Broken Home - (L.H./5sos fanfiction)

16

~~POV Ashton~~
Ik hoorde boven een bonk en keek Michael aan. "Wat was dat?!" vroeg hij. Ik haalde mijn schouders op en liep naar boven. "Jara?" riep ik. Ik opende de badkamer deur en schrok. Ze lag daar op de grond, haar arm was rood van het bloed. "MICHAEL BEL EEN AMBULANCE!" Gilde ik. Michael kwam aanrennen en keek geschrokken, "BELLEN!" schreeuwde ik en hij griste zijn telefoon uit zijn zak.

Ik knielde neer naast Jara en wikkelde een handdoek om haar arm. Binnen een paar minuten kwamen er 2 ambulance medewerkers binnen met een brancard, ze tilde Jara erop. "Er mag 1 iemand mee in de ambulance." zei de man. Ik keek Michael aan, "Ga jij maar man, ik kom achter je aan met Cal en Luke." knikte hij naar mij en ik liep met de mannen mee.

Luke belde me terwijl ik in de ambulance zat, ik hield Jara haar hand de hele tijd vast. Ze had een zuurstof masker op voor de zekerheid. Ik nam op. (A=Ashton - L=Luke)

L: Hey man, sorry dat het zolang duurt, we kwamen een groep fans tegen.

A: Heeft Michael nog niks gezegd?!

L: Uhm nee, wat is er?

A: Luke ik zit op dit moment in de ambulance maast Jara, lang verhaal kort Michael rijdt jou en Cal naar het ziekenhuis, ik moet gaan.
Ik hing op en keek naar Jara. De deuren van de ambulance gingen open en Jara werd weggereden. Ze brachten haar een kamer in en ik werd tegen gehouden door een dokter. "We komen u halen zodra het kan." zei hij en liep weg. Ik liet mezelf zakken op 1 van de stoelen in de gang en leunde mijn hoofd op m'n handen.

~~POV Luke~~
Ik rende het huis binnen "MICHAEL WE GAAN NU!" riep ik. Michael was gestrest rondjes aan het lopen tot hij mij en Calum zag. Hij liep met ons naar de auto en begon te rijden, mijn hart ging tekeer. We liepen het ziekenhuis binnen en ik zag Ashton al snel in een stoel zitten met zijn hoofd naar beneden. "Ash!" zei ik en liep naar hem toe. "Is ze okay? waar is ze?!" vroeg ik gestrest. "Luke, ze is in die kamer maar we mogen nog niet naar binnen." zei hij en slikte even.

Na een paar minuten wat uren leken te zijn kwam er een dokter uit de kamer. "Jullie mogen naar binnen, ze is wakker." zei de dokter. Ik stond meteen op en liep de kamer in. Jara zat rechtop in het bed, ze keek me verdrietig aan toen ik binnen kwam. Ik liep gelijk naar haar toe, "Ben je okay?" vroeg ik bang. Ze knikte "Het gaat goed." zei ze. Ik gaf haar een knuffel. "Laat me nooit meer zo erg schrikken." zei ik in haar oor. "Het spijt me." fluisterde ze. De jongens kwamen binnen en gaven haar allemaal een knuffel.

Het was ondertussen een paar uur later, de dokter had net verteld dat ze mee naar huis mocht maar dat als dit aan de gang bleef ze misschien wel naar een afkick kliniek moest. Daar ga ik haar echt niet heen sturen, ik ga wel gewoon met d'r praten zodra ik zie dat ze zich down voelt of zo. Jara deed haar jas aan en liep met de jongens mee, de dokter wou mij nog iets zeggen. "Ze kan de komende 2 tot 3 dagen vermoeid zijn door het bloedverlies, Ze moet echt rusten." zei de dokter. Ik knikte, "Ze mag zich ook niet al te veel inspannen, als je er voor zorgt dat ze genoeg rust krijgt komt alles goed." vertelde hij me. Ik bedankte hem en liep naar de jongens en Jara toe.

~~POV Jara~~
De autorit verliep best stil, "Jongens het spijt me." zei ik toen. "Het is okay, echt." zei Ashton. "Volgende keer als je een neiging heb om het te doen of zo, ga dan naar 1 van ons toe om er over te praten als dat kan." Zei Michael. Ik knikte en leunde met mijn hoofd tegen Luke zijn schouder aan. Ik sloot mijn ogen voor een seconde, die seconde duurde langer dan ik had gedacht want ik viel in slaap.

Ik hoorde vage geluiden op de achtergrond, Ik werd volgends mij opgetild en naar binnen gebracht maar veel meer kreeg ik er ook niet van mee. "De dokter had al gezegd dat ze veel moest rusten." Dat was Luke. Ik werd de trap opgetild en op bed gelegd. Ik had gelukkig gewoon een joggingbroek en shirt aan. Ik was te vermoeid om mijn ogen te openen, er werd een deken over me heen gelegd en ik voelde de plek naast mij inzakken. Ik lag volgends mij met mijn hoofd naar Luke toe, ik moest gapen en dat verraadde dat ik zo ongeveer wakker was. "Slaap lekker babe." zei Luke, 2 seconden later voelde ik zijn zachte lippen op mijn voorhoofd. Ik mompelde iets dat op 'Welterusten' moest lijken en viel toen in slaap.