Verdoofd

4

{Skylar}

Een grijns siert mijn lippen als ik David zie staan.  

'Nou?' vraagt hij. 

'Dat gaat jou niets aan' snauwt Jace. David lacht.

'Ik denk het wel. Anders lig je zo op de grond.'

'Ik denk het niet.'

'Dat had je niet moeten zeggen.' David geeft Jace een duw waardoor Jace naar achteren struikelt. Hij herpakt zich en geeft David een duw. Voor ik het weet liggen de twee jongens vechtend op de grond. Zonder erbij na te denken trek ik mijn broer van Jace af. Meteen staat Jace op.

'Waag het niet om ooit nog bij mijn zusje in de buurt te komen!' schreeuwt David. Iedereen de kamer is stil en kijkt David en Jace aan.

'Ik doe wat ik zelf wil!' roept Jace terug. 'Oh, en trouwens. Ik zei tegen haar dat ik haar ga nemen. En raad eens, ze stemde erin mee!' Ik duw David snel Jaces kamer uit. Eenmaal op de gang richt David zich op mij.

'Is dat waar?' vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. 

'Natuurlijk niet. Jace is gestoord. Luister niet naar hem.' David knikt. Niet veel later komen er veel mensen de kamer uit, inclusief Noa.

'Vince heeft iedereen weggestuurd nadat Jace woedend naar zijn slaapkamer is gegaan' legt Noa uit als ze bij ons staat. 'Gaat het wel?' Ik knik en David ook. Nu pas valt me op dat zijn neus bloedt. 

'Kom, we gaan je neus schoonmaken' zeg ik. We lopen de gang door. Noa opent de deur van onze kamer en laat ons binnen. Ik zet David op de bank en loop naar de keuken waar ik een doekje pak. Ik maak hem nat en loop weer terug naar de woonkamer waar ik het doekje aan David geef. 

'Dank je' mompelt hij terwijl hij het doekje tegen zijn neus aandrukt. 

'Ik snap echt niet wat er mis is met Jace' zucht ik. 'Hij heeft echt last van stemmingswisselingen.' Noa lacht.

'Dat kan je wel zeggen. Toen ik iets met hem had sloeg zijn stemming over van blij naar boos in amper een seconde.' 

'Hij is echt apart' lach ik. David veegt het bloed van zijn neus en staat vervolgens op om het doekje weg te gooien.

'Wat doe je eigenlijk hier?' vraag ik aan mijn broer.

'Mijn vriendin opzoeken. En toen dacht ik, laat ik ook even langsgaan bij mijn zusje.' Ik glimlach naar hem. 'Maar goed, ik moet gaan. Lianne wacht op me.' Ik sta op en geef hem een knuffel.

'Zie ik je snel weer?' mompel ik in zijn shirt.

'Vast wel' stelt hij me gerust. Langzaam laat hij me los om vervolgens een kus op mijn voorhoofd te drukken. 

'Ik laat nog wel iets van me weten.' Ik knik en na die woorden verlaat hij de kamer. 

'Jullie hebben een goede band, zo te zien' zegt Noa als ik op de bank ga zitten. 

'Ja, klopt.' Ik pak mijn mobiel en zie dat ik een bericht heb van Jace. 

*Kunnen we morgen praten?*  staat erin.

'Noa, kijk wat Jace me heeft gestuurd' zeg ik terwijl ik mijn mobiel en haar handen druk. Haar ogen bestuderen het scherm. 

'Doe het' zegt ze uiteindelijk. 'Ik wil best weten wat hij te zeggen heeft.'

'Ik ook' geef ik toe. Mijn vingers bewegen over het scherm.

*Ja, is goed.*

*Oke, om 12.00 bij mij.*  Ik stop mijn mobiel weer terug in mijn zak en sta op.

'Ik ga slapen' deel ik mee en ik loop richting mijn kamer waar ik mijn pyjama aantrek en in bed kruip.  Vrijwel meteen val ik in slaap.

(Sorry dat het zo lang duurde voordat er een nieuw hoofdstuk online kwam en ik heb er eigenlijk geen excuus voor. Nogmaals sorry. Ik hoop dat jullie dit hoofdstuk leuk vinden x)