Bonus vrienden (flikken maastricht story)

Hoofdstuk 33

Ze lag nog diep in slaap toen hij zachtjes haar deur opende met in zijn hand een enorm blad vol met allerlei lekkers voor het ontbijt.
'Eef, Eva' probeerde hij haar zachtjes wakker te maken. Hij kon ook wel roepen maar dan zou ze zich meteen een ongeluk schrikken met het risico dat ze dan stik chagrijnig was en dat wilde hij absoluut niet op zijn geweten hebben.
'Hmm' humde ze wat waarna ze zich half slapend omdraaide naar waar het geluid vandaan kwam.
'Wat is er' kwam ze slaperig overeind toen het tot haar doordrong dat er iemand in de deuropening stond.
'Ik heb ontbijt voor Daantje op bed' deelde hij haar mee.
'He' leek ze het niet helemaal te begrijpen.
'Daantje, jarig' moest hij er eigenlijk wel een beetje om lachen dat ze nog zo suf was.
'Oh ja' kwam ze langzaam overeind.
'Ik dacht kunnen we hem samen wakker zingen, ik heb ontbijt gemaakt voor op bed' seinde hij naar het blad waar hij nog altijd mee in zijn handen stond.
'Ontbijt op een peuterbed' zag ze het niet helemaal zitten.
'Kan ook op jou bed' zette hij het dienblad neer. 'Dan krijgt hij zijn cadeautjes op bed' stelde hij voor of ze dat een beter idee vond. Iets waar ze wel mee in stemde deze keer. Ze had niet echt de behoeft om op de grond naast Daniël zijn bed te zitten als ze dan überhaupt nog wel overeind zou komen.
'Oké' hees ze zichzelf uit bed. Het ging niet altijd even gemakkelijk meer maar ze weigerde hem om hulp te vragen. Zwanger zijn was tenslotte geen ziekte en ze kon het best allemaal zelf wel was ze van mening.
'Er is er één jarig hoera hoera dat kun je wel zien dat is hij' liepen ze al zingend Daniël zijn kamer binnen die ook nog diep in dromenland had gelegen want slaperig wreef hij in zijn oogjes terwijl zijn vader en moeder uitbundig doorzongen.
'Hieperdepiep hoera, hieperdepiep hoera' sloten ze uiteindelijk het liedje af waarna ze de peuter om ste beurten fijn knuffelde om hem te feliciteren.
'Mag nou taart eten' glunderde zijn oogjes bij het idee dat Wolfs een taart voor hem had gebakken.
'Eerst ontbijten' schudde Wolfs zijn hoofd. 'Ontbijt op bed bij mama, ga je mee, krijg je ook cadeautjes' stak hij zijn handen al uit om hem uit zijn bed te halen.
'Hoera' riep hij blij uit toen Wolfs hem mee nam naar Eva haar slaapkamer.
'Ga zitten' zette hij het ventje op bed waar hij van zijn moeder gelijk een cadeautje kreeg. Terwijl Daniël het ijverig uitpakte voegde zijn vader en moeder zich bij hem in het grote bed
'Wat wil je op je broodje' smeerde Wolfs ondertussen de broodjes.
'Die' wees hij een soort vleeswaar aan waarna hij uit ongeduldigheid het papier scheurde omdat het niet snel genoeg ging.
'Wauw mama' was hij duidelijk blij met zijn cadeau en zijn moeder kreeg dan ook een dikke knuffel.
'Is allebei van papa en mama samen he' legde ze hem uit waarna ook Wolfs een dikke knuffel kreeg. Wat zich even later herhaalde toen hij het andere cadeau had uitgepakt wat hij van Wolfs overhandigd kreeg.

'Mag nou naar beneden' jubelde Daniël even later toen ze alle drie genoeg gegeten hadden.
'Je moet toch eerst onder de douche en aankleden' hield zijn moeder hem wederom tegen.
'Ohja' sprong hij op uit bed om de slaapkamer van zijn moeder uit te rennen. Zijn vader en moeder samen achterlatend in bed.
'Eef' trok Wolfs de aandacht juist van zijn partner waarna hij voor haar onverwachts zijn lippen op die van haar drukte. Ze waren in bed, dan mocht dat toch was hij van mening.
'Gefeliciteerd met de derde verjaardag van je zoon' maakte hij zijn bedoeling al snel duidelijk toen hij haar lippen weer losliet. Een moment beduusd bleef Eva er stil bij liggen. Ze was totaal overvallen door zijn actie.
'Ja, jij ook' mompelde ze een paar tellen later waarna ze haar lippen op de zijne drukte voor een korte kus. Al dachten ze er beide anders over toen ze hem losliet en hun lippen elkaar al snel weer vonden waarbij Eva op haar rug draaide en Wolfs automatisch meedraaide. Net toen hun tongen elkaar gevonden hadden en Wolfs zijn hand onder haar shirt liet glijden kwam Daniël de boel verstoren.
'Klaar' had hij een schone onderbroek in zijn kamer gehaald die hij op zijn hoofd had gezet. Eén van de maffe dingen die hij van Wolfs had.
'Die moet toch niet daar' zorgde het in elk geval wel voor een lach bij zijn moeder.
'Jawel voor dousje' knikte hij uiterst serieus.
'En met wie ga je douchen dan' vroeg Eva hem terwijl Wolfs zijn lippen naar haar hals verplaatst had en haar daar kusjes bleef geven.
'Met papa' antwoordde de peuter resoluut.
'Je hoort het me bed uit' begon Eva hem lachend weg te duwen.
'Nou zeg' trok hij een pruillip.
'Mag met papase zeep' stond Daniël ondertussen ongeduldig op en neer te springen.
'Mag papa dan jou zeep' vroeg Eva aan hem waarna hij gretig knikte.
'Ruik ik lekker naar Diego straks' drukte Wolfs snel nog een kus op haar lippen waarna hij het bed uitsprong.
'En ik ruik naar papa' sprong Daniël nog steeds op en neer.
'Wie het eerste in de douche is' deed Wolfs er nog een schepje boven op waarna Daniël het op een lopen zette.
'De laatste is een oen' giechelde hij luid uit terwijl Wolfs achter hem aan zat.
'En de eerste die is uhm' moest Wolfs er nog even over nadenken.
'De bestest' maakte Daniël zijn zin al af. 'En die mag taart want ik is jarig' had hij het helemaal bedacht.
'Trek eerst je pyjama maar eens uit Tarzan' kon Eva ze in de slaapkamer nog horen.
'Oeh hoe' rende Daniël even later in zijn blootje door de slaapkamer terwijl hij zichzelf op zijn borst sloeg.
'Aap kom hier' kwam Wolfs hem lachend terug halen. Spartelend liet hij zich afvoeren naar de badkamer waar wel nog altijd een hoop lawaai maar ook gelach te horen was. Ze hadden het duidelijk erg naar hun zin onder de douche. Waarschijnlijk zou het er zo dadelijk ook een enorme ravage zijn als ze klaar waren en Eva de badkamer in mocht.
Het zorgde in elk geval voor een glimlach en een tevreden gevoel voor nu. Ze kon er zo van genieten als Wolfs Daniël zo aan de gang maakte en ze samen lachend achter elkaar door huis heen rende. Dat zij dan de badkamer moest opruimen nam ze voor lief. Niet dat Wolfs het niet zou doen want als ze het hem vroeg zou hij het ook wel doen maar dat vond ze onnodig. Hij ruimde ook vaak genoeg haar rommel op en zo konden de twee mannen in huis elkaar bezig houden voordat Daniël helemaal niet meer te houden was van de zenuwen. Het is tenslotte vandaag zijn verjaardag.