I Almost Do ✅

Chapter 17

Chapter 17

"Ano? Nakita niya kayo?" Namumutlang pagkumpirma ni Laura. Napasuklay siya sa buhok niya. Alam ko namang nagaalala siya sa akin e. Kahit medyo nagkasagutan kami kanina. "Anong gagawin mo, ate?"

"May dapat ba akong gawin lagi, Laura?" Napabuntong hininga ako, "Ngayon kasi, parang ayoko munang mag-isip kung anong gagawin ko. Ayaw kong makita nila si Thoren pero ayoko rin naman na magisip ng plano sa ngayon. Ewan ko ba. Nakakapagod rin palang magtago."

"Bakit mo kasi tinatago ate? Saka mas may karapatan ka kesa dun sa Solemn na yun. May anak kayo ni Kuya Anton." Napatingin ako sa kanya. Tama ang pagkarinig ko diba? She said Solemn. Hindi ba't yun ang pinaguusapan sa CR nung isang araw? Sila ba ang pinaguusapan nun? I'm sure sila yun!

"Laura? Alam mo bang bali-balita baog raw si Anton?" Sinamaan niya ako ng tingin bago tinuro si Thoren.

"Sige ate, ikaw na sumagot sa tangang chismis na yan. Ano ba naman yan! Hindi ba sapat na proof si Thoren? Kamukhang kamukha oh! Parang pinagbiak na bunga!" Lintanya niya. Napakamot naman ako sa ulo. Oo nga naman. Bakit ako makikinig kung may proof naman ako?

Magsasalita pa sana akonang biglang may pumasok. Napatingin kami sa pinto. "Tita Leann!" bati ni Thoren. Tumalikod naman ako. Hindi ko muna siya pinanasin at bumalik sa pagkain. siyempre kunyare galit pa rin daw ako. Kahit hindi na naman. Magpapakipot lang medyo masakit kaya yung sinabi niya.

"Sorry na Tin! Kasi naman eh." nagulat ako nang bigla siyang umiyak at niyakap ako. Nalaglag talaga ang panga ko at nanlaki ang mga mata. Nakakaloka! Unang beses to!

"Hala! Bakit ka umiiyak?"

"Eh ikaw kasi e!"

"At ako pa ang nasisi? Ako na nga itong maganda, matalino, at mabait dahil pinatawad na kita di ka pa man nagsosorry! Oh diba? Full package na!" binatukan niya naman ako bago pinunasan ang pisngi niya.

"Full package eh kinulang ka sa height! Che! Umalis na nga lang tayo puntang mall apat. Magbihis na kayo aantayin ko lang kayo." saka siya umupo sa sofa

***

"Nakita mo na ba si Laura? Asan na ba iyon?" tanong ko kay Leann. Kanina pa kasi kami paikot ikot sa mall bigla na lang kasing nawala si Laura. Nakakita ako ng magboyfriend-girlfriend na sobrang sweet kaya may naalala ako. "Oy! Ikaw ha! PDA ka sa parking lot! Talagang nakipagtukaan sa gitna ng daan? Aba! Kinailangan ko pang takpan ang mata ng anak ko! Maharot ka!" ani ko at pinalo ang pwet niya.

Namula naman siyang parang mansanas kaya natawa ako. "Manahimik ka nga! Malay ko bang gagawin niya yon!" aniya at iniwas ang tingin sa akin. Pero tinawanan ko lang siya.