Sayang Abang D!

Bab 47 - L U A H A N H A T I

Saya dah lama pendam perasaan saya dekat awak.Bila awak datang sekolah,saya curi-curi tengok muka awak dalam diam.Bila awak tak datang sekolah,saya susah hati.Yelah,sebab tak dapat tengok muka kesayangan.

Tiba-tiba,saya dapat peluang berkenalan dengan awak.Rasa bahagia,gembira sampai tak terkatalah....Tersenyum pun sampai ke telinga.Mungkin orang lain akan anggap saya gila,tapi sebenarnya takk.

Dari perkenalan yang baru kita bina,saya dapat kenal awak dengan lebih rapat.Saya dapat dengar isi hati awak,luahan masalah awak dan segalanya,sehinggakan apa yang awak takut dan apa yang awak tidak suka semuanya sudah berada dalam minda saya.

Tapi.......

Bila awak dapat seseorang yang baru dalam hidup awak,awak lupakan saya.

Awak abaikan saya.

Awak hanya perlukan saya bila awak susah sahaja.

Padahal........

Saya rasa sedih sangat.....

Sebab?

Awak permainkan saya.

Tiap-tiap hari saya nangis sebab awak.

Saya cuba belajar hidup tanpa awak,tapi tak boleh.Sebab makin kerap tangisan ini  menjengah di pipi saya,lagi pedih apa yang saya rasa.

Saya tak tahu bila awak perlukan saya semula atau mungkin awak memang dah tak perlukan saya langsung sampailah bila-bila.

Saya redha yang saya ni memang tak layak untuk awak.Hanya layak sebagai teman biasa.

TEMAN TAPI MESRA?

Itu semuanya dah berakhir walaupun gelaran itulah yang awak gelarkan untuk kita berdua.

Saya hargai detik perkenalan singkat kita.

Ingat tak surat yang saya bagi kat awak,saya yang ajak main dengan words ni kan?

Terima kasih,Minta Maaf,Saya Sayang Awak

Terima kasih sebab sudi layan karenah saya

Minta maaf sebab dulu saya bencikan awak

Saya sayang awak sebab awak chingu saya

Saya ingat lagi apa yang awak balas dalam surat saya dan saya tak sangka awak akan balas:

Terima kasih,Minta Maaf,Saya Sayang Awak

Terima kasih sebab sudi kenal orang poyo macam saya.

Minta maaf andai saya pernah atau belum pernah sakitkan hati awak.

Saya sayang sebab awak sayang saya.

Dan sekarang ini jawapan saya lepas awak dah lupakan saya:

Terima kasih sebab dah berjaya buat saya sakit hati,terima kasih sebab sudi layan karenah saya dahulu dan terima kasih sebab buat saya sukakan awak.

Minta maaf adalah ungkapan pertama awak,minta maaf andai saya pernah sakitkan hati awak,minta maaf sebab buat saya rasa menyesal kenal awak dan minta maaf adalah ungkapan yang saya dah tak nak dengar dari awak.

Saya sayang awak sebab saya pernah tersukakan awak,saya sayang awak sebab awak adalah selamanya chingu saya,saya sayang awak kerana awak buat saya tak merasa keseorangan setiap masa,saya sayang awak sebab awak mampu buat saya menangis kerana awak dan saya sayang awak sebab inilah kali pertama saya rasa bahagia yang sementara.

Korang rasakan siapalah punya luahan hati?Mayra?Atau Ashriq?Ataupun Hakim?

Actually,it's my luahan hati.But,saya masukkan untuk gambarkan seorang character dalam novel ni.So,pandai-pandailah korang teka yer sebenarnya siapa punya luahan hati!Hahaha,dah lah dah lama tak update lagi nak main-main.Mati aku kena kecam dengan readersss~~~~

Lately,I'm frusted sbb ngn exam week nya pastu tambah pulak dgn prkara nk jadi.So,klau baca bab ni msti korang faham kan?Tu yg jdi emotional gilerrrr.Gilalahh kata x sedih,sbb sblum ni kitaorg rapat giler.Dahlah dia rajin menyakat I.

Klau korang pun prnah jdi mcm ni,sharelah dgn saya.Saya pun nk tau jugak btapa sedihnya ditinggaikan.Hwaaa!!!

Okeylah,saya nk smbung berendam air mata.Ada masa nnti saya sambung lagi sbb saya tak habis exam lagi.Huuhuuu,dah lah esok Add Math.Babai~~~~