Four Years Later

Hoofdstuk 46

We zaten in een vergaderzaal te wachten. De man kwam binnen en bedankte zijn secretaresse. "De secretaresse, kan je nog meer van een cliché zijn?" Vroeg ik aan hem. Hij keek me verbaasd aan. "Marc, heb je nu een bulldog meegenomen om van me te winnen?" Marc haalde nonchalant zijn schouders op.

"Iemand die ons aanklaagt omdat we nalatig waren tegenover zijn zoon. Een echte gezinsman zou je verwachten. Iemand die tot het einde van de wereld zou gaan voor zijn gezin." De man keek me aan. "Wat wil je zeggen, dat ik niet om mijn zoon geef?" Ik haalde mijn schouders op.

"Iemand die van zijn kinderen houdt liegt niet tegen hen. Die zegt zijn kinderen waar het op staat. Bijvoorbeeld liegt hij niet over de liefde die hij voor een ander heeft, en niet voor hun moeder" De man keek me lang aan.

"Wat wil je?" Ik haalde mijn schouders op. "Je laat de zaak vallen en zegt dat het allemaal om één groot misverstand ging" Hij keek me lang aan. "Ik weet niet wie je bent maar ik laat me niet black mailen door een tiener"

"Dan niet, misschien heeft u vrouw meer interesse in wat ik te vertellen heb. Ze werkt toch op 5th avenue?" Hij keek boos naar Marc.

"Ik laat de zaak vallen maar ik maak niet publiek dat ik een misverstand had" Marc haalde zijn schouders op. "Dan vind u het vast niet erg als we een foto van u en je secretaresse laten zien, van de ontmoeting gisteren?" De man keek nors naar Marc. "Je bluft" Marc schudde zijn hoofd. "Als je weet dat ik bluf waarom laat je me dan niet mijn gang gaan?"

De man keek naar mij en toen naar Marc. "Jullie zijn een schande voor jullie bedrijf!" Hij scheurde een aantal formulieren door. "Ik zal de zaak terug trekken, maar als ik ooit merk dat jullie iets van deze afspraak hebben gelekt, dan eis ik het drie dubbele, tot jullie ten onder gaan." Marc en ik stonden op.

"Hier nog even tekenen" Ik schoof een formulier naar hem toe. Marc haalde een pen uit zijn jasje. "Hier heb je een pen" De man snoof hard.

We pakten al onze papieren en liepen weg. In de auto keek ik naar Marc. "Je blufte wel" Hij knikte. "Laat nooit het achterste van je tong zien" Ik lachte. Hij reed terug naar de firma. Xander zat al in het kantoor van June. "Waar waren jullie, jullie moesten werken aan de zaak!" Riep June.

Ik gooide het formulier op haar bureau. "Welke zaak?" Vroeg Marc. June keek met grote ogen naar het formulier. "Hoe is dit gelukt?" Ik haalde mijn schouders op. "Ik had een bulldog bij" Zei Marc. "Die vent piste nog net niet in zijn broek" Marc lachte. "Klopt"

"Ik wil niet weten hoe het is gelukt" Zei June. Ik lachte. "Ik ga weer verder met mijn eigen zaken" Ik draaide me om en liep naar de liften. "Hanna, wacht" Marc kwam achter me aan.

"Die therapeute, ze heeft vanavond om 8 uur een plek voor ons, wil je dat ik de afspraak maak?" Ik knikte. "Is goed" Ik drukte op de liftknop. De deuren gingen open en ik glimlachte nog kort naar Marc.

Ik pakte een taxi en ging naar Michael. Daar zat hij al in een vergaderzaal te wachten. "Ze kunnen hier ieder moment zijn, ben je klaar?" Hij leek gestrest. "Natuurlijk, ik ben al lekker op dreef vandaag dus dit moet makkelijk kunnen. Wat ben je bereid ze te geven?"

" 30% procent korting op het betaalde bedrag en een erkend bedrijf heb ik gevonden wat het waarschijnlijk beter kan dat het vorige bedrijf. Ze zijn wel duurder maar die extra kosten betaal ik dan wel voor ze" Ik knikte.

Ik las alles kort door en keek op toen twee mannen binnen kwamen. Ik ging staan en stelde me voor. Ik ging weer zitten. "Dus, waarvoor wilde je ons hier hebben?" Vroeg de eigenaar van het andere bedrijf aan Michael. Michael keek naar mij.

"De oorzaak van de brand was waarschijnlijk het plaatsingsbedrijf. Ik ben langs hun procedure gelopen en die was totaal niet veilig en veel te snel afgeraffeld. Ik heb met mijn cliënt overlegd en we zijn bereid om de software opnieuw te laten plaatsen door een nieuw erkend bedrijf. Dit plaatsingsbedrijf heeft net wat hogere tarieven dan de vorige, maar de extra kosten betaald mijn cliënt"

De man fluisterde iets tegen zijn advocaat. "Ik wil meer' Ik knikte. "Verder kunnen we jullie dan nog een korting over het betaalde bedrag aanbieden, 15% om dat we het heel vervelend vonden dat het zo is gelopen." De man schudde zijn hoofd. "50%" Ik schudde mijn hoofd. "Dat kunnen we niet doen. Mijn cliënt was niet de schuldige van de brand, maar het plaatsingsbedrijf. 25%" De man keek even naar zijn advocaat. "40%" Ik haalde mijn schouders op. "30%?" De man knikte. "Deal"

Ik keek even naar Michael. "Wij kunnen de kosten voor de brand niet financieren aangezien dat niet onze schuld is. Ik wil u niet vertellen wat u moet doen maar ik adviseer u ook een klacht tegen het plaatsingsbedrijf te zetten, en daar de onkosten vandaan te halen" De man knikte. "Dank u wel, dat zullen we zeker nog gaan doen" Hij stond op. "Michael, ik ben blij dat dit niks persoonlijks was, ik hoop dat we nog vaker zaken kunnen doen" Michael knikte en schudde de hand van de man. Ik knikte een keer naar de twee vreemde mannen terwijl ze weer vertrokken.

"Dat had je snel opgelost" Ik haalde mijn schouders op. "Ik zei toch dat ik op dreef was" Hij lachte. "Nu nog de zaak tegen het plaatsingsbedrijf" Ik knikte. "Daar had ik ook al over nagedacht. Ik dacht dat we ongeveer 30 miljoen konden eisen voor reputatieschade en onkosten die je zojuist heb gemaakt" Michael knikte.

"En dan zaken we tot ongeveer 14 miljoen. Want dat zijn ongeveer de kosten die je echt hebt gemaakt met een beetje winst erop" Hij knikte. "Ik denk niet dat ik dat vandaag nog voor elkaar krijg, maar ik beloof dat ik dit snel zal oplossen" Hij knikte. "Daar geloof ik zeker" Ik glimlachte en stond op. "Ik hou je op de hoogte"