Verdoofd

29

{Jace}

Wanneer ik mijn ogen open zie ik een slank lichaam tegen het mijne liggen. Ik glimlach en haal mijn hand door haar lange bruine haren. Gisteravond heb ik niet eens de moeite genomen om me uit te kleden. Ik heb gewoon nog mijn kleren aan. Het was aan de ene kant fijn dat ik zo open tegen haar kon zijn, maar aan de andere kant, misschien heb ik haar nu bang gemaakt. Dat is nooit mijn bedoeling geweest. Ik hou van haar, en dat zal ik ook altijd blijven doen.

'Jace' klinkt haar schorre ochtendstem. 'Ben je al wakker?'

'Ja, net' antwoord ik.

'Oke.' Ze nestelt zich dichter tegen me aan en slaat haar arm rond mijn middel.

'Ik hou van je' vertel ik haar. Ze glimlacht.

'Ik hou ook van jou.' Ze klemt mijn shirt in haar handen en sluit haar ogen weer. Het liefst zou ik zo de hele dag blijven liggen, geen zorgen. Gewoon, wij twee en niemand anders.

Na een kwartier stap ik voorzichtig uit bed zonder Skylar wakker te maken. Ik loop de woonkamer in en pak het boekje waar al mijn gevoelens instaan. Meteen begin ik met schrijven.

Ik heb haar ouders ontmoet. Haar moeder deed me aan jou denken. Ze was lief, net als jij. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik hou van Skylar en ik wil haar niet in de steek laten. Maar ik kan niet langer zonder je leven. Ik weet dat je niet wil dat ik mezelf ooit iets aandoe, maar ik kan het gewoon niet meer. Ik blijf het proberen maar niks maakt me echt gelukkig. Ja, Skylar maakt me gelukkig. Maar ik heb ouders nodig. Ik heb jou nodig.

Ik zucht diep en leg het boekje weer weg. Ik wil Skylar duidelijk maken hoe ik me voel. Voor ik het weet heb ik een pen en papier in mijn handen.

Na elf verfrommelde blaadjes kijk ik tevreden naar het eindresultaat. Zachtjes sluip ik de slaapkamer in waar Skylar nog altijd vredig ligt te slapen. De brief leg ik op het nachtkastje en vervolgens kleed ik me om en pak ik een tas met wat kleren. Snel druk ik een zachte kus op haar voorhoofd en loop dan het appartement uit. Ik wil er niet bij zijn als ze hem leest.

{Skylar}

Moeizaam open ik mijn ogen en ga rechtop zitten. Jace ligt er niet meer. Ik wil net zijn naam roepen als ik een vel papier op het nachtkastje zie liggen. Verbaasd pak ik het op en vouw hem open. Jaces handschrift vult de pagina.

Lieve Skylar,

Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen. Als je dit leest ben ik weg. Niet echt weg. Ik kan het gewoon niet aan om naast je te zitten terwijl je dit leest.

Ik hou van je, dat is iets wat je inmiddels wel weet. Ik heb heel veel voor je over. Maar gisteravond werd het me even te veel. Toen ik jouw moeder zag moest ik meteen aan de mijne denken. Het was de eerste keer sinds al die jaren dat ik weer een moeder zag. Bij het uitgaan werd ik dronken en sliep ik met meisjes. Verder ik heb ik nooit hun moeders ontmoet. Ik ben simpelweg nog nooit een relatie met hun aangegaan. Waarschijnlijk interesseert je dit niet eens of verafschuw je me nu maar ik moest het kwijt. Zoals je weet heb ik mijn gevoelens kunnen uitschakelen. En dat, dat was de beste periode van mijn leven. Aan niemand denken, doen wat je wilt zonder dat je er ook maar iets omgeeft. Elke keer dat ik uitging werd ik wel dronken. Dat hielp nog meer tegen mijn gevoelens. Helder nadenken lukte niet meer. Ik zoende wel zo'n tien meisjes per avond en elke nacht nam ik wel iemand mee naar huis. Ik sliep eigenlijk nooit alleen. Het voelde goed om controle te hebben over mijn gevoelens maar ik miste iets.

En dat was jij. Jij zorgde voor een storing in mijn lichaam. Hoewel mijn gedachten weer "normaal" waren, kon ik nog steeds niet helder nadenken in jouw buurt. Alles werd weer toegelaten. En dat voelde goed. Toen ik besefte dat ik gevoelens voor je had wilde ik ook echt voor je gaan. Maar helaas, ik ben niet perfect. Ik ging vreemd en daar heb ik nog altijd spijt van. Het spijt me wat ik je heb aangedaan.

Ik zit eraan te denken om mijn gevoelens weer uit te schakelen. Maar dat lukt me niet met jou in mijn buurt. Daarom verblijf ik tijdelijk ergens anders. Dit is beter voor ons beide. Kom alsjeblieft niet achter me aan. Ik heb even rust nodig. Ik beloof je dat ik mezelf niks aandoe.

Ik hou van je, Skylar. Onthoud dat.

Xxx Jace

Dus, hij is weggegaan? Gewoon, zonder iets te zeggen. Alleen deze brief heb ik gekregen. Ik trek snel mijn kleren uit en storm naar mijn eigen appartement waar Noa op de bank zit met een jongen.

'Noa' zeg ik snel. 'Wie is Jace zijn beste vriend?' Verbaasd kijkt ze me aan.

'Vince, hoezo?'

'Hij is vanochtend weggegaan en heeft me een brief gegeven.' Ik ga op de bank zitten. 'Ik maak me echt zorgen om hem.'

'Wat staat er in die brief dan?' Ik druk het vel papier in haar handen en ze laat haar ogen over de regels glijden.

'Wow, heftig' mompelt ze. 'Ik zou het eerst bij Vince proberen.'

'Ik weet niet waar hij woont' zeg ik.

'Ik breng je wel.' Noa kijkt de jongen spijtig aan.

'Het spijt me maar-' De jongen staat op.

'Ik begrijp het. We bellen nog wel.' Hij drukt een kus op Noa's wang en loopt dan het appartement uit.

'Laten we gaan' zegt Noa tegen mij.