When Dyuswa Meets Purita

Kabanata 36- Return

Sobrang saya ko nang paglabas ko ng DFA ay bitbit ko ang passport na siyang magdadala sa akin sa US of A. Kung nasaa naroon ang bhebhe ko. Ang Dyuswa kong nilalangit, nilalangaw pati salimpuwet. Chos!

Hay basta. Eggzoited na talaga ako. Nag-iipon pa ako para pambayad sa interview sa US Embassy raw iyon. Medyo may kamahalan eh. Pero keri kong pag-ipunan iyon kasi nga mahal na mahal ko si Dyuswa. Kahit na halos dalawang taon na siyang Hindi man lang nagpaparamdam sa kagandahan ko simula nang umalis siya.

Hay. Miss na miss ko na talaga ang bhebhe ko. Ang sobrang gwapo niyang mukha, ang makalaglag panty niyang boses, ang flat niyang tiyan na walang abs at syempre ang halik niyang nagpapaputok sa fallopian tube ko. Hihi. Na-miss ko talaga ang lahat sa kanya.

Ako kaya. Na-miss niya rin ba? Na-miss niya na ba ang eskels ko sa English? Namiss kaya niya ang kagandahan kong walang kasing-ganda? Namiss niya kaya ang kaseksihan ko na halos magpaputok sa kanyang pantog?

Charot! Ay ang harot-harot ko talagang bata. Hihihi. Ano ba 'yan. Kinikilig naman me. Hay. Sana lang talaga namiss niya rin ako.

Kasi minsan napapaisip din itong utak ko na kasinglaki ng buto ng atis eh. Dahil di ba kung na-miss niya ako sana nagparamdam man lang siya. Eh kahit sa facebook niya Hindi man lang sini-seen ang mga chat ko sa kanya. Galit pa rin kaya siya sa ginawa ko? Alam kong mali iyon pero para rin naman sa kanya 'yon eh. I'm just....I'm just...oo. Alam niyo na 'yon di ba? Gusto ko lang naman siyang protektahan at huwag masaktan eh. Pero ang ending, nasaktan pa rin pala siya.

Napabuntong-hininga akong nagpatuloy ss paglalakad. Minsan  hindi ko rin maiwasan ang mag-isip na baka Hindi na ako mahal ni Dyuswa. Na baka nakalimutan na niya ako. Ginamit niya ang pagsisinungaling ko sa kanya para maka-move off sa akin.