{ Deel 3 van de MBBF }
Hanna haar leven is de afgelopen jaren een hoop veranderd. Ze heeft vrienden verloren en nieuwe vrienden leren kennen. Ze heeft ontdekt wat liefde was en welke problemen een relatie met zich meebrengt. Ze heeft pijn en verdrie...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ik rende het strand op en genoot van de warme zon. Ik rende het kleine winkeltje van Brad in en sprong om zijn nek. Ik glimlachte toen hij me los liet. "Klaar voor een geweldige dag surfen?" Ik knikte. Hij haalde mijn surfboard achter zijn kassa vandaan.
"Had hem voor je in een speciaal plekje bewaard" ik pakte mijn board aan. "Moet je vandaag niet werken?" Hij schudde zijn hoofd. "Ik geef op woensdagen geen lessen" Ik knikte en liep richting het water. Ik dumpte mijn tas, short en sandaaltjes bij mijn handdoek en ging naar het water. Ik ging op mijn board liggen en glimlachte. "Dit heb ik gemist"
Ik peddelde wat verder van de kust en dook onder een aantal golven door en bleef daar toen dobberen. "Als het goed is komt Greg ook zo surfen" Zei Brad. Ik knikte.
"Dus hoe gaat het met je liefdesleven?" Vroeg Brad. Ik haalde mijn schouders op. "Het gaat eigenlijk wel goed. Ik was een maand geleden aangereden en toen heb ik een tijdje bij hem gewoond. We houden het eigenlijk nog stil, aangezien we samen werken, maar jou kan ik makkelijk vertellen" Brad knikte. "Het niet alsof ik vaker op je kantoor kom"
"Hij is wel iets ouder dan ik en hij is een soort van mijn baas, maar we houden werk en privé gescheiden." Brad knikte. "Hou je van hem?" Ik knikte. "Ik heb het nog niet tegen hem gezegd omdat ik wil wachten tot we het openbaar maken dat ik het zeg. Hij heeft soms wel echt een ego maar als we samen zijn lijkt het iemand anders, ik ben echt blij dat we samen zijn'
"Je ziet dat je weer straalt" Ik knikte. "Na Tom was ik echt niet meer op zoek, ik heb het een half jaar volgehouden en toen onverwacht gebeurde het gewoon tussen mij en Marc. " Brad knikte.
"Je hebt nog best lang met Tom gehad, totaal onverwacht" Ik haalde mijn schouders op. "Voor mij was dat toen niet onverwacht, maar daarna werden we alleen maar sterker omdat we op elkaar konden rekenen tijdens de studie, hij wist dat het zwaar was en daar konden we samen rekening mee houden. Hij ging echter naar Seattle en ik naar New York. Ik wilde gewoon wel mijn eigen dromen volgen, en hij ook. We hebben toen nog geprobeerd, maar ik wilde niet veel vrij, hij ook niet dus het werkte echt niet meer. We hadden uiteindelijk nog 3 en een half jaar in het totaal samen gehad"
Brad knikte. "Als het niet meer gaat moet je het ook niet gaan forceren" Ik schudde mijn hoofd. "Marc vindt dat ik te veel werk. Ik werk doordeweeks van 7 tot 7 en soms nog nachten doorhalen. Dan werk ik meestal op zaterdagen van 9 tot 5 en dan op zondagen werk ik thuis nog verder. Maar het vervelende is dat hij ook rechtszaken mag verdelen, dus als ik op vrijdag klaar ben geeft hij me tot maandag geen nieuwe zaak om toch nog tijd met me te hebben. Ook zijn we bijna iedere avond samen, want anders eet ik te veel bezorg"
Brad lachte hard. "Pizza ofzo" Ik knikte. "Maar Marc kan goed koken en vind het niet erg om na een lange dag nog de keuken in te gaan, ik wel" Brad knikte. "Ik hoop voor je dat dit iets wordt, want je verdiend het van harte om samen met iemand te zijn die vol voor je gaat" Ik glimlachte.
"En jou liefdesleven dan?" Hij begon te lachen. 'Er is een meisje wat ik wel zie zitten, maar het is nog heel pril. We hebben echt nog niemand verteld, dus jij doet ook alsof je van niks weet. We spreken gewoon zo nu en dan af, en dan zien we wel waar het heen gaat" Ik knikte. "Klinkt wel alsof je denkt dat het iets kan worden"
Brad knikte. "Ik vind het jammer dat je niet wat vaker vrij kan nemen zodat we vaker dit kunnen doen, zo zitten en praten" "Het is niet een kwestie dat ik niet vaker vrij kan nemen, maar meer dat ik niet vaker vrij wil nemen. Ik werk veel uren omdat ik zo veel van mijn werk hou en dat ik gewoon echt graag werk. Tuurlijk mis ik jullie, maar aan de andere kant, ik ben net Junior Partner geworden, ik moet me nog bewijzen. Jij hebt ook je eigen zaakje, jij wil ook geen vrij nemen, omdat je houdt van je werk"
"Daar heb je gelijk in" Ik staarde naar de oceaan. "Ik hoorde van Jaden dat Dean achter de tralies zit" Ik knikte. "Ik heb hem goed hard in zijn rug gestoken om dat voor elkaar te krijgen, maar hij had het zusje van Marc drugs gegeven die te zwaar waren waardoor ze is overleden, en hij wist van de drugs. Dat was toen ik net 16 was, maar toch weet ik nog goed hoe boos ik op hem was. Later had ik spijt dat ik nooit iets had gedaan, en dit was nu mijn kans"
Brad knikte. "Je bent wel echt goed in je werk" Ik haalde mijn schouders op. "Als je maar je best doet en je passie erin legt kom je al een heel eind" zei Brad. "Dat weet ik. Als jij dat maar niet vergeet" Ik glimlachte naar Brad. "Dat vergeet ik niet"
