The badboy with his secret (1D)

Hoofdstuk 30

Emily POV

- Een week later -

Deze week was een hele hectische week. Er is zoveel gebeurd en ik heb de meeste tijd heb ik doorgebracht in het ziekenhuis want ik wil zoveel tijd doorbrengen met mijn vader. 

Harry heb ik deze week niet heel vaak gezien. Drie dagen geleden heb ik hem voor het laatst gezien. Harry heeft wel een paar keer gevraagd of hij met me mee moest, maar ik wil liever alleen naar het ziekenhuis toe. 

Ook nu zit ik weer in het ziekenhuis, alleen in en pap zijn in de kamer. Mijn ogen zijn gericht op het bed waar pap in ligt. Zijn ogen zijn gesloten omdat hij slaapt. De zuster heeft zijn haar afgeschoren omdat hij door de chemo zijn haar verloor. 

In zijn beide polsen zit een soort buisje dat aan een machine vast zit.

Ik kijk op als een zuster de kamer in komt lopen met een karretje vol met medicijnen die ze voor haar uit drukt. ‘’De bezoektijd is afgelopen’’ zegt ze en geeft me een vriendelijke glimlach. 

Ik knik en sta op van de stoel. Ik loop naar het ziekenhuis bed toe en plant een kleine kus op pap’ voorhoofd. ‘’Dag pap’’ zeg ik, ook neem ik afscheid van de zuster en loop de kamer uit.

Ik zucht diep als ik door de witte gangen loop. Een vreselijke ziekenhuis geur dringt mijn neus binnen. 

Er is niets erger dan de geur van een ziekenhuis. Ik haat ziekenhuizen. 

Snel druk ik op het knopje van de lift die al snel open gaat. Als ik in de lift opengaat zie ik dat er verder niemand in de lift staat. Ik stap in, de grijze deuren schuiven weer dicht en ik druk op het knopje van de begaande grond.

Als de deuren weer opengaan loop ik de lift uit, door de grote hal naar buiten toe. Het is ondertussen donker geworden en er staat een koude wind.

Snel houd ik een taxi aan en stap in. Ik zeg waar ik moet zijn. Als ik bij het studentenhuis aankom, betaal ik de taxi en stap uit.

Ik hang mijn tas om mijn arm en loop het stenen pad op naar de deur toe die ik vervolgens open doen. Als ik binnen kom sluit ik de deur weer achter me. Ik zie dat het licht in de woonkamer en de keuken nog aanstaat.

Ik loop naar de keuken en zie dat er niemand is.

Ik leg mijn jas en mijn tas op de tafel neer en loop naar het aanrecht toe. Ik pak de waterkoker, vul die met water en zet hem aan.

Als gauw vult het geluid van de waterkoker de keuken en druk ik hem uit. Als ik het kokend hete water in een mok wil schenken hoor ik een stem achter. ‘’He’’ ik draai me om en kijk recht in de bruine ogen van Zayn.

‘’He, wil je ook wat thee?’’ vraag ik en kijk hem vragend aan, hij knikt en loopt naar het aanrecht. Ik pak een tweede mok en schenk die vol met kokend water, vervolgens geef ik die aan Zayn.

Uit het kistje met theesmaken pak ik de smaak rooibos en dip met het zakje in mijn thee totdat het lichtbruin is. Ik doe er een theelepel honing bij en suiker en houd de witte mok tussen mijn beide handen terwijl ik tegen het aanrecht aan leun.

‘’Hoe gaat het met je vader?’’ vraagt Zayn die ondertussen tegenover me op een soort ijzeren tafel is gaan zitten. Ik haal mijn schouders op, ‘’verre van goed’’ zeg ik als ik de mok naar mijn mond breng en voorzichtig een slok neem.

Het liefst praat ik niet zo heel vaak over mijn vader, want ik vind het vreselijk om te bedenken dat hij nog maar een week heeft te leven. Maar ik kan het niet voor eeuwig ontwijken. Ik zou er wel over moeten praten. In ieder geval niet wat ik deze hele week heb gedaan, er niet over praten. 

‘’Het spijt me’’ zegt Zayn, ‘’het is al goed’’ zeg ik als ik weer een slok van mijn hete thee neem. ‘’ik heb het deze week langzaam geaccepteerd dat mijn vader nog een week te leven heeft’’ mompel ik.

Ik kijk op naar Zayn die zijn onderlip tussen zijn tanden neemt. ’’Je hoeft niets te zeggen’’ zeg ik met een kleine lach en zet mijn lege mok in de vaatwas machine.

Zayn en ik lopen samen de trap op. Bovenaan nemen we afscheid en lopen we beide naar onze eigen kamer toe.

Als ik de deur van mijn kamer open doe zie ik dat het bed van Grace verlaten is, ze is vast bij Niall. 

Ik loop naar de badkamer toe, kam mijn haar uit dat ik in een losse paardenstaart doe, poets mijn tanden en haal mijn make-up eraf. Als ik daar klaar mee ben loop ik de kamer weer binnen.

Ik pak een korte roze pj broekje uit de kast en doe die aan. Ik ga onder de dekens liggen en pak mijn telefoon. 

Als ik die aan die zie ik dat ik een sms van Harry heb. Snel ontgrendel ik mijn telefoon en lees het sms’je.

Kom naar de tuin x

Heel even frons ik mijn wenkbrauwen. Waarom moet ik naar de tuin komen? Zonder er nog verder bij na te denken gooi ik de dekens weer van me af, ik stap in mijn sloffen en loop de kamer uit.

In de gangen zijn ondertussen alle lichten uit gedaan, dat betekend dat iedereen nu slaapt. 

Snel loop ik trap af en open de deuren naar de tuin. Als ik de tuin in loop zie ik aan mijn rechterhand dat  het kampvuur aanstaat. Op de bank die er bij staat zie ik een paar bekende chocolade bruine krullen. 

Met een kleine glimlach op mijn gezicht loop ik naar de bank toe. ‘’Heb jij dit gedaan?’’ Harry kijkt op waardoor ik zijn groene ogen ontmoet die flikkeren door het knetterde vuur van het kampvuur.

Hij staat op van de houten bank en loopt naar me toe. ‘’Ja, helemaal alleen’’ zegt hij grijnzend. Ik voel zijn armen om mijn midden gaan en zijn lichaam die dicht tegen me aanstaat.

Ik voel de vlinders in mijn buik weer ontploffen en pas nu besef ik hoe vreselijk ik hem gemist heb.

‘’Ik heb je gemist’’ zeg ik zacht en kijk hem recht aan. Harry beweegt met zijn hand naar mijn nek en neemt zijn onderlip tussen zijn tanden. ‘’Ik heb jou ook gemist’’ zegt hij dan en drukt zijn lippen zacht op die van.

Hoe zijn zachte warme lippen voelen op mijn lippen is gewoon een onbeschrijfelijk gevoel. Zijn grote hand die rust op de onderkant van mijn rug die mijn lichaam dichter tegen dan van hem drukt.

Ik ga met mijn hand door zijn en voel al snel zijn tong langs mijn onderlip gaan. Als antwoord open in mijn mond en dan gaat de kus over in een intieme zoen.

Na een paar lange seconden maak ik me los uit de zoen. Harry pakt mijn hand vast en samen nemen we plaats op het houten bankje. 

Ik pak een kleed en doe die over mijn lichaam heen. Harry doet zijn hand om mijn heup heen en ik leg mijn hoofd op zijn borst.

Zo  blijven we voor een lang moment zitten. Mijn ogen zijn gericht op het vuur met daar ver achter het grote meer. Mijn hoofd gaat zacht op en neer door Harry’ ademhaling.

‘’Emily’’ zegt Harry dan. 

Ik kijk op en kijk hem aan. Harry pakt mijn beide handen vast en ik zie dat hij mijn blik probeert te ontwijken. 

‘’Euhm, ik weet niet hoe ik dit moet zeggen want ik heb dit nog nooit gedaan. En ook hem ik nog nooit zulke sterke gevoelens had voor een meisje als bij jou’’ Harry zucht diep voordat hij verder gaat.

‘’Wil je mijn vriendin zijn?’’

------

Comment :) Love you x