Evin içini aydınlatan güneş aynı zamanda evi ısıtıyordu. Fırat gerinerek mutfağa doğru ilerledi. Annesinin yaptığı sucuğun kokusu tüm evi sarmış, Fırat'ın uyanmasına vesile olmuştu.
"Kalktın mı oğlum?" diyen Zahide Hanım oğlunun mutfak masasına oturuşunu izledi. Fırat'ın en azından izin günlerinde uyumasına izin veriyordu. "Kalktım anne. Evi mis gibi kokutmuşsun" diyen Fırat annesinin masaya koyduğu sıcak sucuk tavasına baktı.
"Afiyet olsun oğlum."
"Bizimkiler nerede?" diyerek kardeşini sordu Fırat. Evdeki sessizliğe alışkın değildi.
"Arda ders çalışmak için arkadaşına gitti. Fulya işe gitti. Ve Ömer nerede bende bilmiyorum"
Fırat kardeşlerinin haftasonu beraber olamayacak kadar yoğun oluşlarına şaşırıyordu. Arda okuduğu için yoğun olabilirdi. Ancak haftasonu birlikte vakit geçirmek için vardı. Fırat sıcak çayından bir yudum almıştı ki annesinin çalan telefonu ile tüm dikkatini annesine verdi.
"Efendim Emine...Deme ne olmuş dedin?...Hemen benim oğlanı gönderiyorum o daha iyi anlar bu işlerden"
Şimdi Zahide Hanım endişeli gözlerle oğluna bakıyordu.
"Ne olmuş anne?"
"Sorma oğlum dün gece bizim kiradaki eve hırsız girmiş. Bir gidip kiracıya baksan "
Fırat çayın sıcaklığını aldırmadan kafasına diktikten sonra "Tamam anne için rahat edecekse gideyim." dedi.
Zahide Hanım oğlunun kıyafetlerini değiştirip gidişini izledi. Evine hırsız girmesi onu şok etmişti. Üstelik bu saatte bundan haberi olması çok kötü olmuştu.
Fırat deri ceketini üstüne geçirip evden çıkıp giderken yarım kalan kahvaltısını düşünüyordu. "Ah Emine teyze tam zamanında aradın." diye mırıldanarak arabasına bindi.
Genç kadın üzgün bir şekilde "Sorma Kader daha yeni taşınmıştım. İki hafta anca oldu." dedi telefonun diğer ucundaki arkadaşına.
"Sendeki de şans. Allah'tan kötü bir şey olmadı Betül."
Kapı zilinin çalınması ile ayağa kalkıp "Ben seni sonra arayayım mı Kader? Sanırım polisler tekrar geldi." dedi. Kader bu durumu anlayışla karşıladı. Betül yavaş adımlarla kapıya doğru ilerledi. Taşındığı zaman bu çok sevdiği ufak ev şimdi ona ürkütücü geliyordu.
Betül tereddütle kapıyı açtı. Karşısındaki uzun boylu adam hiçte polise benzemiyordu. "Buyrun kime bakmıştınız?"
Fırat koyu gözlerini kapıyı aralıklı bir şekilde açan kadına çevirdi. "Ben ev sahibinin oğluyum. Eve bakmaya geldim."
Betül anladığını belli eden bir ses çıkarıp kapıyı sonuna kadar açtı. Fırat içeriye girip ilerlemek üzereyken genç kadının gözlerini kendisine diktiğini fark etti. Özellikle aşağıya doğru bakıyordu. Fırat ayakkabısını çıkarmayı unutmuştu. Alışkanlıklardan kurtulmak zordu.
Derin bir nefes alıp ayakkabısını çıkaran Fırat etrafa bakarak içeriye geçti. Buraya gelmeyeli uzun zaman olmuştu.
"Hırsız nereden girmiş?"
"Salonun camından."
"Size bir şey olmadı değil mi?"
Betül genç adamın tepkisine şaşırdı. Bir anlık duraksamadan sonra "Hayır olmadı." dedi.
"Camlara parmaklık yaptırarak endişelerinizi giderebiliriz. Bu konuyu annem ile konuşacağım."
Ev ilk kattaydı. Bu gerçekten çözüm olabilirdi. Ancak Betül korkusunu yenebilir miydi bilmiyordu. Fırat koyu gözlerini kadına yöneltip onayını beklemeye başladı.
"Bu fikrinizi yeni kiracınızla konuşsanız daha iyi olur. Evden taşımayı düşünüyorum."
Fırat iç çekerek "Sizde bu konuyu annem ile görüşseniz daha iyi olur." dedi.
"En yakın zamanda Zahide teyze ile konuşacağım."
Fırat daha fazla konuşacak bir şey bulamayınca kapıya yöneldi. Sonuçta kadın evden taşınacaktı. Aniden aklına gelen düşünce ile durdu.
"Bugün burada kalabilecek misiniz?" diyerek gözlerini evin içinde gezdirmeye başladı. Burayı özlemişti. Babasının vefatından sonra buraya uğramamıştı. Eşyalar dışında değişen hiçbir şey yoktu.
"Elbette. Neden sordunuz?"
"Eğer kalamam derseniz kapımız size her zaman açık. Annem bunu dememi istedi"
Betül kararsız kalmıştı. Bu ürkütücü evde elbette kalamazdı. Ancak başka birinin evinde de öyle arsızlık yapıp kalamazdı. "Teşekkür ederim. Bugün burada kalacağım"
Fırat alay eder gibi bir gülümseme takındı. Elbette Betül bunu görmedi. Ayakkabılarını giymek için eğilirken genç kızın bugün bu evde kalmacağını adı gibi biliyordu. Büyük ihtimal korkudan uyuyamayacaktı. Ya da arkadaşlarından birinde kalacaktı.
Ne yaptığını Fırat umursamıyordu. Aslında Fırat çoğu şeyi umursamazdı. Sadece annesinin dediğini iletmekle yükümlüydü. Ve bunu da yapmıştı.
Fırat evden ayrılıp yarıda bıraktığı kahvaltısına geri dönmek için can atarken Betül arkadaşı Kader'i arayıp birkaç gün onda kalmak istediğini söyledi.
Küfür, spoiler, kitap tanıtımı içerikli yorumlar silinecektir. Keyifli okumalar :)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
