Four Years Later

Hoofdstuk 2

Ik werd het kantoor van June, de bazin van de hele firma, ingeroepen door haar assistente. Ik ging zitten op de grote sofa die voor haar raam stond. Ze had wel degelijk een groter kantoor. Het grootste van de hele firma.

Ze kwam binnen op haar Louboutins en haar dure Chanel pakje. "Hanna, fijn dat je zo snel op mijn memo reageerde" Ik knikte met een glimlach. Ze leunde tegen haar bureau aan. Marc, één van de managing partners kwam binnen en ging op de stoel tegenover mij zitten. "Sorry voor de vertraging, mijn ochtendafspraak liep uit" June rolde met haar ogen.

"Marc, ik heb je voorstel gelezen over het heropenen van die moordzaak van enkele jaren geleden. Ik denk dat het je misschien wel gaat lukken. Maar ik vind wel dat je daar een vers paar ogen bij kan gebruiken. Hanna is gespecialiseerd in strafrecht en kan je wellicht helpen. Daarom heb ik besloten dat je de zaak mag heropenen als je Hanna als je extra hulp gebruikt"

Hij zuchtte. "June, je weet dat ik normaal echt wel samen wil werken, maar deze zaak is een uitzondering, je weet waarom" Ze knikte. "Toch blijf ik bij mijn besluit. Hanna werkt hier nu iets meer dan een jaar en is een uitstekende advocate en ik weet zeker dat ze je hier excellent bij kan helpen"

Marc stond op. "Prima" June knikte naar hem dat hij kon vertrekken. "Hanna, dit is een grote zaak die we enkele jaren hebben verloren. Ik denk echt dat je je in deze zaak kan bewijzen dat, ook al ben je pas 21, dat je mee kan gaan met de andere, meer ervaren mensen" Ik knikte. "Dank je voor deze kans, ik zal hem niet verpesten"

"Oh, en Hanna, pas op. Deze zaak ligt gevoelig bij Marc dus hij zal snel op zijn tenen zijn getrapt. Hij zal waarschijnlijk boos worden op je meerdere malen, maar laat je niet door hem klein maken. Ik heb gezien wat je kan en daarom heb ik je uitgekozen om Marc te helpen"

Ik liep naar het kantoor van Marc en klopte voorzichtig op zijn deur. "Binnen" Zei hij op een chagrijnige toon. Ik haalde diep adem en ging naar binnen. "Luister, ik heb je hulp niet nodig. Je was nog maar een kind toen deze zaak gebeurde. Je had waarschijnlijk net je eerste vriendje, deze zaak is waarschijnlijk niks voor jou"

Ik pakte de map van zijn bureau. "Ik verwacht niet van je dat je me gaat respecteren, maar ik zal je laten zien dat ik hier niet voor niks nog werk. Ik lees mezelf wel bij op mijn eigen kantoor en kom wel naar je toe als ik iets heb gevonden." Zonder op een rot opmerking van hem te wachten liep ik zijn kantoor uit en ging ik naar mijn eigen plekje.

Marc had gelijk. Ik was 16 toen deze zaak gebeurde. Ik begon met lezen. Voorzichtig legde ik de map op mijn bureau en leunde ik achterover in mijn stoel. Ik staarde door mijn raam naar buiten en keek over New York.

~*~

"Ben je nog steeds hier?" Ik draaide me om en zag Marc in mijn deuropening staan. "Het spijt me" Zei ik tegen hem. Hij keek verbaasd op. "Waarom, omdat je hier nog bent?" Ik schudde mijn hoofd. "Ik wist niet dat Hailey jouw zusje was" Hij keek verbaasd op.

"Hoe weet je dat Hailey mijn zusje is, haar naam staat niet eens in die map vermeld" Ik knikte. "Weet ik. Ik was misschien pas net 16 toen het gebeurde, maar ik weet meer over deze zaak dan dat jij denkt" Marc ging op de stoel tegenover mijn bureau zitten. "Kende jij Hailey?" Ik schudde mijn hoofd.

"Ik ken Dean" Marc ging rechtop zitten. "Dean, één van die drugsdealers?" Ik knikte. "Je had gelijk dat ik toen mijn eerste vriendje had" Marc trok zijn ogen tot spleetjes. "Jij bent C. De vriendin van Dean die zijn borg betaalde waardoor hij de volgende dag nog op straat stond." Ik knikte.

Ik keek Marc niet aan. "Ik zeg niet dat ik zijn drugswereld goedkeurde, in tegendeel. Ik was ertegen en probeerde hem het juiste pad op te trekken. Ik dacht dat hij voor me zou stoppen. Ik was die avond thuis, had niks van hem gehoord. Eindelijk kreeg ik het telefoontje, maar toen moest ik hem ophalen. Hij zei dat hij alleen drugs had gehandeld. Toen we zijn auto wilden ophalen zag ik dat er een lint was gespannen over de parkeerplaats. Pas toen vertelde hij dat hij haar drugs had verkocht en dat ook een ander het had gedaan en dat hij later ruzie kreeg met haar vriend. Ik ben toen zonder hem naar huis gegaan. Thuis stonden er al een hoop verhalen online. Hij had haar vriend een hersenschudding geslagen, ze had een overdosis genomen, maar Dean bleef erbij dat hij er niks mee te maken had. Hij zei dat er een andere drugsdealer was en dat ze daarom dood ging"

Marc knikte. "We konden alleen die andere dealer nooit vinden en ze had echt te veel in haar bloed zitten. Ik weet gewoon dat hij schuldig is. Als je niet mee wil werken doordat je Dean kent, snap ik dat, dan leg ik alles wel aan June uit en dan doe ik het wel met iemand anders" Ik schudde mijn hoofd.

"Ja, ik hield ontzettend veel van Dean, maar ik werd vervangen door de drugs en werd naar de tweede plek verschoven. Hij veranderde, werd agressief en was niet meer dezelfde. Later heb ik nog enkele keren met hem gepraat. Hij is niet meer veranderd. Hij doet nog drugs en heeft zijn beste vriend Damian zelfs laten vallen toen die was gestopt. Dean zal nooit veranderen. Al die tijd heb ik hem uit problemen getrokken. Maar die tijd is voorbij. Het wordt tijd dat Dean achter de tralies komt te zitten, en ik doe er alles aan. Al helemaal om je zusje eindelijk rust te geven"

Marc knikte. "Dank je, ik had je niet moeten onderschatten. Het is voor mij gewoon zo persoonlijk en gevoelig. Ik wil Hailey rust geven. Ik wil dit afgehandeld hebben. En samen gaan we hem achter de tralies werken"