destroy us

H.25

Marcus pov

Een van de diensters klopte op de deur gaf een briefje af en ging terug weg. Het briefje was geschreven op papier dat in elk bureau in dit huis te vinden was en het was naar mij geadreseerd. Ik werd nieuwschierig. "Samuel?" Samuel was bezig aan een van de 7 opstellen dat we moesten schrijven door onze afwezigheid. "Wat?" antwoorde hij. "Ik heb een briefje gekregen." Samuel begon hardop te lachen. "Heb je enig idee hoe belachelijk dat klonk?" Ik grinikte. "Lach me maar uit." Samuel stak zijn tong uit. "Belachelijk." mompelde ik binnensmond. "Van wie is het?" Ik opende het briefje las het snel en gaf het dan aan Samuel niet in staat iets te zeggen. Samuel knikte. "Ik denk dat we hem nu gewoon moeten vertrouwen."

Alric pov

Daren werd er niet echt beter op. Hij was terug in slaap gevallen en terug wakker geworden door het zelfde geval van nachtmerries.
Hij had zich hellemaal opgerold tot een klein bolletje en was naast mij gekropen. Een drugverslaafde en wie weet nog wat allemaal, lag tegen mij. Ik zuchtte, hij was higher dan the empire state building, en dramatischer dan alle kardashians te samen. 'Zal door de drugs komen
...' Maakte het stemmetje in mijn hoofd me wijs. Een beetje verloren ik mijn eigen gedachten streelde ik de jongen zijn haar. Hij rook wat naar het angstzweet waar hij bijna in zwom maar daar lette ik niet echt op. Hij ademde rustig. Ik voelde hoe hij zich beter legde onder mijn armen en het laken. "Alric?" Daren's stem haalde me uit mijn gedachtenstroom. Ik keek naar hem. "Het spijt me." Ik keek verward naar hem "Wat bedoel je." vroeg ik. "Dat je me op deze manier moest ontmoeten, dat je me op mijn slechtste moment moest zien, dat ik..." Hij trok zijn neus op en snoof. "Dat ik zo hard stink." ging hij verder. Ik begon te lachen. "Misschien zorgt deze ontmoeting wel voor een sterkere band. En ga dan douche of in bad." stelde ik voor. Hij stretchte zich en ging deftig zitten. " 'S goed. Ga je mee?" knipoogde hij. Ik nam een van de kopkussens en gooide deze naar zijn hoofd. "Doe nu maar gewoon verder." Hij liep de badkamer binnen en sloot de deur achter zich. Ik voelde me een klein beeje ongemakkelijk met wat hij gevraagd had. Ik was inderdaad nog niet zo lang geleden uitgekomen als Homosexueel en inderdaad had ik zonet bijna ja gezegd maar die jongen bleef een vreemdeling voor mij en zo had ik hem nog niet eens bekeken, ik had hem nog niet eens deftig bekeken. De vraag bleef ronddwalen. Met bibberende benen liep ik naar het bed trok de zweterige lakens af en maakte het terug op met met verse lakens. Daarna had ik mij aan het bureau gezet en was met een nieuw idee voor een boek begonnen. Daren was een grote inspiratie bron geworden en ik zuchtte bij alle ideëen dat mijn hoofd binnen drongen. Het stapeltje briefpapieren voor mijn neus waar dat nog geen enkel woord was op opgeschreven jaagde me een beetje schrik aan. Ik haalde even diep adem en nam toen mijn pen vast. 'Eerst schrijf ik de titel , dan de inleiding, dan het einde, en dan het verhaal.' Daren kwam de badkamer uitgelopen met halfnat haar en een handdoek losjes om zijn middel geslagen. Zonder dat ik hetzelf eigenlijk besefte zat ik te staren naar Daren's lichaam en hoorde ik niet wat hij zei. "Alric?" ik schudde mijn hoofd. "Wat is er?" Daren's scheve glimlach leek een alarm bel te laten rinkelen in mijn borst. "Jij hebt mijn zak met kleren ergens neergezet?" Nog steeds een beetje verward door Daren's (half)naakte lichaam sprong ik van mijn stoel af en begon als een bezettenen met een rood hoofd naar zijn tassen te zoeken. Ik blies mijn adem uit die ik een tijdje had ingehouden toen ik zijn tassen aan het zoeken was. "Hier." ik rijkte Daren zijn tassen aan. Hij nam alle tassen vast in één hand waardoor ik zijn spieren zag opspannen. Hij hield zijn hoofd schuin waardoor druppels water van zijn natte donkerbruin bijna zwarte lokken viel. "Alric? Alles oké?" Ik keek naar de jongen voor mij. Ik ken hem niet eens. Ik heb hem verzorgd. Ondanks dat hij een complete vreemdeling is. Vreemdeling...vreemdeling.... vreemdeling...
Wat doet hij zelfs hier?!
"Wil je je nu gaan aankleden alsjeblieft." Daren smirkte. "Tuurlijk."

Daren vertrok terug richting badkamer en liet mij alleen met een hoofd vol ronddraaiende gedachten. Ik dacht aan wat hij uren geleden gezegd had. Hij was geadopteerd door de pleegouders van Marcus toen Marcus nog in belgië woonde. Dat betekent dat Daren nog niet zo lang een andere familie heeft. En daarnaast dan zijn littekens. 'Dat is wat familie doet.' No way dat de oude pleegouders van Marcus dat gedaan hebben. Het moet zijn oftwel vroegere pleegouders geweest zijn oftewel zijn echte ouders. Toen besefte ik wat hij hiet kwam doen. Ik geloof dat Marcus me erover had verteld over dat zijn ex-pleegouders op bezoek kwamen tijdens de kerstvakantie. Daren moest mee. Als dat het maar is. Daren kwam terug de badkamer uitgelopen deze keer volledig aangekleed. "Dus wat nu?" vroeg hij mij. Ik plofte op het bed. "Ik ga nu slapen." vertelde ik hem geeuwend. Met kleren en al dook ik onder de lakens gevuld met dons. "Mind if i join you?" Daren klonk een beetje onzeker. "Sure." hij plofte neer vlak naast mij ook hij ging onder de lakens liggen met kleren en al, zijn gezicht naar mij gedraaid. Een glimlach werd gevormd op zijn gezicht. Eentje dat de hele wereld kon verlichte. Eentje dat mijn hart veroverd heeft.

Marcus pov.

Ik maakte me zorgen om Alric. En iedereen in een straal van 10 kilometer kon dat niet alleen zien maar zelfs aanvoelen. Vooral Samuel, die zuchtend naar mij keek vanaf een houte stoel die we normaal voor kleren gebruikte, hoe ik op en neer stuiterde van ongerustheid. Hij had geprobeert me te kalmeren maar niets hielp. "Marcus, wacht gewoon tot het avond eten als ze niet komen eten dan gaan we ze zoeken." Samuel's ijskoude stem sneed door merg en been. Ik keek hem geschokt aan. "Alric is oud genoeg om dingen zoals dit zelf op te lossen, hij is zelfs een jaar ouders als jij laat hem nu toch is zijn ding doen." Hij rolde met zijn ogen. De realtiteit kneep in mijn wang. Ik had Samuel een beetje jaloers gemaakt door zo hard met Alric in te zitten. Ik lachte naar hem en hij keek uiterst verward terug. "Wat is er?" vroeg hij mij. Zonder iets te zeggen zwaaide ik mijn been over die van hem zodat ik op zijn schoot kwam te zitten, onze gezichten op milimeters van elkaar. Zachtjes kuste ik zijn lippen. Ik ging met mijn tong over zijn onderlip. Hij opende zijn mond een heel klein beetje maar ik had genoeg opening om met mijn tong zijn mond te verkennen. Ik beet op zijn onderlip waardoor ik de kus nog intenser maakte. Beide vochten we om dominantie. Die hij uiteindelijk kreeg. Hij stong recht met mij in zijn armen maar bleef mij kussen. Hij legde mij zachtjes neer op het bed en klom bovenop mij. Hij hield op met het kussen van mijn lippen en ging over met het aanvallen van mijn nek. Ik haalde zwaar adem en hapte naar lucht. "Just marking what's mine." Fluisterde hij in mijn oor. 'Ja, dat laat zowiezo een zuigplek achter...'
_________________________________

Dit was ongelooflijk raar om te schrijven vooral de laatste pov van Marcus, sorry voor alle mensen die ik ongemakkelijk heb gemaakt door dit.
Laat me weten wat je ervan vond ;)
-Zhalia