Four Years Later

Hoofdstuk 76

Omdat het leuk was, nog een keertje pov jaden

~*~

Waarom konden haar ouders niet gewoon normale mensen zijn, die een hotel in hoogstens ééns stad hadden zodat ik ze niet alle 27 hoefde af te bellen om te vragen of ze Hanna hadden gezien.

Gefrustreerd ging ik op een bankje in het park zitten. Waarom moest nou net Hanna van alle mensen die ik ken vermist raken. Hanna was een persoon die op dit moment in ieder klein hoekje van de wereld kon zijn. Overal kende ze mensen in heel Amerika. Ze kon over heel freaking Amerika zijn. Alleen New York afzoeken is al onmogelijk, laat staan ieder gat in Amerika.

Denk Jaden, denk.

De auto van Marc was voor de snelweg gevonden. Ze wilde dus weg uit de buurt. Ze zal dus niet in New York zijn gebleven. Ze moest net buiten New York zijn. Ze is te voet dus kan niet ver zijn. Ik moet mijn auto pakken en hopen dat ik de juiste richting in ga als ik haar wil vinden.

Hanna zou nooit in haar leven gaan liften dus ze was te voet. Ze wil niet opvallen want ze weet ook wel dat mensen haar gaan zoeken, ze zal dus niet in de berm van een snelweg lopen.

Ik reed richting de plek waar de auto was gevonden. Aan de sporen te zien ging ze de snelweg op. In het gras naast de plek zag je voetstappen. De voeten stopten op de weg die parallel aan de autoweg liep.

Ik reed door en probeerde op dingen te letten, voetstappen of iets.

Na een tijdje zag ik een rood jasje bij de bosjes. Ik stopte mijn auto en stapte uit. Ik liep naar de bosjes en tegen de muur zat Hanna. Haar hoofd had een snee en ze was in slaap gevallen. Ze zag er vreselijk uit.

Ik ging voor haar op mijn hurken zitten. "Hanna?" Ze deed voorzichtig haar ogen open. "Jaden" Haar stem was schor van het huilen. Ze sloeg haar armen om me heen en barstte in tranen uit. Ik hield haar dicht tegen me aan. "Het komt allemaal goed, daar zorg ik voor"

Ik tilde haar op en zette haar in de auto. "Ik heb zijn auto in de prak gereden" Zei ze zacht. "Ik heb de auto gezien, Marc was woedend" Ze glimlachte door haar pijn heen. "Wat jammer"

Ik lachte en keek opzij. "Laten we eerst je hoofd maar eens na laten kijken" Ze knikte klein. "Ik wist dat je dacht dat ik getikt was, maar wil je me nu ook al laten nakijken" "Volgens mij valt het allemaal wel mee want je kan nog grapjes maken"

Ze glimlachte en leunde tegen het raam. Het was even stil. "Jaden, ik snap dat je me naar het ziekenhuis wil brengen enzo, en dat je boos bent, maar als je zo blijft rijden, dan zullen we dadelijk nog samen naar het ziekenhuis moeten worden gebracht"

Ik verminderde mijn snelheid.

Mijn telefoon ging in mijn broekzak. Onhandig haalde ik hem eruit. Megan.

"Megs, ik heb haar gevonden" Een opgeluchte zucht klonk. "We zijn onderweg naar het ziekenhuis, ze heeft alleen een snee van dat auto-ongeluk overgehouden, ze is namelijk nog grapjes aan het maken, dus het is niet zo ernstig" Hanna lachte en keek voor zich uit.

"Mooi, laat maar weten als we hier nog iets kunnen doen" "Zal ik doen" Ik hing op en legde mijn telefoon tussen mijn benen en richtte me op het verkeer.

"We waren bezorgd" "Sorry mam" Ik rolde met mijn ogen. Ik parkeerde mijn auto voor het ziekenhuis en stapte uit. Hanna liep langs me en pakte mijn hand vast. Ik keek haar even aan en keek toen weer waar we heen moesten.

Hanna kreeg meteen hulp van een aantal verplegers. Ze deden het lijmen en deden er een grote witte plak op. "Neem op tijd pijnstillers, hier zal je nog wel even last van hebben" Ze knikte en sprong van de tafel.

~*~

We zaten op mijn bank. "Ik wil schone kleren, maar ik wil hem niet zien" Ik knikte. "Ik ga wel even wat halen" Ze glimlachte. "Je bent een schat"

Ik stapte wederom in mijn auto en reed naar haar appartement. Marc zat nog steeds op de bank en keek amper op of om toen ik binnen kwam. Ik liep naar boven en duwde wat leggings en truien in mijn rugzak en een paar gympen. Ik duwde een borstel erin en ging weer naar beneden.

"Wat zocht je?" Ik haalde mijn schouders op. "Niks bijzonders, misschien iets van dingen waar ze naartoe kon zijn gegaan. Maar er lag niks, dus terwijl jij je luie reet op die bank laat zitten, ga ik er weer vandoor"

"Wacht, ik ga mee zoeken" Ik stond stil. "Ik heb geen zin om jouw kop in mijn auto te hebben. Pak maar één van je andere auto's. Je hebt er drie, nou ja, twee" Ik liep snel naar beneden en ging naar mijn auto.

Toen ik terugkwam lag Hanna op mijn bed in een shirt van mij. Ze had gedoucht en lag nu te slapen. Ik zuchtte. Dit was te zwaar... Ze had net ruzie met haar verloofde... Fuck!