroeg ik. 'Ik kuste Bente...' Zei hij. 'Weet ik... Bente vertelde het.' Zei ik. 'Ow...' 'Je moet het Grace vertellen...' Zei ik. 'Ze gaat gelijk bij me weg als ik het vertel. Onze relatie is al zo slecht op het moment... Ze dacht de vorige keer ook dat ik was vreemd gegaan, toen ik het niet was. Maar toen ging ze ook gelijk weg.' Zei ik. 'Ze is toch weer terug gekomen...' Zei ik. 'Ja... Maar dit keer niet...' Zei hij triest. 'Dat weet je niet...' Zei ik. 'En als ze me vergeeft... Dan heb ik nog steeds het probleem dat ik verliefd ben op Bente. Ze is zo lief en mooi...' Zei hij. 'Het is moeilijk man... Maar wie vind je leuker?' Vroeg ik. 'Eerlijk... Bente...' Zei hij nog steeds zacht en verdrietig. 'Oh... Moet je het dan niet uitmaken met Grace?' Vroeg ik. 'Maar als Bente me dan niet leuk vind heb ik helemaal niemand meer.' Hij draaide zich om. 'Sorry man... Ik weet echt niet wat ik moet zeggen... Het is zo moeilijk...' Ik voelde me zo rot voor hem. 'Maar... Niall... Vind je Bente echt niet leuk?' Vroeg hij terwijl hij me recht in de ogen keek. 'Oké Liam... Ik zeg het nog een keer, ik vind haar wel leuk maar ik ben niet verliefd op haar. Geloof me!' Zei ik zeker. Hij knikte. 'Ik wil graag even alleen zijn...' Zei Liam. Hij draaide zich weer om en ik liep weg.

p.o.v Harry

Sofie ik en onze lieve Darcy mochten naar huis. We hadden de kinderkamer en alles al klaar gemaakt voor dat ik op tour ging. Ik tilde Darcy in mijn ene hand in de maxicosi en met mijn andere arm ondersteunde ik Sofie. Sofie was moe en ging even slapen. Ik pakte Darcy uit de maxicosi en ging met haar op de bank zitten. Ik pakte mijn telefoon en maakte een foto van ons samen. Ik zette hem op Instagram.

I'm so Happy! I'm a daddy! Isn't Darcy beautiful?

Ik kreeg gelijk wat berichtjes terug.

So Cute!!! You're gona be an amazing dad!

She is lovely Harry! She looks a lot like you! x

She's so cute! But you're cuter! xxx

No... She's an ugly baby... That's because her mother is that ugly Sofie... Why didn't you have my babies?

O God... Dat doet zo veel pijn... Het was altijd al vreselijk als ze haar naar Sofie stuurde maar Sofie negeerde het gewoon. Daar was zei beter in dan ik.. Maar je kunt geen haat sturen naar een baby! En wat als ze 10 is... Dan heeft ze het zelf ook door en dan gaat ze zich vreselijk voelen. Ik hield Darcy dicht tegen me aan. Ik begon te huilen. 'Het spijt me Darcy... Je kan nooit een normaal leven lijden... Het is mijn schuld!' Zei ik tegen Darcy. Toen zag ik daar Sofie aan komen strompelen. 'Alles goed Harry? Ben je aan het huilen?' Vroeg ze. Ze ging naast me zitten op de bank. 'Wat is er?' Vroeg ze lief. Ik liet het berichtje zien. 'Het komt wel goed Harry! Wij en bijna iedereen weet dat ze prachtig is. Niet zo verdrietig worden door een berichtje!' Ze knuffelde me. 'Maar het maakt me wel verdrietig! Als ook maar een iemand onze dochter niet mooi vind... Dat breekt mijn hart. En het is mijn schuld! En over 3 maanden, Als ik weer op tour moet dan kan ik er ook niet voor haar zijn. Dan heb ik het gevoel dat ik haar in de steek laat...' Zei ik huilend. 'Je laat haar niet in de steek Harry! Ik weet zeker dat ze trots op je is als ze ouder word! Ook al moet ze je soms missen...' Zei ze terwijl ze over mijn been aaide. 'Ik weet het niet... Ik hou zo veel van haar... Ik weet niet of ik wel zolang zonder haar kan..' Zei ik. 'Als Louis en Zayn het aan kunnen kan jij het ook!' Waarom was zij nou zo sterk en zit ik hier te janken... Ik moest eens een keer niet zo'n watje zijn. 'Ik- Ik ga even een biertje pakken...' Ik veegde mijn tranen snel weg en gaf Darcy aan Sofie. 'Harry... Doe nou niet zo. Het is niet erg als je verdrietig bent.' Zei ze. Dat wist ik wel maar ik moet gewoon niet gelijk beginnen met janken... Ik pakte een biertje uit de koelkast en ging weer op de bank zitten. Ik voelde nog steeds de tranen in mijn ogen prikken maar ik ging echt niet weer janken. Ik zetten het biertje aan me mond en dronk snel. 'Harry... Doe een beetje rustig aan... En een biertje is genoeg...'

p.o.v Sofie

Harry was zo verdrietig. En nu door mij voelt hij zich weer als een watje. Ik ben een meisje dat niet snel huilt. En voor een jongen... Huilt Harry best veel. Dat vind ik wel lief. Ik ben ook verliefd op hem geworden omdat hij zo lief is. Ik wilde niet zo'n jongen die stoer doet. Harry kan dat ook eigenlijk niet. Ik zie dat Harry nu eigenlijk nog steeds wil huilen. Hij heeft nog steeds tranen in zijn ogen. Maar hij gaat nu zijn verdriet weg drinken. En ik maak me daar erg zorgen over. 'Harry... Doe een beetje rustig aan... En een biertje is genoeg...' Zei ik. 'Dat bepaal ik zelf wel.' Zei hij bot. 'Doe nou niet zo...' Zei ik zacht. Hij stopte met drinken. 'Sorry... Het heeft niks met jou te maken. Dat weet je toch?' Vroeg hij. 'Ja dat weet ik Harry. Laten we Darcy op bed leggen en dan samen lekker op de bank liggen.' Zei ik. Hij knikte en pakte Darcy van mij over. We liepen samen naar boven en legde Darcy in bed. Harry boog voorover en gaf Darcy een kus op haar kleine neusje. Toen liepen we weg. We gingen samen op de bank liggen en knuffelde de hele nacht...