“AWWW! Magdahan-dahan ka naman kasi! Huhuhu” Ang sakit Peste talaga yung Bry na yun. Malala kaya to? :’(
“ay sorry! Sorry talaga di ko sinasadya. Tsk. Napa-check mo na ba yan sa infirmary? Baka malala na yan ha.” Sabi niya habang nakaalalay sa balakang ko.
“Hoy! Wag ka ngang chansing! Alisin mo yang kamay mo! Tsaka wag na. Baka nabigla lang to sa pagkalaglag ko. Wait nga. Magkaibigan na tayo pero hindi ko pa din alam ang pangalan mo. Dangsinui ireumeun mueosip nikka?” (dangsinui ireumeun mueosip nikka?= what is your name?)
“Ikaw kasi e. I’m Clarence Jake Seo.” Sabay nakipagkamay sakin.
“You look familiar. Hindi ko lang alam kung saan kita nakita basta I think nakita na kita somewhere.” Saan nga ba? Sa Mall? Sa Korea? Sa TV?? Sa…….. SA TV!
“OMO!” (OMG) shit! Sya nga!
“Oh bakit?” Nakapikit siya ngayon na parang ninanamnam yung hangin.
“You! You.. Star.. Ah” bakit ba ang hilig ko mautal ngayon. Sakit na ba to? </3
“Say it. Para kang tanga kapag nauutal ka.” Dumilat na sya at nakatingin siya sakin na parang natatawa.
“Ikaw yung rival ni Bryan Harris right? The one from the other network?” Mabilis ko namang sabi sa kanya.
“Hahaha. Yeah. Ako nga yun. Ikaw si Miss Steff diba? The model and the heiress of the Chua Inc.? The Miss Perfectly Elegant who has everything?” Kilala niya ako. -_- Mas okay sana kung hindi. Mas mapapakita ko yung sarili ko sa kanya. Nakakasawa na kasi magpretend sa harap ng ibang tao e.Tsk.
“Yeah, unfortunately. Hays. Fan ba kita? Autograph gusto mo? HAHAHA!” Biro ko nalang sa kanya. Tumawa din naman siya. “So I guess nagtransfer ka lang dito. Bakit? Anong rason?”
“Bakit bawal ba?” ^_- Nagsisimula na naman po siya sa pagiging suplado slash pilosopo mode niya.
“Hindi naman pero the owner of this school is your rival. Aren’t are you aware of that?”
“Syempre alam ko. Pangalan pa lang e.”
Hmm. Sabagay.
“Ano bang section mo? Tinatamad ka ba kaya hindi ka pumasok?” Malamang tinatamad yan. Lahat naman ng artista ganyan e except Bry na parang hindi nauubusan ng energy. Nasasabay niya pang ang pagiging SC President. Pero madalas siyang wala sa mga basketball varsity practice last week, siguro dahil sobrang busy niya na balita ko may movie siyang ginagawa e kasama yung napapabalitang girlfriend nya ngayon. </3
“Hindi ako tinatamad. Naririndi na ako sa mga babae sa baba. Sigaw ng sigaw, puro pa-autograph. Parang hindi mga elite. Daig pa yung mga babae sa malls.” Hahaha. Kaya naman pala. Ganyan din naman si Bry, araw araw hindi nagsasawa yung mga babae kakatili sa kanya. Bwisit nga e.
“Masanay ka na. Ganito dito araw araw.” Nakapikit na siya. Yung duyan kasi pwede humiga dahil malaki kaya humiga na din ako at pumikit.
“Ikaw? Bakit ka andito?” nagulat ako nung bigla siya nagsalita. Pagtingin ko naman sa kanya nakapikit pa din siya.
“Wala lang. Nakakabwisit lang yung teacher namin.” Naiiyak na naman ako. Naalala ko na naman yung ginawa niya. Yung paglimot nya sakin. Hays.
“Hindi mo kailangan magsinungaling. Hindi mo din kailangan pigilan yang luha mo. Umiyak ka lang, wag ka magalala. Wala naman akong pagsasabihan e. Pwede mo kalimutan kung sino ka at ako ngayon. Ilabas mo na yan. Mahirap kimkimin ang sakit.” Pagkasabi niya nun automatic bigla akong naiyak. Nagulat nalang ako nung bigla niya ako yakapin. “Sige. Iiyak mo lang yan. Mamaya makakalimutan mo na yan. Promise.”
YOU ARE READING
Be Mine
Romance"Ang tagal kong naghintay sa babaeng akala ko mahal ko talaga.. Ang tagal kong nagdusa.. Darating pa kaya siya? Yung taong para sa akin talaga? Para kasing imposible na.." Kitang kita ko yung paghihirap sa mga mata niya.. Kung kaya ko lang pawiin...
Chapter 3- His Rival
Start from the beginning
