Scream [h.s]

Bölüm-1

Önümdeki bardağı çevirirken, sıkıntıdan ne yapacağımı düşünmeye başladım. Arkadaşım, okulun popüler çocuğu olan Elliot'ın doğum günü partisiydi. açıkçası bu pis barın içined nasıl bir parti olabilir ki?

''Harry, dostum biraz daha içmek ister misin?'' dedi Ethan.

Ethan benim en yakın dostumdu. Kendisi çocukluğumun büyük bir kısmında olan baş belasıdır. Sadece biraz aptal ve eroin bağımlısıdır.

''Hayır! Benim için az olsa bile daha fazla içmek istemiyorum.'' dedim.

''Pekala sen bilirsin dostum. O halde yeni gelen şu Rus kızlarla biraz takılalım. Ne dersin?'' deyip bana göz kırptı.

''Bugün havamda değilim. Daha dün Nicole ile birlikteydim ve berbattı. Onun sinirini henüz üstümden atamadım.''

''Ah dostum! O kız eziğin teki. Bir grup azgınla bile birlikte olmuş ama seks için hiç hoş bir kız.'' deyip gülmeye başladı. Ben ise omuz silktim.

''Bugün bir çılgınlık yapalım.'' dedi ve tam yanıma oturdu.

''Gecenin bir vakti yine ne yapacağız?''

''Gidip şu yaşlı moruğu korkutalım.'' dedi ve gülmeye başladı.

''Adamı kalp krizinden öldüreceğiz.'' dedim ve bu sefer ben güldüm.

''Dostum onun için katil olmamız gerekir.''

''Şu adamla uğraşmayıp eve gitsek daha iy--''

''İtiraz istemiyorum dostum! Kap montunu gidiyoruz.''

Bir şey söylememi beklemeden oturduğu yerden kalktı ve yapışık çiftlerin arasından sıyrılarak kapıya ulaştı.

***

''Ciddi olamazsın, şimdide benzin mi dökeceğiz?'' dedim uyarıcı ve şaşırmış bakışlarla.

''Sadece onunla kalmayacağız, korkutmamızı kibritle devam ettireceğiz.''

''Ethan bu çok sakat bir iş.''

''Yapma dostum bu bir klasiktir.''

Ethan çoktan benzin dolu büyük bidonu aldı ve kapının oraya saklandı. Adam elindeki paraları sayarken. Ethan'a doğru yaklaşıyordu. Ethan benzini döker dökmez ben çakmakla korkutacaktım.

Siktir biz ne yapıyorduk böyle?

Ethan adamın önüne çıktığında, zavallı korkudan arkaya sendeledi. Üzerine dökülen petrol yüzünden çırpınıyordu. Bana işaret yaptığında çakmağı yakıp onlara doğru yürümeye başladım.

Bunu yapmamalıyım, içimde kötü bir his vardı. Adam beni gördüğünde normal rengi yerine tarif edilmez bir hal almıştı.

''Dostum salla şu kibriti.'' diyen Ethan'a aldırış etmeden adama bakmaya devam ettim.

''Lanet olsun!'' dedi ve elimden yanık olan kibriti almaya çalıştı.

''Ethan kes şunu! Görmüyor musun adamı?'' diye bağırdım. Beni duymuyordu. Sadece elimdeki lanet kibriti almaya çalışıyordu.

Kibriti tuttuğum elimde boşluk hissediyordum. Ve tek gördüğüm şey, küçük kibritten çıkan ateş büyüdü ve zavallı adamın üstünde geziniyordu.

Adamın gözümün önünde eriyordu sanki. O yerde kıvranırken ben sadece, tüm kanımın çekilmiş ve vücudumun buz gibi olduğu bir beden ve bir ifade ile ona bakıyordum.

''Dostum hemen gitmeliyiz hadi!'' Ethan'ın korku dolu bağırışı bile beni şuan kendime getiremiyordu.

''Harry, o lanet ayaklarını hareket ettir.''

Yeşil gözlerimin olmasına rağmen, gözümün içindeki rengin aktığını hissediyordum.

''Ne halin varsa gör, ama seni uyarıyorum.. Yakalanırsan beni tanımıyorsun.'' dedi ve omzuma vurarak yanımdan ayrıldı.

Vurmasının şiddetiyle geriye doğru sendeledim. Aynı zamanda kendime gelmiştim. Duyduğum siren sesleriyle, neredeyse iskelete dönüşecek olan adamın yanından ayrıldım, ve koşmaya başladım.

tek istediğim bir an önce oradan ayrılmak ve gidemediğim kadar uzağa gitmek istiyordum. Karanlığın derinliklerine kayarken, geçmişimi ve geleceğimi yanımda götürüyordum.

Koştum.. Koştum ve Koştum...

Ayağım lanet olası dala kadar takılana kadar koşmuştum. Yerde bir kaç kez takla atmıştım. En sonunda bir ağaca çarptım ve başımın acısından sertçe inledim.

Gözlerimi kapatırken düşündüğüm tek şey adamın yanması ve acı dolu çığlığını...

Umarım yeni hikayemin ilk bölümünü beğenmişsinizdir. Diğer bölümlerde görüşmek üzere...