Unfaithful Husband: Retaliation [Completed]

// 7. Public Market

Araw ng Linggo. "Ako na ang mamamalengke." hiling ni Kurt sa asawa niya.

"Andiyan naman si Cheche. Dito na lang tayo sa bahay." Carla complained.

"I'll never be satisfied this time. Parang gusto ko 'yung fresh meat."

"Why, sanay ka naman na bumibili tayo ng meat sa malls or whatsoever na meat somewhere na hindi galing sa palengke."

"I wanna cook for you."

"Oh really?" Nakahiga pa sila sa kama. Niyakap ni Carla si Kurt. "You will do this for me? I think hindi ka na dapat pang pumila sa kung saan."

"Nabalitaan ko na pagkakatay ay diretso na sa palengke ang mga manok. Mas fresh 'yun kasi sa mall, hindi natin alam kung ilang araw nang nakapreserve 'yun?"

"But sa palengke, hindi mo sure, naka double dead 'yun. Mahihirapan ka pa. We have to make sure our safety specially for our kids."

"Try naman natin. I'm sure hindi tayo magkakasakit. Sana lahat ng tao namatay na. 'Wag mong husgahan lahat ng palengke kung may nababalitaan ka. Dahil lahat ng binibili natin, hindi tayo sure kung malinis."

"I don't know but the prize is the reason why the product was surely reliable."

"Ano ka ba? Sa palengke kaya mura, hindi na dumadaan sa mga empleyado. Kaya mahal sa mall kasi maraming pinapasahod aside sa upa. Very annoying lang ang palengke dahil sa amoy. Pero pareho din 'yun. So, kung may pera ka din lang, doon ka na sa madali like mall." Umiling si Kurt.

"Si Cheche, kaya na niya 'yun." Sumang-ayon naman si Carla sa sinabi ng asawa.

"No, hindi bagay si Cheche sa palengke. I'll go." bumangon si Kurt. "Maaga pa naman. Kailangan ng asawa ko ng masarap na luto ngayon. 'Yung may sabaw." Ngumiti si Carla.

"Sige na nga. Masyado yatang maarte kung sino man 'yang asawa mo eh." Carla jokingly said.

And now, Kurt is really wanted to go. Wanting to see someone. Naamoy niya na agad ang palengke. Alam niya kung saan ang bilihan ng mga manok dahil sa tinagal tagal niyang naninirahan sa lugar nila ay naranasan niyang dumaan sa palengke. Minsan traffic. Hindi sinasadyang nasisilip niya ang mga taong busy sa pamamalengke. Nakipagsiksikan siya. Madulas ang sahig dahil basa. Saka niya naisip na hindi na dapat pang magpabango sa lugar na iyon. Imbis mairita siya, parang naging komportable siya dahil walang pakialamanan ang tao. Banggaan pero walang nag-aaway. Kaya kung mainitin ang ulo mo dahil hindi ka sanay, 'wag mo nang ituloy na mamalengke sa public market. Kahit unang pagkakataon ay naintindihan niya agad ang kalakaran. It is not the last time, Kurt's thinkin' habang nakikisiksik. May hinahanap siya.

"Ate, Kuya, bili na kayo!" narinig ni Kurt ang pamiliar na boses so he decides to seek the voice came from. Biglang nakita niya ang dalawang magkapatid na busy sa pagtitinda. Ngumiti siya.

Lumapit agad. "Magkano?" Hinubad niya ang shades niya na kunyari'y ngayon pa lang niya nakikilala ang kaharap.

"Hey, it's you." Natulala ang dalawang magkapatid dahil nakilala nila ang kaharap at nakilala din naman sila.

"Kurt?" Coleen asks.. First time nilang makita o inisip nila na kilala nila kaya baka hindi lang first time. "Sige, pili ka na. 120 lang per kilo." Hindi bumibitaw ng tingin si Kurt kay Marian.

"Give me, 2 kilos, pwede, more on legs, for kids eh."

"Sure, sige, Yanyan!!" Kinalbit niya si Marian dahil may ginagawa pa si Coleen. Bawal mamili ng parte ng manok pero pagbibigyan nila.

Marian seemed so very pressure this time. Kaharap niya si Kurt. "Dito pala ang pwesto niyo. Nabanggit nga ni Cheche na may pwesto kayo." sabi ni Kurt. Busy si Coleen.

Hindi makatingin si Marian sa mukha ni Kurt. Sinimulan niyang itimbang ang manok. "Anong luto ba?" She asked but still pressured.

"Tinola."

"Hahatiin ko na ah."

"Thank you." halatang first time nga pero hindi na importante ang bagay na 'yun sa mga oras na ito.

"245 pesos, okay lang?" alanganin kasi nang itimbang.

"Okay, kung sobra ba. It's up to you."

Marian's wondering. She thought Kurt is new to her eyes but she never thought that he's not the first time that she encountered this man. Maybe nabili na noon kaso hindi naman siya mahilig tumingin sa mga gwapo before. Imposibleng first time. Baka nga nakaencounter na din niya ang asawa nito pero ang totoo, ito lang ang pangatlong beses niyang nakita ang lalaki.

"Thank you." Kurt smiled after he said it. Binigay na kasi ang binili niya.

"May gulay kami Sir!" singit ni Makoy. Hindi kasi makasalita si Marian.

"Ganun ba?"

"Narinig ko na tinolang chicken 'yan. Kumpleto kami." Sa gilid nila may gulay at andoon ang Nanay nila.

"Well, good! Sige, alam mo ba ang mga sangkap?"

"Hahh!! Ako pa!"

Ngumiti si Kurt. Makoy is nice, he always gestured his costumers want. Utos na din kasi hanggang nasanay. Dinadaan sa biro madalas. Lalo kung maganda dalaga ang bumibili. Kilala na naman siya ng lahat.

Inipon ni Makoy ang lahat at nilagay sa plastik. "Mukhang madadalas ako dito ah. Dito na ako laging bibili." Narinig ni Coleen kaya ngumiti lang.

"Sir, suki ka na mula ngayon." Makoy again.

"Gusto ko sanang isama si Misis. Kaso, medyo hindi pwede siya, saka na pag nanganak."

"Kahit hindi buntis, mahalay sa kaniya. Sa'yo nga, hindi ko akalain na pelengke goer ka pala." Coleen said.

Hindi na umapila si Kurt. Ayaw niyang isipin ng mga kaharap niya na first time niya. Maybe, hindi halata dahil lahat ng bagay ay aral niya kaya madali niyang maintindihan. Wala sa mukha niya na nagrereklamo sa amoy at siksikan. He quickly understand anything at fast learner naman siya. "Minsan lang, ayoko kasing puro sa mall na lang."

"Correct, mas masarap dito." Coleen again and Marian gives her smile. Beautiful smile. Kurt stunned for a while but people didn't notice it. Hindi niya dapat ipahalata kaya pinag aralan niya sa isip niya and then sa iba niya binaling ang tingin. Nagpaalam na siya pero nag-iwan ito ng sikretong ngiti kay Marian.

Marian is on schocked. Hindi niya pinahalatang panay ang tingin niya kay Kurt habang papaalis ito. First time niyang mattract, sa may asawa pa. She looks forward from now on. Hindi pala dapat binabaliwala ang mga lalaki. Masaya sa pakiramdam ang may crush ka. Kaso masmaganda kung nasa tama. 'Yun ang gustong maranasan ni Marian.