destroy us

H.21

Samuel pov.

Marcus was in slaap gevallen in mijn armen. Het duurde even voordat bij mij de vermoeidheid inkikte. Ik had al die tijd naar zijn zachte gelaatsuitdrukkingen en vredevol gezicht gekeken. Ik had zijn wang gestreeld uren aan een stuk. Geschroken toen hij zuchte in zijn slaap, bang dat ik hem wakker gemaakt zou hebben. Bijna vanzelf vielen mijn ogen dicht. Mijn lichaam tegen dat van hem. Mijn armen veilig rond hem geslagen.

We werden ongeveer samen wakker. Wanneer ik mijn ogen opendeed zag ik Marcus met grote ogen naar mij kijken. "Wat is er?" vroeg ik hem, mijn ochtendstem was waarschijnlijk super grappig want Marcus begon meteen te giechelen. Ik keek beledigd waardoor de lach van Marcus gezicht droop. "Oh sorry, ik wou je niet beledigen." Hij trok een pruillip waardoor ik moest lachen. Ik trok hem dichter tegen mij en kuste hem. Hij trok zich sneller als verwacht terug. "Ik heb mijn tanden nog niet gepoetst." Ik trok hem terug dicht bij mij. "Maakt mij echt niet uit." Ik keek hem recht ik zijn ogen aan zodat hij zou zien dat ik echt niet aan het liegen was. "Goed dan." lachte hij, terwijl ik hem opnieuw kuste.

*time skip*

Marcus pov

Dit had ik mij nooit kunnen voorstellen. Ik Marcus Aurelius ben freaking verliefd geworden op Samuel Anderson, een van de meest idiote, irritante mensen op de wereld. Het was nu twee weken geleden sinds het jaloezie moment dat ik gehad heb. Binnen een week was het Kerstvakantie. Ik rekte mij uit. Het was zaterdag. Ik was er nog niet echt gewend aan dat ik iedere ochtend wakker werd in iemands armen. En die iemands armen waren die van niemand minder als Samuel. Hij werd wakker en keek me geiriteerd aan. Ik hield mijn hoofd schuin zodat ik op een verloren puppy leek. Samuel draaide zich weg. Ik kroop over hem heen en lag nu met mijn gezicht vlakbij het zijne. Ik kuste zijn neus waardoor ik de aanval niet zag aankomen. Zonder dat ik het door had, had hij een kussen genomen en drukte deze in mijn gezicht. Ik was bijna compleet machteloos maar kon mijn handen vrijmaken. Ik begon hem te kietelen en al snel liet hij mij gaan. Zijn schaterlach deed mijn hart springen. Het was het mooiste geluid dat ik ooit gehoord had. Hij zette zich rechtop en sloeg zijn armen rond mijn middel. Dit had hij twee weken lang elke morgen gedaan. "Goeiemorgen." Ik staarde hem aan. "Wat is er?" Ik begon te bloozen. "Niets sorry." Hij kroop met zijn handen onder mijn shirt. Ze waren ijskoud. "Ouh." bracht ik uit, terwijl ik mijn longen met lucht volzoog om ervoor te zorgen dat ik niet zou beginnen schreeuwen. Hij knuffelde mij en liet zijn hoofd op mijn schouder rusten. "Je bent super warm." Fluisterde hij. "Wel duh." fluisterde ik terug. Hij duwde mij van zich af en klom uit bed. "Hey!" Ik kon mijn ogen niet van hem af houden. Hij had niets anders aan dan een boxershort, en ik was helemaal van mijn zicht aan het genieten. Hij zag me staren vanuit zijn ooghoek draaide zich om. Hij kuste mij en ging met zijn handen door mijn haar. Hij stopte en keek in mijn ogen. "Ik hou zo zo veel van je." fluisterde hij. Het was zelfs zo zacht gezegd dat ik niet wist of hij het wel echt gezegd had. Ik staarde met open mond naar hem, zonder te antwoorden. Hij lachte stond weer op nam een zwarte skinny en een grijsblauw shirt en trok de kledingstukken aan. Ik trok een teleurgesteld gezicht. "Kijk niet zo, het is al 11 uur." hij nam mij op en droeg mij weg van zijn warme bed. Ik nestelde mij tegen hem aan om de koude tegen te gaan. Hij zette mij neer op de koude grond. "Ga je aankleden en opfrisse en kom dan naar beneden er is iets wat we je moeten vertellen." Ik knikte. Samuel deed er zo serieus over dus het moest wel iets speciaal zijn. Hij kuste mijn voorhoofd. "Ik wacht op je in de eetzaal." Ik douchte me kleede me aan en ging naar de eetzaal waar Emma John en Samuel me op zaten te wachten. Ik ging bij hun aan tafel zitten. "Dag schatje." Emma glimlachte lief terwijl ze mij begroette. "Hallo." Zei ik terug. Het verschil tussen mijn boerse hallo tegenover haar sierlijke dag was vlakaf echt duidelijk te horen, maar ze besloot het te negeren. "Het is nog een week en dan is het kerstvakantie. "Samuel wilt je je kerstcadeau al op voorhand geven en vroeg onze hulp daarvoor, die we natuurlijk meteen gaven." Mijn ogen werden groot. "Kerstcadeau? Nu al?" Ze knikte. Samuel stond op en liep helemaal rond tot waar ik zat en dat was dus bijna aan het einde van een 4 meter lange tafel. Hij legde zijn hand op mijn schouder. "Voor het volledige verrassings effect moet ik je nu blinddoeken." Zei hij met een knipoog. Hij had een zwarte doek vast die hij rond mijn hoofd bond en voor mijn ogen zodat ik niets kon zien. Hij nam mijn hand vast en draaide mij om. Ik hoorde de deur opengaan en iemand binnenkomen. De persoon nam mijn handen vast. Samuel prutste een beetje aan mijn blinddoek totdat hij eindelijk weer loskwam en ik mijn verrassing met eigen ogen kon waarnemen. Ik moest een paar keer knipperen met mijn ogen voordat ik weer volledig scherp zag, en niemand minder als Lindsey stond voor mij. Tranen sprongen vrijwel meteen in mijn ogen, hetzelfde gebeurde bij haar. Voor even wist ik niet wat te doen of zeggen dus barste gewoon in tranen uit. Ik knuffelde haar en haalde met lange tuigen adem. We bleven zo staan totdat ik uiteindelijk uitgehuild was. "Waar is jeff?" zei ik tegen haar. Ik sprak nederlands, ik kon eindelijk weer de taal spreken die ik zo hard gemist had. "Hij moest nog twee personen ophalen hij zal hier zo zijn." Zei ze me met een glimlach op haar gezicht. Het was onbeschrijfelijk hoe hard ik haar gemist had. Twee diensters kwamen binnen samen met jeff een jongen die ik niet herkende en Jack.

Jack was meegekomen.

_____________________

{Onbewerkt}
{Schrijffouten zijn volledig door mij gemaakt. XD}