ESRA

2/KABUS

Selamün aleyküm. İyi okumalar.

Aynadaki yansımamı görünce ağzımdan küçük bir çığlık çıktı. Bu ben olamazdım. Rimelleri akmış bir Esra beklerken makyaj yapmamış, hatta başını kapatmış bir Esra vardı karşımda. Şimdi her şey kafamda oturmaya başlamıştı. O bakışlar, Bahar'ın bana yobaz demesi, Can'ın benden ayrılması...

Bunlar gerçek olamazdı, olmamalıydı. Kafamdakini hırsla çıkarırken aynı zamanda çığlıklar atıyordum.

Çığlık çığlığa da uyandım. Hepsi bir rüyaymış. Hayır hayır, buna rüya demek diğer bütün güzel rüyalarıma haksızlık olurdu. Bu resmen bir kabustu. Hemen kalkıp elimi yüzümü yıkadım ama aynadaki yansımama bakmaya korkuyordum. Kabusumun gerçek olmasından korkuyordum galiba. Hemen bu kabusun etkisinden çıkmalıydım.

Saate baktığımda saat 10.45'ti. Bugün Bahar bize gelecekti. Üniversite tercih sonuçları bugün saat on ikide açıklanacaktı. Bahar 11.30'da gelecekti. Kırk beş dakikam vardı. Kahvaltımı edip üzerimi değiştirdiğimde kapı çalmaya başladı. Kapıyı yardımcımız Emine abla açtı. Bahar yanıma geldiğinde aynaya bakmaktan kendimi alamadım. Kabusun etkisinden hala kurtulamamıştım. Bir anda başımda bir örtü belirecek diye korkuyordum galiba.

Bahar geldiğinde yarım saat boyunca ona kabusumu anlatıp durdum. Saçma bir rüya olduğunu söyledi ama bana bir anlamı varmış gibi geliyordu bu kabusun.

Saat on iki olduğunda önce benim nereyi kazandığıma baktık , daha doğrusu Bahar baktı. Ben heyecandan gözlerimi kapatıp bekledim. Bahar'ın

-"Maalesef" sesiyle çok büyük bir hayal kırıklığına uğradım. Kazanmış olmam gerekiyordu. Yani bir sene boyunca bütün emeklerim boşa mı gitmişti?

-"Olamaz yaa, şaka yapıyorsun." diye bağırarak gözlerimi açıp bilgisayar ekranına baktım. Bahar'ın omzuna sert bir tane geçirdim.

-"Bahar inanmıyorum sana yaa! Yüreğime iniyordu."

-"Tamam , sadece şakaydı." Bu sene çok çalışmıştım ama meyvesini almıştım. Bir sene boyunca gece gündüz demeden sürekli çalışmıştım. Hatta Can'la bile görüşmez olmuştum ama buna değmiş miydi? Kesinlikle !!!

Bahar'la ortak bir hayalimiz vardı : Psikolog olmak.

Ben hayalimi gerçekleştirmek bir adım atmıştım. İstediğimiz bölümü kazanmıştım. Şimdi sırada Bahar vardı. Bahar da benim daha deminki halim gibiydi. Gözlerini kapatmış, benden bir haber bekliyor. Kazanmıştı. " Acaba intikamımı alsam mı?" diye düşünürken onun kadar acımasız olamayacağımı fark ettim.

-"Kazanmışsııın!!!! Hem de aynı üniversitedeyiiiz !!!" Bahar galiba bana inanmadığı için gelip ekrana bir de kendisi baktı. Kazandığını görünce sevinç çığlıkları atmaya başladı. Şimdi iki deliden farkımız yoktu. Çığlıklar atıyor, birbirimize sarılıp şarkılar söylüyorduk.

Aklıma Can ve Burak geldi. Lisenin muhteşem dörtlüsü. Hemen telefonumu elime alarak Can'ı aradım. Bahar da kimi aradığımı anladığı için sesini çıkarmadı. Telefon çalar çalmaz açıldı.

-"Can. Bahar'la psikoloji bölümünü tutturmuşuz. Hem de aynı üniversiteyi. Çok mutluyum. Sen hukuk fakültesini tutturabilmiş misin? Burak? Burak'la konuştun mu? Yoksa beraber mi baktınız? Beraber baktıysanız Burak da hukuk fakültesini tutturabilmiş mi? Yoksa ikiniz de tutturamamış mısınız? Olsun üzülme yaa. Biz sizi yine de seviyoruz. Çok üzül-

-"Esra tamam bir sus da söylesin kazanmışlar mı değil mi?" Bahar yine dayanamamıştı. Tamam haklı olabilir, biraz, çok az, çok çok az, mini minnacık bir ihtimalle haklı olabilir.