Her zaman iki yol vardır. Birini seçmek zorunda kalırsın. Ama her ikiside birbirine çok benzer. Sadece içine ve derinlerine gittiğinde orada neler olduğunu görürsün.
Bir tanesi bile hayatını değiştirebilir. Adaleti seçmek için, beyninde en büyük hedefi belirlemek zorundasın. Yoksa sadece bir çukurda yaşarsın.
Bu doğru mudur? Kan ve keskinliğin olduğu taraftan gitmek. İnsanın öldüğünü görmek neden bağımlılık yapar? İnsanın içindeki o yaşamı sürdüren kan etrafa dağıldığında, bazı insanlar neden güler?
Bu gerçekten adalet midir?
Hayatın adaleti geç kalır. Ama mutlaka gelir. Geldiğinde de sadece hazır olmak lazımdır...
Hikayenin video tanıtımı media da!!
YOU ARE READING
Scream [h.s]
FanfictionGizlendiğim hayatta, duyduğum çığlıklar arasında bir tek onun sesi ilahi gibi geliyordu. Zor bir kızdı ama beni tamamlayan zıt kutubum gibiydi. O beni kurtardı, ben ise onu kollarımın arasında öldürdüm. Cennet kadar güzel, cehennem gibi yakıcıydı. Ç...
![Scream [h.s]](https://img.wattpad.com/cover/51688132-64-k472640.jpg)