Us Against The World (l.s)

Bölüm 20:Şok

//Merhabaa! Sanırım uzun zaman oldu,beş gün önce falan yayınlamayı düşündüm ve yazmaya başladım ama sonra aamaaan deyip bıraktım sanırım,üzgünüm :(

Umarım beğenirsiniz,beğenirseniz yorum yapmayı ve oy kullanmayı unutmayın!!

Sizi çok seviyorum xx //

"Gözünü açıyor"

Harry gözlerini açmaya çalıştı fakat ışık gözlerini açmasını engelliyordu.Elini tutan bir el hissetti.Tanıdık bir sıcaklığı vardı.Louis olduğunu biliyordu.Bilinci yerindeydi.

"Harry"

"Harry beni duyuyor musun?"

"Harry?"

Louis'nin sesi gittikçe yavaşlıyordu ve sonunda Harry gözünü açtığında Louis'nin derin bir nefes aldığını gördü.Louis sonunda uyandığı için minnettardı.Neredeyse bir gündür uyuyordu ve ne yapacağını bilememişti Louis.Harry'nin durumu hiç iyiye gitmiyordu.Harry gözlerini açtığında derin bir nefes aldı ve Louis'ye odaklanmayı başardı sonunda.

Louis çoktan yatağa oturmuş saçlarının gözüne girmesini engelliyordu ayrıca başını okşuyordu Harry'nin.Bazen düşünüyordu,onu hak etmek için ne yapmış olabilirdi ki?Bazen tartışıyorlardı evet fakat Harry dünyanın en iyi kocası ve babasıydı.Louis'nin mutlu olması için elinden gelenin fazlasını yapmaya hazırdı.

Harry gözlerini tekrar kapattı ve derin bir nefesten sonra gözlerini açtı.Louis soluk görünüyordu.Gözlerinin altı mordu ve üzerinde hala geçen gece giyindiği takım elbise vardı.Harry Louis'nin elini sıktı yavaşça ve gülümsemeyi başardı sonunda.

"Yorgun görünüyorsun" Harry'nin sesi derin ve uykuluydu.Louis bu tona bayılıyordu.Aslında Harry'nin her haline bayılıyordu.

Louis yavaşça ona doğru eğildi ve başını göğsüne yasladı.Yorgundu.Neden her şeyin onların başına geldiğini öğrenmek istiyordu.Neden mutlu olamıyorlardı?

"Seni kaybedeceğim diye çok korktum" dedi sessizce.Harry sadece elini Louis'nin saçında gezdirdi ve gözlerini kapattı.Onu bırakmaya hiç niyeti yoktu kesinlikle.

"Seni bırakmam"

"Zorunda kalırsan?" Louis'nin sesi 5 yaşındaki bir çocuğun ürkek sesine dönüşmüştü.Konu Harry olunca zayıf ve korunmasız kalıyordu.

"Louis,bak buradayım tamam mı?"

Louis başını onaylarcasına salladı ve başını Harry'nin boynuna gömdü.Teni sıcak ve tanıdıktı.Harry onun tüm ailesiydi.

*

"Papa!"

"Liv çekil ben daha çok özledim!"

Harry evden içeriye girince gülmemek için kendini zor tuttu.Liv ve Alfie ona doğru koşup aynı zamanda laf yarışı yapıyorlardı.Ed oyun alanında Daisy ile oyun oynuyordu.Harry yere eğilip Liv ve Alfie'ye kocaman sarıldı.

"Kavga yok değil mi?Kurallarımız nelerdi?"

Harry kocaman gülümsedi ve Liv'e baktı.İki gün içinde daha çok güzelleşmişti sanki.Liv Harry'e sarıldı ve kıskandırırcasına sesler çıkardı.Hep Harry için kavga ediyorlardı.Harry'de bir büyü vardı sanki.Etrafındaki her şeyi kendine çekiyor ve ona bağımlı ediyordu.