MARDİN'li VYK_2016 WATTYS2016 VYM_2016

6. bitti işte ...

Bir andan yanıma gelerek kolumdan tutup çekiştirmeye başladı Mert.  kolumu o kadar çok sıkıyordu ki moraracağına adım gibi eminim, benim tenim çok Hassas ve en ufak bi darbede hemen morarır.

"Ne yapıyorsun Mert!! Bırak" Diyerek bağırıp kolumu ondan kurtarmaya çalışsamda boşa çıktı çırpınışlarım. Olduğu yerde durarak bana döndü tam bir şey diyeceği zaman sevgi gelip kolumu tutan Mert'in  elini çekmiştirmeye başladı ama oda benim gibi başarısız kaldı.

"Bırak pislik herif bırak" Diyerek bağırsada Sevgi, Mert  onu  iterek yere düşmesi bir oldu Acı içinde kolunu tutan sevgiye baktım.

"Sevgi iyimisin, bırak beni  pislik bırak" daha çok kolumu sıkmaya başladı.  Hastane çalışanları,  hemşireler ve bi çok kişiler daha sesimizden dolayı etrafımıza toplanmışlardı ama bir kişi bile yanımıza gelip yardım etmiyorlardı.

"Sen benimsi ve sadece benim olacaksın.!!" Dedi mert beni  çekiştirerek. 

"Bırak lan kızı!!!!"  Bu ses! Sesin geldiği yöne döndük aynı anda  Mert ile. Azad dı bu. Sol eli ile dikişi olan yeri tutuyordu. Ayakta bile zor dururken  Mert'e beni bırakmasını söylüyordu.

"Sen kimsin lan!!!" Diyerek kükredi mert. Azad zar zor adımlarla bize doğru gelmeye başladı  Mert'in tam karşısında durup kafasıyla Mert'in burnuna vurması ve yere düşmesi bir oldu istemeyerekte olsa elimi ağzıma götürüp korkudan inledim. Mert ayağıya kalkıp üstünü düzeltti. Ve belinden çıkardığı şeyi Azad'a doğru tutmaya başladı. Herkeste şaşırma edası sesler çıkarmaya başladı. Sevgi yanıma gelip beni onların ortasından çıkardı.

Yazardan...

"Sen elindekine mi güveniyorsun!!" Yangına Körükle gittiğinin farkında değildi galiba Azad. Ama o bi ağa böyle birşeylere alışkındır. Peki neden şuan onca kişi varken sadece Azad yardım ediyor Dilan'a.

"Benim seninle bi işim yok beni bunu yapmaya zorlama. Yanıma gel Dilan!!" Konuşan Mert olmuştu. Dilan okadar çok korkıyordu ki, Mert'in her an birşey yapmasından adı gibi emindi. Gözyaşlarına engel olmadı.

"Sana diyorum Dilan! Eğer gelmezsen bu tetiğe basarım."

Dilan duyduğu şeyle bir silaha birde Azad'a baktı. Göz Yaşları arasında.  Bir anda silahın patlamasıyla herkes korkarak uzaklaşmaya başladı. Dilan sadece Azad'a bakıyordu ama Azad gayet sağlam bi şekilde karşısındaydı.

"Ya hemen şimdi benimle gelirsin yada silahın içindeki bütün mermileri bu adamın üzerine boşaltırım." Mert'in dediğini anlamaya çalışır gibi etrafına bakındı Dilan. Anlamıştı silahı boşa vurduğunu...

"Bizde o silah kalktımı tetiğe basılmadan indirilmez, eğer beni vurmadan indirirsen o silahla ben seni vururum." Gayet sakin bir şekilde konuştu Azad. Dilan da biliyordu MARDİN'de silah kalktımı o silahın sesi Mardin'i inletmeden durmazdı... Dilan  daha fazla birşey olmasın diye Mert'e doğru bir adım atarken Sevgi durdurdu onu.  "Yapma,  gitme" desede dinlemedi Sevgi'yi.

"Bi canı öldürmek senin için bu kadar kolay mı Mert?..."  silahın önüne geçerek devam etti sözüne dilan. "İşte bu yüzden sevemiyorum seni. Hiçbir şeyi hesaba katmadan, sonunun nasıl olacağını düşünmeden hareket ediyorsun. Şimdi o silahı kaldırdın..." Azad'ın birden Dilan'ın  sözünü kesti ve söylediği şeyle Azad'a dönüp sadece dondu kaldı. 'Biliyor benim kim olduğumu. BİTTİ İŞTE.' Diye içinde geçirdi...

"Dilan gayet iyi bilir Mardin'i. Nede olsa oda Mardin'li.  Ona en ufak bi yanlışında sadece sen değil o bile ölür..."

Dilan'ın dalgınlığını istifade eden mert. Dilan'ı çekip hastaneden çıkarması bir oldu. Azad ağa peşinden gidip onun kurtarmaya çalışsada göğsünde ki yara onu zorluyordu ve dayanamayarak kendini serbest bıraktı yere.

Peşinden gelen Azad'a baktı arkasından Dilan, ama onu  yerde uzanır görünce içine anlayamadığı korku girdi...

Düşüncenizi söylemeden geçmeyin... <3