Chapter 16.2

20.2K 363 7
                                    

Steven didn't expect that Arrian would talk to him in private about Lorabelle. He really thought that everything was already ironed because his mom was so upbeat upon facing Lora and her family when they arrived this afternoon.

Pero sa kabila nang pagtatanong ng ina ay wala naman siyang nararamdaman na ayaw nitong naroon ang kanyang mag-ina. Siguro concerned lang talaga ito sa kanya kasi nga halos masira ang kanyang buhay noon.

Their parents have been so supportive with him and his siblings ever since. Pero hindi naman sa paraan na parang bine-baby sila ng mga ito. There were times that Brian and Arrian would let them stand on their own feet and fight for their own battles that's why they grew up as strong individuals.

"Yes, 'Ma. I admit that I asked Markus to find her so I could seek revenge," he answered then put the cup of coffee back on its saucer. "But when I saw Lora again, I realized that it wasn't the real reason why I wanna find her. I searched for her because I want her back in my life, because I still love her." Her said it as he looked at Arrian straight in the eyes. Bakas sa kanyang boses ang sinseridad habang binibigkas ang mga katagang iyon.

The woman didn't utter any word. She smiled, instead. "I feel you, son. Noon pa man ay naniniwala na ako na kayong dalawa talaga ni Lora ang para sa isa't-isa. I like her for you. Alam kong hindi siya umalis para sa sariling kapakanan niya. She left in order to give her parents a comfortable life," Arrian said. Hindi pa rin nabubura ang ngiti nito.

It may seem so awkward that a strong man like him was now confessing to his mom, like a tenny bopper inlove. Pero flexible naman ang kanilang ina. Pwede itong kausapin bilang nanay o kaya ay kaibigan kapag ganoong klaseng usapan.

"Hindi po siya natuloy sa Japan kasi nalaman niya raw habang nagte-training sila na buntis siya. She and Aling Maridon raised Jackie so I have a lot to patch up with our daughter," wika niya saka binuntutan nang mahinang tawa ang huling sinabi.

"Uh-uh, hindi lang ikaw. Siyempre, pati kaming lolo't lola niya at pati na rin ang mga tito't tita niya. At sa lagay na 'yan, inunahan mo pa pala si James Adam sa pagkakaroon ng anak. I'm happy for you, son and I'm pretty sure that Brian would feel the same once he sees Jackie when he gets back," pahayag ng babae pagkuwa'y marahan nitong pinisil ang kanyang palad.

He wasn't able to answer because Lorabelle suddenly appeared. The first thing that caught his eyes were her wet cheeks. Is she crying?

"Maraming salamat, tita Arrian. Honestly po, hindi ko in-expect na tatanggapin niyo pa rin ako sa kabila ng lahat nang nangyari," puno ng sinseridad na pahayag ng babae. Her face looked so tender like that of a lamb.

"Oh, Lora," iyon lang ang nasabi ni Arrian sakay niyakap nito si Lora. The two women emotionally hugged so he couldn't help but smile. "But just promise me one thing," dagdag ng kanyang ina nang magbitiw ang mga ito sa pagkakayakap.

"Sure! Ano po 'yon?" si Lora. Nakangiti na ito habang pinapahid ng sariling kamay ang sariling mga luha.

"That you will take care of Steven." Tumingin si Arrian sa kanya.

"Mom, I should be the one taking care of Lora and Jackie," he interrupted along a soft chuckle.

He motioned to Lorabelle and gently put his right arm on her shoulders. Marahan niya itong hinila upang magdikit ang kanilang mga katawan. Siyempre, siya ang magiging padre de familia kaya natural na siya ang mag-aalaga sa mag-ina niya.

"'Wag ka na nang umangal. Baka magbago pa ang isip ni tita Arrian," pabiro nitong wika saka mahina siyang siniko.

"Of course not, hija! In fact, I wanna hold a party tomorrow night to formally introduce you and Jackie to everyone in the hacienda," excited pa na wika ni Arrian.

"Ha? Naku, 'di na po kailangan, tita," tila nahihiya pang sagot ni Lorabelle.

"Sorry but I won't take no for an answer, hija. We'll gonna have a party tomorrow. Okay, I'm gonna leave you two here. Makikipag-bonding pa ako kay balae at sa apo ko. Ciao!" then Arrian left them at the dining area.

Natawa na lang sila sa sinabi nito. Nang tuluyang nakalabas ang babae at naiwan silang dalawa ay mabilis niyang hinapit ang baywang ni Lorabelle. Awtomatiko rin namang pumulupot ang dalawang braso nito sa kanya leeg.

They didn't say anything. He kissed her. God, she tasted sweet! Slowly he drew his erect, put both hands on her hair then he kissed her a little harder.

His arms went around her; he gathered her against the hardness of his body and felt the softness of her breasts and belly against him. She softly moaned and it rekindled the fire deep inside him.

"Let's make love, Lora," he whispered on her ears. He was also panting. Kanina pa talaga siya sabik na maangkin itong muli.

"Oo ba! Saan mo gusto?" she naughtily asked.

"Pwedeng dito?" Then he flashed a cheeky grin.

"Sira! Tara na nga sa kwarto," natatawang wika nito at ito pa ang humila sa kanyang kamay.

PLEASE BE MINE...AGAIN (Completed/Editing)Where stories live. Discover now