Verdoofd

12

{Skylar}

Ik word wakker door een koude windvlaag die mijn huid bereikt. Kreunend open ik mijn ogen. Jace staat naast het bed.

'Wat ga je doen?' mompel ik. 

'Me aankleden.' Jace trekt zijn broek aan.

'Waarom? Het is veel te vroeg.' 

'Het is al negen uur en we moeten zo gaan. Ik heb nog meer te doen vandaag.' Verbijsterd kijk ik hem aan. Waarom doet hij nu opeens zo? Ik dacht dat hij anders zou zijn na gisteren en vannacht maar blijkbaar heeft Noa gelijk. Jace heeft last van stemmingswisselingen. 'Ga je je nog aankleden?' vraagt Jace terwijl hij nu ook zijn shirt aantrekt. Ik stap uit bed en verdwijn met mijn tas in de badkamer. Daar neem ik plaats op de rand van het bad. Ik steun met mijn voorhoofd tegen mijn handen en zucht diep. De brok in mijn keel neemt toe en tranen ontstaan in mijn ogen. Ik dacht echt dat Jace hetzelfde voor mij voelde. Hoe hard ik ook probeer om tegen de tranen te vechten, het mislukt. Eén voor één rollen ze over mijn wangen. 

'Skylar- Oh...' Ik kijk op en zie Jace in de deuropening staan. 'Gaat het?' Hij loopt naar me toe en hurkt voor me neer. 'Wat is er?' 

'Niks.'

'Er is niet niks. Anders zou je niet huilen. Vertel het me.' 

'Je gedraagt je als een klootzak' mompel ik. 

'Hoezo? Wat heb ik gedaan?' Hij pakt mijn handen vast en ik trek ze gelijk weer los.

'Je doet opeens bot terwijl we...' Ik probeer mijn tranen weg te vegen wat niet lukt. 'Ik dacht dat het na gisteren en vannacht anders zou zijn.' 

'Het spijt me' verontschuldigt Jace zich. 'Ik had niet door dat ik je pijn deed. Zo deed ik altijd toen ik met een meisje was. Sorry.' 

'Laat maar zitten' zeg ik zacht.

'Nee, kom hier.' Jace trekt me in zijn armen waardoor ik op zijn schoot beland. 'Het spijt me echt. Ik had gewoon niet zo stom moeten doen.' 

'Het is al goed.' Jace veegt liefdevol de tranen van mijn wangen en drukt dan een zachte kus op mijn lippen. 

'Zullen we ontbijten?' stelt hij voor. Ik knik.

'Dan kleed ik me even aan.' 

'Oke.' We staan op. Jace laat zijn lippen kort mijn voorhoofd raken en loopt dan de badkamer uit. Snel kleed ik me aan en doe mijn make up. Wanneer ik de slaapkamer in kom zit Jace op bed met zijn mobiel in zijn handen.

'Met wie praat je?' vraag ik nieuwsgierig.

'Vince, hij vraagt zich af waar ik ben maar ik zei gisteren al dat ik vandaag thuis zou komen.' Jace stopt zijn mobiel terug in zijn zak en staat op. 'Ben je klaar?' Ik knik. 

Na het ontbijt zitten we in de auto terug naar huis. Ik leg mijn hoofd tegen het raam en sluit mijn ogen. Ik voel dat Jace zijn hand op mijn been legt. Ik pak zijn hand vast en val in slaap. 

'Skylar, wakker worden.' Ik word door elkaar geschud. Kreunend open ik mijn ogen.

'Wat is er?' mompel ik.

'We zijn er.' Ik zucht en rek me uit. 

'Ik ben moe.' Jace glimlacht.

'Weet ik. Je kan zo weer slapen.' We stappen uit de auto. Jace pakt de tassen uit de kofferbak en loopt voor me uit naar binnen. Ik wil de deur van mijn kamer openen maar Jace houdt me tegen.

'Kom mee naar mijn kamer.' Ik knik en loop achter hem aan zijn kamer in. Jace zet de tassen op de grond en kijkt me aan. 'Wil je iets drinken?' 

'Nee' antwoord ik zacht. Ik voel zijn vingers op mijn wang.

'Ik breng je wel naar bed.' Met die woorden tilt hij me op en loopt hij zijn slaapkamer in. Met beleid legt hij me in zijn bed en trekt hij mijn schoenen uit. Vervolgens trekt hij de deken over me heen.

'Dank je' glimlach ik. 

'Geen probleem.' Hij plaatst een zachte kus op mijn voorhoofd. 'Als je me zoekt, ik ben in de woonkamer.' Ik knik.

'Oke.' Zijn lippen raken kort de mijne en dan verlaat hij de kamer. Ik draai op mijn zij en de geur van Jaces aftershave vult mijn neusgaten. Glimlachend verberg ik mijn gezicht in zijn kussen. Langzaam val ik weg.

(Ik weet het, dit stuk is slecht maar ik was even inspiratieloos. Het volgende hoofdstuk wordt beter x)