Scream [h.s]

Bölüm-5

Riva'dan Devam...

Gözlerinin içinde hırs görüyordum. Bir zamanlar aynı şekilde ben bakardım. O böyle olmamalıydı. Ondan nefret ediyorum!

''İn üstümden.'' deyip çırpınıyordum.

''Senin amacın ne Riva?'' Lanet olsun!

''Adımı söyleme!'' dedim tıslayarak.

''Peki Riva.'' diye sırıttı.

Daha fazla kendimi tutamadım ve dizimle karnına vurdum. Acı içinde yere düştüğünde hemen yataktan kalktım.

Yerdeki bedenine ilerlemeden önce bıçağı elime aldım. Elleriyle karnına vurduğum yere bastırıyordu. Vurduğum yerin tam üstüne oturup bıçağı boynuna dayadım. Yüzüne doğru yaklaştığımda hala, acıdan dolayı dişlerini sıkıyordu.

''Beni daha tanımıyorsun. İçimde büyük bir yaratık var ve onu durduramıyorum. Josh bir ölüm meleği, bende onun yardımcı ciniyim. Çok fena canını yakarım haberin olsun.'' diye fısıldamıştım. O ise bundan etkilenmemiş sırıtıyordu.

''Bir ölüm cini olmak için fazla güzelsin.'' deyip göz kırptı. Aslında şuanda tuhaf hissediyordum.

Harry 

Anlamsız bakıyordu. Sanki ona daha önce hiç iltifat edilmemiş gibiydi. Gülümsememi sonlandırdım ve şaşkın bakışlarına karşılık verdim.

O gerçekten güzeldi. Hatta masum bir yüzü vardı. Gözlerinde sululuk görüyordum. Elindeki bıçak yere düştü ve yere oturdu. Yerimde doğrulurken karnım acıyla sızlamış ve yüzümü buruşturdum.

''Daha önce kimse sana bunu söylemedi mi?'' dediğimde gözlerimin içine aktı.

''Söyledi... Ama kimse senin gibi içtenlikle söylemedi.''

O kadar acınacak şekilde söylemişti ki boğazımda yanma hissi vardı. Elimi kaldırıp yanağına götürdüğümde gözleri irice açılmıştı. Yanağını okşadığımda hızla ayağa kalktı.

''Sakın bana acıma!'' diye bağırdı.

''Sana acımıyorum, sadece--'' Ne diyebilirdim?

''Kimse bana içtenlikle davranmadığı için bu görevi sen mi yapacaktın? Git işine Harry!'' deyip odadan çıkacağı sırada onu kollarından tutup kendime çevirdim.

''Sana yardım etmek istedim. Her şeye bağırma Riva!'' Bu sefer ben bağırmıştım.

''Adımı söyleme dedim sana!'' Kollarımın arasında çırpınırken bacağı sertçe dizime çarptı ve arka üstü düşmemizi sağladı.

Neyse ki düştüğümüz yer yatağım olmuştu. Yoksa çoktan beyin kanaması geçirmiştim. Başını kaldırdığında bakışlarım dudaklarına kaymıştı. O da benimkilere bakıyordu ve üstümden kalkmak istemiyor gibiydi.

Sertçe açılan kapı sesiyle ikimizde bakışlarımızı oraya çevirdik. Ah sikeyim! Tam da sırasıydı! Josh öldürücü bakışlarla Riva'ya bakıyordu. Üstümden endişeyle kalktığında, bende arkasından kalktım.

Hiçbir ses yoktu. Sadece Josh'un sert nefes alışverişleri duyuluyordu. Josh sürekli ondan uzak durmamı istiyordu ve bu yüzden başımız yanmıştı. Josh bir kaç adım yakınımıza gelmişti.

''Josh ben--'' O an ben bile yerimse sıçradım Hayatımda görmediğim bir şekilde Riva'ya vurmuştu.

''Sen küçük bir fahişesin!'' diye bağırdığında yere düşen Riva'ya baktım.