Bölüm 9:Disleksi

978 70 20
                                    

/Selaaaaam

Kurgum hazır olduğu için uzun süre ayrı kalamıyorum ve hemen yazıp yayınlıyorum

umarım sinir bozucu değildir bu yaptığım:////

beğenirseniz yorum yapmayı ve oy atmayı unutmayın lütfen

hepinizi seviyorum xx /

Harry ertesi sabah Louis'yi otele götürdü.Bebekler hala mışıl mışıl uyuyordu.Harry Louis'yi yatağına yavaşça bırakırken derin bir nefes aldı.Dün gece olanlara inanamıyordu.Sevişmişlerdi.Hemde korunmasız bir şekilde ve Louis'nin hamile kalma olasılığı yüksekti.

Harry bakıcıyı gönderdikten sonra hızlı bir şekilde duş aldı ve kendine gelmeye çalıştı.Yorgundu ama bu yorgunluk kendisini daha iyi hissettirmişti.

Banyodan çıkıp üzerine rahat bir şeyler almıştı ki Daisy'nin sesini duydu.Hızlıca içeriye koşup onu kollarına aldı.O kadar güzeldi ki ona dokunmaya kıyamıyordu.Daisy ona daha yakın olabilmek için iyice sokuluyordu Harry'e ve bir şeyler mırıldanıyordu.Harry Daisy'nin omzuna ve boynuna küçük öpücükler kondurarak onunla mutfağa doğru gitti ve ona sütünü hazırladı.Her bebek gibi uykusundan süt için uyanıyordu ve sütünü içtikten sonra geri yatıyordu.

Harry Daisy'i sütle besledikten sonra onu tekrar ikizi Liv'in yanına yatırdı ve onlara uzunca bir süre baktı.Hala inanamıyordu.Harry ikizlerin babasıydı ve bu his onu gerçekten çok iyi hissettirmişti.

"Senden nefret ediyorum" Harry Louis'nin sesini duyduğu zaman arkasını dönüp yatakta uzanmakta olan Louis'ye baktı ve kıkırdadı.

"Günaydın bebeğim bende seni seviyorum" dedi neşeli bir şekilde ve Louis'nin yanına uzandı.Louis hızlıca Harry'e sokulup başını Harry'nin göğsüne yasladı.Her tarafı ağrıyordu,özellikle alt tarafı,fakat bebek sahibi olma düşüncesi tüm acıları uzaklaştırıyordu vücudundan.

"Ne zaman geldik buraya?" diye sordu gözlerini tekrar kapatırken.Harry harika kokuyordu ve bu kendisini kötü hissetmesine neden oldu.Ter kokuyordu ve bu en dayanamadığı şeydi.Fakat anı bozmak hiçte akıllıca değildi.

Harry bir eliyle Louis'yi kendine çekerken diğer eliyle saçını okşuyor ve alnına küçük öpücükler konduruyordu.

"2 saat oldu,seni uyandırmaya kıyamadım" Harry dudaklarını yalayıp konuşmasına devam etti."Yorgun olabileceğini düşündüm" dedi dudaklarına pis bir sırıtma yerleştirirken.

Louis Harry'nin göğsünü hafifçe yumrukladı ve geri çekildi."Pardon ama üzerimde köpek gibi tepinen sendin Harold,asıl sen yorgun olmalısın" dedi siniri bozulmuş bir şekilde.Harry her konuşmasında Louis'nin ne kadar küçük olduğunu vurgulamaya çalışıyordu..Hadi ama Louis Harry'den yaşça büyüktü.

Harry cevap vermek için ağzını açmıştı ki Louis'nin telefonu çalmaya başladı.Louis yatakta doğrulurken Harry'e daha sonra konuşacağız bakışı atmayı ihmal etmemişti.Telefonun ekranında çıkmış olan numarayı tanımıyordu.Kim olduğunu ve neden bu saatte arandığını merak etmişti.

"B-Bay Tomlinson?"

Louis cevap vermeden önce kim olduğunu çözmeye çalıştı.Karşıdaki ses ağlamaklıydı ve sesinde bir korku barındırıyordu.

"Alo?Kiminle görüşüyorum?"

"Beni hatırlamadınız m-mı?" diye karşılık verdi karşıdaki ses ve bu sefer tamamen ağlamaya başladı.Ve sonra Louis kim olduğunu anladı.

Us Against The World (l.s)Where stories live. Discover now