Verdoofd

18

{Jace}

De volgende ochtend lopen Skylar en ik de woonkamer in. Meteen valt mijn blik op hét boekje. Snel raap ik het op.

'Hoe komt dit hier?' vraag ik.

'Ik zag het liggen en-'

'Heb je het gelezen?' vraag ik voor ze haar zin af kan maken.

'Twee bladzijden' mompelt ze.

'Wat heb je gelezen?'

'Dat je iemand kwijt bent geraakt.'

'Blijf van mijn spullen af, wil je?' Mijn stem klinkt geïrriteerd. 'Ga weg.'

'Jace.'

'Skylar, ga weg.' Ze loopt naar me toe en wilt mijn hand vastpakken maar ik trek hem weg.

'Het spijt me' fluistert ze. 'Ik wist niet dat je het erg zou vinden.'

'Ga weg' herhaal ik. 'Ga gewoon.' Skylar schudt haar hoofd. 'Skylar, verdomme, rot op!' Ze deinst een stuk naar achteren. Haar groene ogen kijken me bang aan.

'Oke' prevelt ze en ze verdwijnt in de slaapkamer. Wanneer ik even later de voordeur hoor dichtvallen gooi ik het boekje door de kamer en laat ik mezelf op de bank vallen. Ik steek mijn handen in mijn haar terwijl de tranen over mijn wangen rollen.

'Godverdomme!' roep ik.

{Skylar}

Met trillende handen open ik de deur.

'Nu al terug?' Noa kijkt op. 'Jezus, wat is er gebeurd?' Ze staat meteen op. 'Je ziet eruit alsof je een spook hebt gezien.'

'Jace' stamel ik.

'Wat heeft hij gedaan?' Ze sluit me in haar armen.

'Hij werd opeens woedend omdat ik in een boekje had gelezen.'

'Wat voor boekje?'

'Er stond iets in over iemand die hij heeft verloren.' Ik voel een traan over mijn wang rollen. Noa wrijft troostend over mijn rug.

'Het komt wel goed. Hij zal vast wel spijt krijgen van wat hij heeft gedaan.' Ik knik en laat haar los.

'Ik ga naar mijn kamer' mompel ik. Noa knikt en gaat aan de kant. Ik raap mijn tas van de grond en loop snel mijn slaapkamer in. Daar sluit ik de deur en laat ik mijn tas vallen om vervolgens in mijn bed te kruipen. Ik trek de deken volledig over me heen en verberg mijn gezicht in mijn kussen. Waarom voelde hij zich gelijk zo aangevallen? Ik zag dat boekje toevallig liggen.

'Skylar!' roept Noa vanuit de woonkamer. 'Ik ben even weg, goed?'

'Ja' mompel ik in mijn kussen, wat ze sowieso niet verstaat. Een aantal seconden later hoor ik de deur dichtvallen. Ik ga rechtop zitten en veeg de tranen van mijn wangen. Ik wil niet meer om Jace huilen. Als hij niet normaal kan doen hoeft het voor mij ook niet meer. Ik zucht diep en ga dan weer liggen. Het gaat me toch niet lukken om hem te vergeten. Ik zie hem elke dag. Hoe kan ik in zo'n korte tijd al smoorverliefd zijn op een jongen die het niet eens verdiend? Hij is vreemdgegaan, ook al wist hij dat niet, hij wordt boos zonder reden en hij heeft echt last van stemmingswisselingen. Nu snap ik waar Noa het over had. Hij spoort gewoon niet.

'Skylar?' Ik verstijf. Mijn hart stopte voor een klein moment met kloppen. Naast me voel ik het matras indeuken. 'Het spijt me.'

'Ga weg' breng ik met een trillende stem uit. Ben ik nu serieus bang voor hem?

'Ik heb je bang gemaakt. Dat weet ik' zegt hij zacht. 'Ik wil het goedmaken.' Ik voel zijn hand over mijn heup glijden, al is het met de deken eroverheen. Meteen verspreidt kippenvel zich over mijn lichaam.

'Wat moet je goedmaken?' Die stem komt me maar al te bekend voor. Meteen kijk ik op. David staat in de deuropening.

'Wat doe jij hier?' vraag ik verbaasd aan mijn broer.

'Kijken hoe het met jou gaat. Maar zo te zien heeft hij weer iets geflikt.' Hij knikt naar Jace.

'Het was niet de bedoeling' zegt Jace en hij staat op. David lacht schamper.

'Heb ik je de vorige keer niet duidelijk gemaakt dat je uit haar buurt moest blijven?' vraagt hij.

'Ze ging er zelf in mee.' Voor ik het doorheb heeft David Jace tegen de muur gedrukt. Ik zou ze moeten tegenhouden maar ergens heeft Jace dit wel verdiend.

'Ja, nadat je haar dronken hebt gevoerd zeker?' Jace duwt mijn broer van zich af.

'Nee' zegt hij bot. 'Eigenlijk moest ik haar tegenhouden om te voorkomen dat we seks hadden.' Op zijn gezicht is een grijns ontstaan. Mijn mond valt open. Hij was twee minuten geleden nog zo anders. En nu, nu heeft hij een vieze grijns op zijn gezicht. David balt zijn vuist en niet veel later bloedt Jace zijn neus. En voor de tweede keer loopt het uit tot een gevecht.