MARDİN'li VYK_2016 WATTYS2016 VYM_2016

5. mavi gözlü çocuk

( MEDYA MERT)

2 gün sonra

Iki gün koskoca iki gün geçmişti Murat beyin bizim evden gideli. O olaydan sonra babam tek kelime bile etmedi. Benimle konuşmamaya başladı. Iki gündür kahvaltı bile yapmadan hastaneye gediyorum, ve şimdi öğle arası sevgi ile yemek yerkende iki gün önce olan olayı anlatıyordum.

"Nasıl bi adam bu ya" dedi sinirli bir şekilde sevgi. Sinirlenmekte haklıydı Mert her hastaneye geldiğinde 'sevgilim' diyip beni diğer doktorların yanında rezil ediyordu.

"İki gündür aramıyor ve buraya da gelmiyor, içimde korku var sevgi."

Yalan değil yani, aramaması içime kurt düşürüyor, ve gitmeden önce söylediği kelime aklımdan çıkmıyor. Ondan herşeyi beklerim ben...

"Boşver birşey yapmaz korkma, hadi kalk hastaları kontrol edelim" düşüncemi bozan sevginin sesi oldu.

Hastane kentininden çıkıp hastaların kontrollerini yapmaya hasta odalarına girdim. Kimilerin durumu iyi olduğundan taburcu ettim, kimileri için biraz daha durmasını söyledim. En son olarak sevgi ile kaza yapan MARDİN'linin odasına girdim. Odaya girdiğimde baş ucunda kaza yaptığı gün yanıma gelen Azad'ın nasıl olduğunu söyleyen mavi gözlü çocuk vardı. Yanlarına yaklaşarak dosyasını incelemeye başladım. Azad'ın yatağının baş ucuna gelerek

"Göğsünüzü açarmısınız?" Dedim. Her doktor gibi bende işimi yapıyorum ve şuan onun yarasına bakmak zorundayım. Bana anlamaz gözlerle baksada hemen kendini toparlayıp göğsünü açtı. Maşallah Bune kas be!! Ne diyorum ben ya. Kendimi hemen toparlayıp pansumanını açıp dikişini kontrol etmeye başladım.

"Pasuman yapılması lazım mı Dilan? " diyen sevgi oldu ona dönerek;

"Evet hemşirelerin yanında malzemeleri getirirmisin." Diyerek karşılık verdim. Hemşireler var ama ben hiç bir zaman hemşirelere kendi hastalarıma baktırtmadım kendi işimi kendim yaparım kimsenin yardımı olmadan...

"Abimi bugün taburcu edeceksiniz demi" düşüncemi bozan mavi gözlü çocuk oldu.

"Abiniz ağır bi kaza ve ameliyat geçirdi. O yüzden dikişi tam tutmadan taburcu edemem."

"Sorun değil kalırım" diyen Azad oldu. Ama bunu bana bakarak değil kaşları çatık bir şekilde mavi gözlü çocuğa bakarak söyledi...

"Sen ne ara hastaneyi sever oldun ab..."

"Bawer!! Çık odadan." kükreyerek sözünü kesti mavi gözlü çocuğun. Adının Bawer diye bildiğim mavi gözlü çocuk Oflayarak odadan çıktı.

Sevginin gelmesiyle Azad'ın göğsüne Pasuman yapmaya başladım. Ona bu kadar yakınken işime konsantre olamıyorum. Çünkü şuan bir kere bile gözünü kırpmadan beni izlediğini hissedebiliyorum. Pasuman nihayet bitti. Kafamı kaldırmamla onunla göz göze gelmem bir oldu. Adamın sakin hali bile sinirli görünüyor. Yeni çıkmış sakalları, kömür karası gibi gözleri bütün Kızların ilgisini çekecek kadar yakışıklı işte.

"Bittiyse çıkalım mı." Sevginin sesi ile kendime gelerek kafamı olumlu anlamında sallayarak Azad'ın odasından çıktık.

Odadan çıkmamla çok dikkatli ve bi o kadar da sinirli bi şekilde bana doğru geldiğini gördüm. Dedim ben demi bunun Susması hayra alamet değil diye....

..

....
.....
.......
Düşüncenizi lütfen söylermisiniz? ??